ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 562

เมื่อได้ยินว่าประตูมังกรกำลังเปิด และสามารถเข้าไปได้แล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็พยักหน้า “ได้โปรดรายงานเจ้าสำนักเกาว่าอีกเดี๋ยวข้าจะไปถึง”

หลังจากไป๋จิ่งคังผละไป ชายหนุ่มก็มองไปยังสวีเฟย “ศิษย์พี่สวี ข้ากับอาจารย์ป้าฟู่จะไปแล้ว ท่านอยู่ที่โลกผืนสมุทร รักษาตัวให้ดี”

สวีเฟยตอบ “พวกเจ้าก็รักษาตัวด้วย”

กระจกยังสูงส่งฟื้นฟูสภาพแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอจะลองใช้วิชาเคลื่อนผ่านโลกกระจกเปิดทางเชื่อมเขตแดน เพื่อกลับโลกแปดพิภพดู

สุดท้ายไม่เหนือความคาดหมาย ประตูทางเชื่อมเปิดในประตูมังกรจริงๆ

เยี่ยนจ้าวเกอคำนวณไว้ว่าในช่วงสั้นๆ นี้ เนื่องจากเกี่ยวข้องกับการบิดเบี้ยวและทับซ้อนของเขนแดนมิติ ต่อให้มีทางเชื่อมเขตแดนเปิดบนโลกผืนสมุทร ประตูทางเชื่อมส่วนใหญ่จะอยู่ในสุสานมังกร

ตอนนี้สามารถเข้าไปในสุสานมังกร เยี่ยนจ้าวเกอก็เตรียมตัวเคลื่อนไหวทันที

เขาออกจากเกาะไร้ขอบเขตพร้อมกับฟู่เอินซู และคนในเขาหงส์วิเศษ มุ่งหน้าไปยังแผ่นดินที่อยู่ไกลออกไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ

ณ ที่แห่งนั้นซึ่งเป็นสถานที่ตั้งสำนักของสำนักอัสนีเรืองรองในตอนแรก ตอนนี้กลายเป็นเหวลึก ประตูมังกรอยู่ด้านใน

ขณะเดินทาง มีข่าวมากมายส่งมาจากหลายที่ ว่าสามารถเข้าไปในประตูมังกรสามารถเข้าแล้ว จึงดึงดูดความสนใจของโลกผืนสมุทร เกิดเป็นคลื่นมรสุมอยู่ชั่วขณะ

เยี่ยนจ้าวเกอให้ความสนใจแดนฝูงมังกรฝังกระดูกในตำนาน แต่เขาพบว่าความจริงตนสนใจการกลับจากที่นั่น ไปยังโลกแปดพิภพมากกว่า

เขาเหม่อลอยเล็กน้อย เบื้องหน้าปรากฏรอยยิ้มกระจ่างใสของเฟิงอวิ๋นเซิงอีกครั้ง

รอยยิ้มในความทรงจำยิ่งกระจ่างเท่าใด เมฆดำในใจของเยี่ยนจ้าวเกอก็หนักอึ้งขึ้นเท่านั้น

ก่อนหน้านี้่มาตรว่าจะแยกจากกัน อาจเป็นเพราะว่าอีกฝ่ายไม่น่าเจออันตราย อาจเป็นเพราะตนสามารถปลีกตัวกลับไปได้ตลอดเลา ดังนั้นจึงไม่เคยมีความรู้สึกอย่างเช่นในตอนนี้มาก่อน

ทว่าครั้งนี้ เฟิงอวิ๋นเซิงเป็นตายร้ายดียังไม่ทราบ ตนกลับติดอยู่ในบนโลกผืนสมุทรเป็นเวลานาน ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกร้อนรนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ภายใต้เงื่อนไขทางสภาพแวดล้อมพิเศษของที่นี่ สิ่งที่กำลังแตกหน่อก่อนหน้านี้เติบโตอย่างรวดเร็ว

บางทีอาจจะมีอยู่มาโดยตลอด เพียงแต่ตนเพิ่งจะมารู้สึกได้ในช่วงที่อยู่บนโลกผืนสมุทร

เยี่ยนจ้าวเกอหลับตา

ในตอนที่รู้ว่าเฟิงอวิ๋นเซิงมีอันตราย เยี่ยนจ้าวเกอพบว่าสิ่งที่ตนนึกถึงเป็นอันดับแรก มิใช่การทดสอบแห่งจันทราจะเป็นอย่างไร หรือมงกุฎจันทราจะเป็นอย่างไร

และไม่ได้ใคร่ครวญว่า การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้จะก่อให้เกิดผลกระทบต่อการต่อสู้กับสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์อย่างไร

สิ่งที่ตนนึกถึงเป็นอันดับแรกก็คือ ขออย่าให้นางเป็นอะไรเด็ดขาด

จากนั้นสิ่งที่คิดต่อมาก็คือ ตัวบัดซบสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ พวกเขารนหาที่ตาย!

เยี่ยนจ้าวเกอหรี่ตา ในดวงตาสาดประกายเย็นเยียบ ครู่ต่อมาค่อยจางหาย

เขาสัมผัสถุงย่อส่วนของตัวเอง จิตใจอยู่ที่สิ่งของในถุงย่อส่วน

เสาระเบียงวังเทพกับคานวังเทพในตอนนี้เชื่อมติดกัน นอกจากนี้แล้วยังมีเงามังกรเก้าตัววนเวียน ลักษณะคล้ายกับเสาเก้าต้น

เสาก้นต้นนี้ค้ำยันคานพร้อมกับเสาระเบียงวังเทพ บนคานมีเงาแสงปรากฏขึ้น เกิดเป็นเพดานห้อง

ถึงแม้โดยรวมจะยังเป็นภาพมายา แต่ว่าวังเทพที่ทั้งงดงามและยิ่งใหญ่ค่อยๆ มีเค้าโครงและต้นแบบแล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอสงบจิตใจ สายตามองไปยังทิศทางที่แผ่นดินแลประตูมังกรอยู่

‘น้อยครั้งจะเห็นคลื่นอารมณ์ของเจ้าชัดเจนเพียงนี้’ ข้างหูมีกระแสเสียงของฟู่เอินซูดังขึ้น เยี่ยนจ้าวเกอจึงหันไปมองนางอย่างเงียบงัน

ฟู่เอินซูกำลังมองเขาอยู่เช่นกัน ‘เจ้า ใช่เป็นห่วงอวิ๋นเซิงหรือไม่’