ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 556

พวกจ้าวหมิงกับอวิ๋นจือมองเฟิงอวิ๋นเซิงและซือคงจิง ปลอบโยนว่า “ฟ้าจะต้องช่วยเหลือผู้อาวุโสฟู่แน่”

“นางกับศิษย์พี่เยี่ยนไม่แน่ว่าจะเหมือนกับท่านเจ้าสำนักคนเก่า”

เจ้าสำนักคนเก่าหยวนเจิ้งเฟิงติดอยู่ในกระแสปั่นป่วนของมิติเวลา ไม่ทราบไปยังที่ใด ขณะที่ทำให้คนในเขากว่างเฉิงรู้สึกกังวล กลับทำให้จิตใจของพวกเขาสงบในเรื่องอื่น

อย่างเช่นการหายสาปสูญของเยี่ยนจ้าวเกอและฟู่เอินซู ด้านเขากว่างเฉิงประกาศภายในว่า ทั้งสองคนเจอเรื่องเหมือนกับหยวนเจิ้งเฟิง

มีเพียงแต่ผู้นำระดับสูงรวมถึงคนที่ร่วมทางกับฟูเอินซูก่อนหน้านี้เช่นเฟิงอวิ๋นเซิงกับอิ่นหลิวหัวเท่านั้นที่ทราบว่า สถานการณ์ของเยี่ยนจ้าวเกอกับฟูเอินซูเป็นปริศนาโดยสิ้นเชิง

การบอกว่าหายสาปสูญเป็นแค่การปลอบใจตัวเองมากกว่า

ตามปกติแล้ว จอมยุทธ์ที่มีระดับต่ำกว่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเข้าไปในมิติเวลา ล้วนมีโอกาสเสียชีวิตสูงมาก

แต่เฟิงอวิ๋นเซิงกลับมีแววตาแน่วแน่ พลางพยักหน้า “ถูกต้อง พวกอาจารย์จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัย”

ทุกคนคุยกันอยู่พักหนึ่ง เห็นอีกด้านหนึ่งของเส้นทาง มีบุรุษวัยกลางคนหน้าตาน่าเกรงขามเดินมา

พวกเฟิงอวิ๋นเซิงเห็นพากันคารวะ

“คำนับอาจารย์ลุงฉาง”

“คำนับผู้อาวุโสฉาง”

บุรุษวัยกลางคนหน้าตาน่าเกรงขามผู้นี้ก็คือฉางเจิ้น ผู้ดำรงตำแหน่งผู้อาวุโสระดับหนึ่งแห่งวิหารอาญาของเขากว่างเฉิง

ฉางเจิ้นมองทุกคน ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ดึกมาแล้ว พวกเจ้าไปพักผ่อนเถอะ”

น้ำเสียงเขาอ่อนโยน ไม่แฝงการตักเตือน ทุกคนได้ยินแล้วจึงพากันกล่าว “ผู้อาวุโสกล่าวถูกต้อง”

ฉางเจิ้นมองเฟิงอวิ๋นเซิง กล่าวว่า “อีกแค่หนึ่งร้อยวันจะถึงการทดสอบแห่งจันทราครั้งที่เจ็ดแล้ว ในช่วงนี้ให้เจ้ากับศิษย์หลานอิ่นอยู่ในสำนักห้ามออกไปด้านนอก ตั้งใจฝึกฝนและเตรียมตัว”

เฟิงอวิ๋นเซิงตอบ “เจ้าค่ะอาจารย์ลุงฉาง ศิษย์ทราบดี”

ผู้อาวุโสฉางเจิ้นกล่าวต่อ “ศิษย์น้องเจ้าสำนักอยู่ที่ทะเลตะวันออก ศิษย์น้องฟู่กับจ้าวเกอตอนนี้ไม่ทราบไปอยู่ที่ใด เจ้าไม่อาจผ่อนคลายการฝึกปรือพลังแห่งจันทราได้”

“ถึงอย่างไรศิษย์หลานอิ่นก็เข้าสำนักช้า พลังฝึกปรือค่อนข้างต่ำ ข้อบังคับที่ศิษย์น้องฟู่และจ้าวเกอได้สรุปไว้ก่อนหน้านี้ เจ้าสรุปรวบยอดเสร็จแล้วหรือยัง”

“ทำเสร็จและได้มอบให้อาจารย์น้าหวังไปแล้วเจ้าค่ะ” เฟิงอวิ๋นเซิงตอบ

ฉางเจิ้นพยักหน้า “ศิษย์น้องหวังจะชี้แนะการฝึกของเจ้าชั่วคราว แต่ได้แค่การฝึกฝนวรยุทธ์ทั่วไป การฟูมฟักพลังแห่งจันทรา นางเองก็เป็นมือใหม่ อีกไม่นานจะถึงการทดสอบแห่งจันทราแล้ว ครั้งนี้พวกเจ้าต้องพยายามให้มาก”

เฟิงอวิ๋นเซิงคารวะ “อาจารย์ลุงวางใจ ศิษย์ทราบดีเจ้าค่ะ”

ฉางเจิ้นกล่าว “ดี รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ”

พวกเฟิงอวิ๋นเซิงคารวะบอกลาฉางเจิ้น ก่อนจะกลับไปยังที่พักของแต่ละคน

หลังจากนั้นฉางเจิ้นกลับตกอยู่ในห้วงความคิด ขณะที่มองเงาหลังที่ห่างออกไปของเฟิงอวิ๋นเซิง

ยามนี้มีลูกศิษย์เขากว่างเฉิงมาตามหาฉางเจิ้น เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมีสีหน้าตื่นตระหนก เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “สงบสติอารมณ์เสียก่อน เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ถึงแม้จะถูกตำหนิ แต่ความกระวนกระวายบนใบหน้าของลูกศิษย์เขากว่างเฉิงผู้นี้มิได้ลดน้อยลง

หลังจากได้ยินรายงาน ดวงตาของฉางเจิ้นก็ปรากฏความประหลาดใจ “มีเรื่องนี้ด้วยหรือ?”

เขาสงบจิตใจ ทางหนึ่งครุ่นคิด ทางหนึ่งกล่าวว่า “อย่าเพิ่งป่าวประกาศ พาคนมาเจอข้าที่วิหารอาญา”

หลังจากลูกศิษย์ผู้นั้นกลับไปแล้ว ฉานเจิ้งยืนนิ่งอยู่ที่เดิม กลางอากาศคล้ายมีเสียงที่เหมือนมีและไม่มีดังขึ้น “หรือจะเป็นฟ้าลิขิต…”

เฟิงอวิ๋นเซิงกลับมายังที่พักของตัวเอง นั่งขัดสมาธิ ฝึกฝนพลังฝึกปรือเงียบๆ

นางจิตใจสั่นไหว หยิบถุงย่อส่วนที่นำติดตัวออกมาเปิดดู คิ้วพลันขมวดมุ่น