ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 427

หลังจากเกาฟ่างเข้าไป ด้านในกลับไม่เกิดการเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งสิ้น

บัณฑิตวัยกลางคนร่างผอมสูงคลายใจลง ‘ดูเหมือนไม่ต้องเปลืองแรงอันใด พลังฝึกปรือของคนเหล่านี้ต่ำกว่าที่คาดไว้ ถูกมอมยาหมดแล้ว’

ทว่าระหว่างที่บัณฑิตผอมสูงผู้นี้กำลังอารมณ์ดี เขาก็เกิดสงสัยขึ้นมา “แต่ว่าถ้าหากพลังฝึกปรือไม่สูง แล้วจะฆ่างูปีศาจเลือดผสมได้อย่างไร”

เขาสงบจิตใจ จับตามองเรือนที่พวกเยี่ยนจ้าวเกอพักอยู่

แต่หลังจากเวลาผ่านไป ด้านในยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใด ไม่เห็นเกาฟ่างกับจอมยุทธ์ของสำนักปีกอินทรีคนอื่นออกมา

บัณฑิตร่างผอมสูงรู้สึกได้ถึงความผิดปกติอยู่รางๆ

ไม่มีแรงกระเพื่อมของพลังแห่งสายเลือด อย่าว่าแต่คนต่างแดนเหล่านั้นเลย แม้แต่พวกเกาฟ่างก็เหมือนไม่มีท่าทีว่าจะลงมือ

ถึงแม้ว่าจอมยุทธ์ครึ่งปีศาจจะเป็นอันตราย แต่หากเผชิญหน้ากับการคุมคามถึงตายจริงๆ เพื่อให้ได้มาซึ่งพลังที่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ หรือสำหรับเอาชีวิตรอด มักจะมีคนไม่ต้องการรักษาร่างกายมนุษย์ของตนเองอีกต่อไป เลือกปลุกสายเลือดครึ่งหนึ่ง กลายเป็นจอมยุทธ์ครึ่งปีศาจ

จากที่บัณฑิตวัยกลางคนรู้จักเกาฟ่าง เฒ่าชราผู้นี้มิได้มีความแน่วแน่เหมือนที่เห็นยามปกติถึงเพียงนั้น

กระนั้นอย่าว่าแต่พวกเยี่ยนจ้าวเกอเลย บัณฑิตวัยกลางคนไม่รู้สึกถึงร่องรอยที่เกาฟ่างปลุกสายเลือดกลายเป็นจอมยุทธ์ครึ่งปีศาจเช่นกัน

‘หรือว่าอีกฝ่ายแกร่งเกินไป จึงฆ่าเกาฟ่างได้ในชั่วพริบตา ทำให้เขาทำไม่ได้แม้แต่การปลุกสายเลือด’ บัณฑิตวัยกลางคนตกใจเพราะความคิดของตนเอง ‘คงไม่ขนาดนั้นกระมัง ถึงอย่างไรเกาฟ่างก็เป็นคนที่มีความสามารถ ไม่อย่างนั้นจะยึดครองตำแหน่งเบื้องหน้าองค์ชายรัชทายาทได้อย่างไร?

‘ฆ่าเขาได้ในพริบตา เช่นนั้นอีกฝ่ายแข็งแกร่งถึงเพียงไหน’

‘หรือว่าไม่ได้ลงมือตั้งแต่แรก?’ บัณฑิตวัยกลางคนหรี่ตาลงเป็นเส้นเล็กๆ ‘อีกฝ่ายใช้ของมีค่าอันใดทำให้เกาฟ่างใจอ่อน ทั้งสองฝ่ายวางแผนกันอย่างลับๆ อย่างนั้นหรือ’

เขาพลันตื่นขึ้นจากภวังค์ หากบอกว่าองค์ชายรัชทายาทใกล้ชิดกับคนที่มีความสามารถมากมาย เขากับสำนักปีกอินทรีล้วนเป็นคนที่ยึดครองพื้นที่แห่งนี้

ถ้าหากกำจัดเขาทิ้ง ก็จะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง

ครั้นคิดถึงตรงนี้ บัณฑิตวัยกลางคนก็เพิ่มความระมัดระวังมากกว่าเดิม

ไม่ว่าจะมีความเป็นไปได้เช่นไร เขาล้วนระวังตัวอย่างเต็มที่

ทว่ารู้เขารู้เรา ไม่ว่าเหตุการณ์จะเป็นรูปแบบใด เขาได้วางแผนเอาไว้หมดแล้ว จึงใคร่ครวญการเคลื่อนไหวต่อจากนี้ของตนเอง

‘คนที่ต้องโดนเล่นงานเป็นพวกเจ้า ไม่ใช่ข้า พลังแห่งสายเลือดที่ข้าฝึกฝนคืองูเงามืด’ บัณฑิตวัยกลางคนแค่นหัวเราะอย่างเย็นชา ร่างกายไม่ไหวติง แต่ขับเคลื่อนพลังแห่งสายเลือด ลายแสงหลายสายใต้อาภรณ์พลันสว่างขึ้น

พลังแห่งเงามืดอันไร้รูปร่างกลายเป็นเส้น ควานหาในบ้านเบื้องหน้าอย่างไร้สุ้มไร้เสียง ไร้ร่องรอยให้เสาะหา

สีตาของบัณฑิตวัยกลางคนกลายเป็นสีเหลืองเข้ม ม่านตาตั้งขึ้นเหมือนตาอสรพิษ

ภาพด้านหน้าของเขากลายเป็นสีเหลืองขมุกขมัว คล้ายกับสูญเสียการมองเห็น

แต่วินาทีถัดมา ภาพมากมายก็ปรากฎขึ้นเหมือนกับไฟลุกไหม้ จากนั้นก็ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น

หลังจากพลังแห่งเงามืดแทรกตัวเข้าไปอย่างต่อเนื่อง หูของบัณฑิตวันกลางคนก็เกิดเสียงจากที่ห่างออกไปดังขึ้น

พลังแห่งเงามืดเคลื่อนตัวไปข้างหน้า เข้าไปในตัวบ้าน จากนั้นก็มาถึงห้องโถง

ต่อมาบัณฑิตวัยกลางคนก็เห็นภาพที่ทำให้เขาอ้าปาตาค้าง

ในห้องโถง เยี่ยนจ้าวเกอมีสีหน้าสบายอารมณ์ นั่งตัวตรงไม่เคลื่อนไหว เฟิงอวิ๋นเซิง สวีเฟย และอิงหลงถูนั่งอยู่บนตำแหน่งของตนเอง

อาหู่ยืนอยู่กลางห้องโถง หิ้วคนผู้หนึ่งไว้ในมือเหมือนพญาอินทรีจับลูกเจี๊ยบ

คนผู้นั้นก็คือเจ้าสำนักปีกอินทรี เกาฟ่าง ที่ปกติแข็งกร้าวดั่งอินทรี เพียงแต่ในตอนนี้ เขาเปลี่ยนจากพญาอินทรีเป็นลูกเจี๊ยบในกำมือ

จอมยุทธ์สำนักปีกอินทรีล้มระเนระนาดอยู่รอบๆ ตัวอาหู่

“นี่…” ถึงแม้ทั้งสองฝ่ายจะไม่ได้วางแผนร้ายเล่นงานตน แต่ภาพเบื้องหน้ากลับน่าตื่นตระหนกยิ่งกว่า บัณฑิตวัยกลางคนรู้สึกถึงความเย็นเยียบสายหนึ่งชำแรกจากส้นเท้ามาถึงศีรษะ