ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 295

ครั้นเห็นจูเชียนมีท่าทีเหมือนพบศัตรู ดวงตาของเขาพลันแดงก่ำเป็นพิเศษ เยี่ยนจ้าวเกออดประหลาดใจในทีแรกอยู่บ้างไม่ได้ “หืม?”

จูเชียนไม่สนใจแม้แต่หงเหวินแล้วเช่นกัน และดูเหมือนจะพุ่งมาทางเยี่ยนจ้าวเกอ

หงเหวินกลับไม่อาจเมินเฉย ผลุนผลันชักดาบรุดขึ้นหน้าขวางไว้

เขาแสดงวิชาดาบวิญญาณแปดฉาก หนึ่งในยอดวิชาแปดพิภพ อีกทั้งเป็นวิชาสืบทอดสายสำนักเขากว่างเฉิง ออกมา ในระหว่างที่ปราณจิตราตัดสลับกัน เกิดเปลี่ยนแปลงไร้ที่สิ้นสุด ปราดเปรียวล้ำเลิศ ลึกซึ้งจนเป็นเคล็ดวิชาไปแล้ว

นัยน์ตาจูเชียนเอ่อล้นด้วยแสงโลหิต เอื้อนเอ่ยเยียบเย็น “เจ้ารนหาที่ตาย”

จูเชียนฟันดาบหนึ่งออกไปเช่นกัน ทว่ากลับเป็นอีกกระบวนท่าหนึ่ง แข็งแกร่งรุนแรงหาที่เปรียบไม่ได้ อีกทั้งป่าเถื่อนไร้อุปสรรคขวาง ซึ่งก็คืออีกสุดยอดวิชาดาบหนึ่งในยอดวิชาแปดพิภพ ดาบเทพผสานปราณ!

ปราณดาบทั้งสองฝ่ายฟาดฟัน ฉับพลันนั้นปราณดาบของหงเหวินพลันแตกสลายออกมาไม่หยุดยั้ง

เดิมทีดาบเทพผสานปราณเป็นยอดวิชาที่แก่กล้า รุนแรง รวดเร็ว ดุดันที่สุดในยอดวิชาพิภพทั้งหมด อีกทั้งระดับพลังฝึกปรือของจูเชียนยังสูงกว่าหงเหวิน บัดนี้สำแดงท่าดาบสุดยอดนี้ออกมา ประกายดาบแต่ละครั้งเหินม้วนทั่วท้องฟ้า ประหนึ่งลมกรรโชกอันหนาวเหน็บ ราวกับสามารถตัดยอดเขาขาดได้เลยทีเดียว

หงเหวินรู้ดีแก่ใจถึงความต่างชั้นของทั้งสองฝ่าย กระนั้นประสบการต่อสู้สังหารของเขาเองก็อุดมสมบูรณ์อย่างยิ่งยวดเช่นกัน ฉับพลันนั้นไม่มุทะลุต่อสู้กับจูเชียน เพียงเคลื่อนที่จู่โจมตลอดเวลา

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเยี่ยนจ้าวเกอกับอาหู่สามารถเอาชนะจูเชียนได้หรือไม่ ทว่าขณะนี้ชัดแจ้งแล้วว่าพวกเขากำลังรวมสมาธิตั้งค่ายกล ไม่มีเวลาเบนความสนใจไปรอบข้าง

ตอนนี้หงเหวินเพียงหวังถ่วงการเคลื่อนไหวของจูเชียนเท่านั้น ทำให้เขาไม่อาจเข้าใกล้พวกเยี่ยนจ้าวเกอทั้งสองคนได้ก็พอ

หลังจากจูเชียนกลายเป็นมาร พลังความสามารถของเขาพัฒนาย่อมขึ้นอีกขั้น เอาแต่ฟันดาบเทพผสานปราณลงไปทางหงเหวินไม่หยุด

เดิมทีระหว่างเขากับหงเหวินก็มีความแค้นเก่า เวลานี้ยิ่งลงมือโดยไม่ลดละ ไอสังหารเปี่ยมล้นแผ่กระจายทั้งสี่ทิศ ต้องการฟันอีกฝ่ายให้สิ้นชีวิตคาสนามรบ!

เยี่ยนจ้าวเกออยู่ภายในค่ายกล สมาธิโดยส่วนใหญ่นำมาใช้กระตุ้นยันต์อักษร ‘คน’ ทว่าก็แบ่งสมาธิบางส่วนออกมาสนใจสถานการณ์ต่อสู้ของจูเชียนและหงเหวินด้วยเช่นกัน

อาหู่ยืนอยู่ด้านข้างเอ่ยว่า “คุณชายขอรับ เจ้าบ้านี่เมื่อครู่พูดอะไรหรือ?”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วเล็กน้อย “ในภาพจำของข้าบางส่วน เขาถือว่าเป็นศิษย์หลานสายตรงของซินตงผิง”

อาหู่แยกเขี้ยวยิงฟัน “สามารถฝึกยอดวิชาแปดพิภพได้ สามารถบำเพ็ญฝึกเป็นมหาปรมาจารย์ได้ สำนักคงไม่ได้ปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมกับเขากระมัง?”

