ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 548

เมื่อได้ยินคำพูดของเยี่ยนจ้าวเกอ ทุกคนต่างก็งงงัน ครั้นลองแยกแยะทิศทางที่กำลังใช้ในปัจจุบัน ในใจต่างสั่นไหวเล็กน้อย ‘ถ้าไปทางนี้จากทะเลตาข่ายดาว…’

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวเรียบๆ ว่า “ปราชญ์ปีศาจลิ่นเชียนเฉิงเป็นคนที่ค่อนข้างฉลาด เทียบกับการทำอะไรตามนิสัยแล้ว เขาจะคำนึงถึงผลได้ผลเสียมากกว่า”

“อย่างน้อย ก่อนที่พลังของเขาจะสยบโลกผืนสมุทรได้ตามใจ เขาจะระมัดระวังตัวกว่าเดิม ดูว่าอะไรมีประโยชน์ที่สุด”

“ข้าขัดแย้งกับเขา มีเหนียนเชินกับนิ้วมังกรทั้งเก้าจากสำนักมังกรโลหิตเป็นคนนำ เขากลับไม่เลือกลงมือ เพราะไม่มีความมั่นใจว่าจะจัดการข้าได้” เยี่ยนจ้าวเกอทางหนึ่งมองไปยังที่ไกล ทางหนึ่งกล่าว “เขาจึงไม่ได้มาทางทะเลตาข่ายดาว”

ด้วยนิสัยของลิ่นเชียนเฉิง ในการร่วมมือกันระหว่างเขา สำนักสังหารมังกร และเกาะวิญญาณหลอน ย่อมต้องมีของที่ดึงดูดเขา

แต่ยังไม่ต้องพูดถึงว่าแม้จอมยุทธ์ฝ่ายธรรมะจะไม่อยู่เพราะมีข้อพิพาทกับเยี่ยนจ้าวเกอ แต่ก็มิได้ถูกทำลายง่ายขนาดนั้น

แต่หากคนในฝ่ายมารทำลายฝ่ายธรรมะได้จริงๆ ลิ่นเชียนเฉิงจะได้อะไรบ้าง?

หากได้อาวุธศักดิ์สิทธิ์กระบี่ล่องลอยหรือนิ้วมังกรทั้งเก้าย่อมเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด แต่ลิ่นเชียนเฉิงจะต้องเผชิญหน้ากับความขัดแย้งระหว่างสำนักสังหารมังกรและเกาะวิญญาณหลอน

เขาจะแน่ใจได้อย่างไรว่าจะเอาชนะยอดฝีมืออันดับหนึ่งบนโลกลอยน้ำ จ้าวจ้ง ‘สังหารเจ็ดทะเล’ รวมถึงลิ่วซั่วที่มีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ตลับวิญญาณหลอนอยู่ในมือได้?

ลิ่นเชียนเฉิงต้องเผชิญกับปัญหาหนึ่ง ก็คือช่วงเวลาอ่อนแอของเขาใกล้จะมาถึงแล้ว

ถึงเวลานั้นไม่ถูกคนอื่นเอาเปรียบก็ถือว่าไม่เลวมากแล้ว

หลังจากฝ่ายธรรมะถูกทำลาย ต่อจากนั้นลิ่นเชียนเฉิงจะทำให้ทุกคนศิโรราบในการตัดสินของผู้ยิ่งใหญ่แห่งสำนักฝ่ายมารซึ่งไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ และขึ้นสู่จุดสูงสุดได้อย่างไร?

เมื่อเวลามาถึง ความเป็นไปได้ที่เจ้าสำนักปราชญ์ปีศาจผู้นี้จะสวามิภักดิ์คนอื่นมีสูงมาก

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ การโจมตีเพื่อกวาดล้างฝ่ายธรรมะในครั้งนี้จึงเป็นโอกาสที่ส่งผลดีต่อฝ่ายมารจริงๆ แต่ลิ่นเชียนเฉิงไม่ได้รับอะไรเท่านั้น เขามาร่วมมือกับเหนียนชินโจมตีข้าที่ทะเลตาข่ายดีกว่า”

เยี่ยนจ้าวเกออธิบาย “ในเมื่อละทิ้งโอกาสนี้ไปแล้ว เช่นนั้นการร่วมมือกับยอดฝีมือพรรคมารคนอื่นก็ได้แต่ปิดบังหน้าฉาก อันเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของเขา”

“ไม่ว่าจะเป็นเวลาใด การเพิ่มระดับตัวเองก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด และเร่งด่วนที่สุด”

“ถ้าหากว่าลิ่นเชียนเฉิงมีความมั่นใจ และโชควาสนาอันยิ่งใหญ่ที่คนอื่นไม่รู้ เช่นนั้นเขาจะต้องมีวิธีคว้าโอกาสนี้ไว้ เพื่อเพิ่มพลังให้กับตัวเองแน่”

ฟังถึงตรงนี้ ทุกคนก็เริ่มเข้าใจขึ้นมาแล้ว “ทะเลรางเลือน!”

ชายหนุ่มพยักหน้า “ถูกต้อง เป็นทะเลรางเลือน ครั้งก่อนเนื่องจากถูกข้ากับเจ้าสำนักบึงหมื่นกระบี่ก่อกวน ครั้งนี้เหนียนเชินหาเรื่องข้า วังผลึกวารีร่วมมือกับบึงหมื่นกระบี่ต่อสู้กับสำนักสังหารมังกรและเกาะวิญญาณหลอน ไม่มีใครรบกวนเขาพอดี”

“นี่เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่เขาจะไปเอาของวิเศษในทะเลรางเลือน ทั้งง่ายดายและมีความเป็นไปได้ เมื่อได้ของวิเศษมา ย่อมก่อให้เกิดผลประโยชย์อย่างแท้จริง ใช้เพิ่มพลังตัวเอง สั่งสมความได้เปรียบเพื่อเผชิญกับผู้อื่นในวันหน้า”

เยี่ยนจ้าวเกอมีสีหน้าสงบนิ่งยิ่ง ทว่าคนอื่นกลับรู้สึกหวาดหวั่น

ปราชญ์ปีศาจลิ่นเชียนเฉิง ครั้งนี้เกรงว่าจะคำนวณพลาดเสียแล้ว

นอกจากเยี่ยนจ้าวเกอจะรู้ถึงทิศทางของลิ่นเชียนเฉิง มุ่งหน้าไปยังทะเลรางเลือนหลังจากจัดการพวกเหนียนเชินโดยไม่หยุดพัก ในขณะเดียวกันก็เพราะว่า การต่อสู้ของทั้งสองก่อนหน้านี้ ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มเสียเวลามากเกินไป

นี่เกี่ยวข้องกับลักษณะนิสัยของเยี่ยนจ้าวเกอ ลงมือดุดันเด็ดขาด แม้จะเจอคู่ต่อสู้ที่มีพลังฝึกปรือใกล้เคียงกัน ก็มักจะกำหนดผลแพ้ชนะและความเป็นความตายได้ในเวลาสั้นๆ

เขามักจะชนะในเวลาชั่วสั้นๆ ดุจประกายไฟดับมอด ถ้าหากกำหนดชัยชนะได้ ก็จะเป็นเวลาทำลายล้าง ไม่มีการต่อสู้พัวพัน

ถึงจะดูไม่ใส่ใจ แต่ความอันตรายมีแต่คนที่โดนเท่านั้นที่รู้

ดังนั้นเวลาเยี่ยนจ้าวเกอลงมือกับคนอื่น ส่วนใหญ่แล้วถ้าไม่บาดเจ็บก็ต้องเสียชีวิต