ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 565

เมื่อเห็นชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าที่ลอยออกมาจากดวงตาของเยี่ยนจ้าวเกอมีขนาดใหญ่กว่าของตน หัวใจของเกิ่งฮุยพลันรู้สึกหนักอึ้ง

พลังงานที่มาจากแหล่งเดียวกัน ฝ่ายที่แข็งแกร่งย่อมกลืนกินฝ่ายที่อ่อนแอได้อย่างง่ายดาย

จากนั้นเขาก็เห็นเศษอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองเข้าไปอยู่ในอ้อมอกของศัตรู เหมือนกับบุตรสาวกลับสู่บิดามารดาก็ไม่ปาน ส่วนการเชื่อมต่อระหว่างตนกับเศษอาวุธศักดิ์สิทธิ์พลันถูกตัดในชั่วพริบตา

เกิ่งฮุยรู้สึกปวดใจเหลือประมาณ

หลังจากได้ยินเรื่องการต่อสู้ระหว่างเยี่ยนจ้าวเกอกับฟางข่าน เขาก็สงสัยว่าเยี่ยนจ้าวเกอมีชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าอยู่กับตัวเช่นกัน ดังนั้นจึงหมายตาไว้

ชายหนุ่มมีชิ้นส่วนนั้นอยู่จริงๆ และสุดท้ายเป็นตนที่ถวายพานชิ้นส่วนให้กับอีกฝ่าย

เกิ่งฮุยทั้งคับข้องทั้งเคียดแค้น

ไม่มีทางหนี ก็มีแต่ต้องสู้ตาย!

ชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าถูกเก็บ เกิ่งฮุยคับข้องขีดสุด ทว่าก็ได้แต่ยอมปล่อยไป ก่อนจะลงมือสุดกำลัง สองหมัดต่อยใส่ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอ

เขาไม่เพียงแต่ไม่มีพลังพอจะแบ่งความสนใจ บัดนี้ทุกสิ่งทุกอย่างของรุนแรงขึ้นหลายส่วน สายฟ้าสีชาดอันบ้าคลั่งส่องสว่างราวกับเพลิงลุกไหม้!

เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้นก็แค่นหัวเราะเสียงเบา

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพลันถูกครอบคลุมอยู่ในม่านสีดำชั้นหนึ่ง กลืนกินสายฟ้าสีแดงที่เกิดจากสองหมัดของเกิ่งฮุย ทำให้แสงสีแดงเริ่มสลัวลง เหมือนกับสลายไปในความมืดอนธการ

ในวินาทีถัดมา แสงสายฟ้าสีขาวก็สว่างขึ้น แหวกผ่านราตรีสีดำ ขณะเดียวกันก็บดขยี้สายฟ้าสีแดงของเกิ่งฮุยไปพร้อมกัน!

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ทั้งสิ้น มันต่อยหมัดใส่จุดอ่อนตรงทรวงอกของเกิ่งฮุยอีกหมัดอย่างดุดัน!

เกิ่งฮุยได้รับบาดเจ็บอยู่แล้ว ร่างกายของเขาจึงถูกพลังอันแข็งแกร่งนั้นเจาะทะลุ!

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกโต้กลับด้วยหนึ่งหมัด ทำลายร่างอัสนีเพลิงสวรรค์ของเกิ่งฮุย จากนั้นก็ต่อยอีกหมัด ทำลายกะโหลกของเขา!

ละอองเลือดมากมายสาดกระจาย ยอดฝีมือมหาปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกผืนสมุทรตายในสุสานมังกร เป็นสถานที่เดียวกับแดนมังกรฝังกระดูก

เยี่ยนจ้าวเกอมองเหตุการณ์นี้อย่างสงบนิ่ง ชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้ากลายเป็นไข่มุกสีม่วง กลับเข้าไปในดวงตาของเขาอีกครั้ง

พวกหลิวซั่วกับเกาเทียนจิตใจซับซ้อนสุดขีด

การต่อสู้ของทั้งสองทำให้เส้นสายของปราณวิญญาณและปราณความตายที่ผสมผสานกันในสุสานสูญเสียสมดุล บัดนี้มิติเวลาปั่นป่วนกว่าเดิม

แผ่นดินด้านใต้ทุกคนพังทลายอย่างต่อเนื่อง เกิดเป็นหลุมลึกขนาดยักษ์หลุมหนึ่ง

มีแรงดึงดูดส่งมาจากด้านในหลุม ต้องการลากให้ทุกคนตกลงไปด้านล่างพร้อมกัน

เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน มองหลิวซั่วแห่งเกาะวิญญาณหลอน ยามนี้อีกฝ่ายกลับไม่มีความคิดพูดคุยกับชายหนุ่มเลย

เขาประสานมือคำนับเยี่ยนจ้าวเกอ ไม่ได้ต้านทานแรงดึงดูดในเหวลึกด้านล่าง ปกป้องลูกศิษย์ในสำนัก ก่อนจะร่วงลงไปด้านล่างอย่างรวดเร็ว หายไปในเหวลึก

มีผู้อาวุโสในสำนักอัสนีเรืองรองที่เข้ามาในประตูมังกรพร้อมกับเกิ่งฮุยหมุนตัวคิดหนีด้วยความตกใจ

ทว่าร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่ปล่อยพวกเขา ไล่ตามต่อทันที ก่อนจะจับมหาปรมาจารย์ขั้นรูปญาณคนหนึ่งไว้ได้

คนถูกพามาด้านข้างเยี่ยนจ้าวเกอ ชายหนุ่มมองเขาอยู่ครู่หนึ่งค่อยถามว่า “วรยุทธ์ที่กระตุ้นแสงสายฟ้าสีแดงนั้น ก็คือหมัดแสงอัสนีเพลิงสีชาดซึ่งเป็นกระบวนท่าที่โด่งดังของสำนักอัสนีเรืองรองหรือ?”

อีกฝ่ายปิดตาไม่พูด เยี่ยนจ้าวเกอไม่ถือสา เขาพลันโบกมือ กลางฝ่ามือของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเหมือนกับร่องสมุทรไร้สิ้นสุด จับคนผู้นั้นไว้