เยี่ยนจ้าวเกอแลเห็นหงเหวินประสบอันตราย จึงเอ่ยเสียงดังขึ้นเล็กน้อยว่า “สำนักไม่เคยอยุติธรรมกับเขาจริงๆ แต่คนผู้นี้มีพลังน้อยนิด มีศิษย์ร่วมสำนักล่วงเกินเขา เขาจึงจงใจเอาคืนในการฝึกประสบการณ์ครั้งหนึ่ง เกือบทำให้ศิษย์ร่วมสำนักผู้นั้นเจ็บสาหัส”

“ท่านอาจารย์ลุงใหญ่รับตำแหน่งผู้อาวุโสแห่งตำหนักอาญา เข้ามาเอี่ยวเรื่องนี้ หลักฐานแน่นหนา ยื่นโอกาสในการทดสอบสุดยอดศิษย์เลื่อนขั้นเป็นผู้สืบทอดสายหลัก”

ชายหนุ่มกล่าวอย่างเฉยชา “หลังจากนั้นเขายังก่อเหตุคล้ายๆ กัน ทำความผิดต่อเนื่อง สุดท้ายไม่มีโอกาสรีดขอบแถบดำบนชุดสีฟ้าของตนโดยสิ้นเชิงแล้ว”

จูเชียนที่กำลังประมือกับหงเหวินได้ยินเข้า ก็พลันเดือดดาลทันใด ฟันดาบหนึ่งจนหงเหวินถอยร่น จากนั้นถึงชี้ปลายดาบไปทางเยี่ยนจ้าวเกอ

“พูดวาจาซี้ซั้วแต่ฝ่ายเดียว เจ้าก็เกือบสังหารเจ้าผีน้อยแซ่งเยี่ยนั่นตายที่หุบเหวปราการมังกรเหมือนกัน เหตุใดพวกเขาถึงให้ไม่ได้รับโทษใดๆ หลังจากนั้นยังได้รับบำเหน็จต่อเนื่องอีก? ไม่ใช่เพราะว่าเจ้าคือบุตรของเยี่ยนตี๋ ส่วนสือเถี่ยกับพ่อเจ้าก็เป็นศิษย์ใต้หยวนเจิ้งเฟิงเช่นเดียวกันหรอกหรือ!”

เยี่ยนจ้าวเกอกลอกตา “ข้ามีพิธีโลหิตจิตหวนเวลาพิสูจน์ว่าข้าไม่มีความผิดแน่นอน แต่เจ้ากลับมีหลักฐานแน่นหนามัดตัวพิสูจน์ว่าเจ้าทำผิดกฎสำนัก”

“หากเราสองคนฐานะเดียวกัน เช่นนั้นเป็นเจ้าต่างหากที่เห็นกฎของสำนักเป็นของเด็กเล่นกระมัง?”

ดวงตาทั้งสองของจูเชียนแดงก่ำ เขาถ่มน้ำลายครั้งหนึ่ง “เฮอะ ต้องเป็นสือเถี่ยปกป้องเจ้า ช่วยเจ้าทำหลักฐานปลอมแน่!”

ชายหนุ่มยิ้มพลางส่ายศีรษะ “เจ้าจะคิดเช่นไรมันก็เรื่องของเจ้า แต่น่าเสียดายที่ว่าไม่ใช่เจ้าพูดอะไร ความจริงก็จะเป็นเช่นนั้น”

ประกายดาบในมือจูเชียนทอแสง ออกแรงฟันมาทางเยี่ยนจ้าวเกอฉับพลัน “ไอ้ปากสุนัข ข้าสังหารเจ้าก่อนค่อยว่ากัน!”

สีหน้าเยี่ยนจ้าวเกอไม่แปรเปลี่ยน ระหว่างที่พายุลมงวงสีเขียวมรกตหมุนวนรอบกาย ก็พลันปัดดาบเทพผสานปราณของจูเชียนเบนออกไป

บัดนี้พายุลมงวงมุนวน หากพลังพลังฝึกปรือไม่ถึงระดับมหาปรมาจารย์ขั้นกำเนิดญาณ ล้วนยากจะทำลาย

ถึงแม้จูเชียนจะมีอาวุธวิญญาณระดับล่างชิ้นหนึ่งในมือเช่นกัน อีกทั้งยังเป็นมหาปรมาจารย์ขั้นที่สาม ขั้นซ่อนจิตระยะท้าย หากแต่ไม่อาจทลายการขวางกั้นของพายุลมงวง ทำร้ายเยี่ยนจ้าวเกอได้เช่นกัน