ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 595

ในการต่อสู้กับตำหนักอัสนีสวรรค์ สำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ และสำนักแสงสว่าง ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอได้รับสิ่งของมามากมาย

สำนักอย่างตำหนักอัสนีสวรรค์และสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ถูกเยี่ยนจ้าวเกอย่ำทำลาย สมบัติที่สั่งสมมาหลายปีของแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้้งสองย่อมถูกชายหนุ่มยึดไปหมดสิ้น

เทียบกับจอมยุทธ์พเนจรแล้ว สมบัติของพลังระดับแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ก่อตั้งสำนักมาหลายปีย่อมมีมากมาย เรียกได้ว่าเป็นการต่อสู้ที่เยี่ยนจ้าวเกอได้รับผลลัพธ์มากที่สุดนอกจากสุสานมังกร

สมบัติเหล่านี้ เยี่ยนจ้าวเกอย่อมเก็บไว้อย่างไม่เกรงใจ

ยอดฝีมือทั้งห้าแห่งสำนักแสงสว่างถูกเยี่ยนจ้าวเกอสังหาร ของที่พวกเขาพกติดตัว สิ่งที่ไม่ถูกทำลายล้วนตกมาอยู่ในมือของชายหนุ่มเช่นกัน

‘ปัญหาอยู่ที่…สิ่งที่ถูกทำลายยับเยินเกินไป’ เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มอย่างขื่นขม

พวกเติ้งเซินและหลิวเฟิงตายเพราะการระเบิดของปราณแห่งความมอดม้วย อาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเขาพกติดตัวถูกทำลายในวังฝูงมังกร

ตัวหลิวเฟิงถูกบดขยี้ไม่เหลือแม้แต่ผุยผงไปพร้อมกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์

เติ้งเซินหนีรอดออกมาได้ แต่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ถูกทำลายไปแล้ว

ซุนฮ่าวและหลิวเฟิงมีจุดจบเดียวกัน คนถูกการโจมตีของตราประทับตะวันไปพร้อมกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์

อีกสองคนที่เหลือ หยางจ่านหัวและผู่เจี๋ย มงกุฎตะวันฟ้าสางของหยางจ่านหัวถูกเยี่ยนจ้าวเกอเก็บไป แต่ผู่เจี๋ยไม่มีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ติดตัว

เยี่ยนจ้าวเกอมองมงกุฎตะวันฟ้าสางในมือ ลูบคางตัวเองอย่างใคร่ครวญ ‘ยังดีที่ได้อย่างอื่นมา’

นอกจากมงกุฎตะวันฟ้าสางแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอยังได้รับของวิเศษที่หายากยิ่งกว่าชิ้นหนึ่งมาจากสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ที่เขาทำลายทิ้งไป ขนสีทองของเทพอีกา

ขนสีทองของเทพอีกา คือขนของอีกาทองสามขาซึ่งเป็นสัตว์เทพในตำนาน อีกทั้งยังไม่ใช่ขนของอีกาทองทั่วไป แต่เป็นหนึ่งในสามขนที่อยู่บนศีรษะของอีกาทอง ซึ่งมีความล้ำค่าและน่าอัศจรรย์ที่สุด

หลังจากมหาภัยพิบัติ ไม่ว่าจะเป็นโลกแปดพิภพ โลกผืนสมุทร หรือโลกลอยน้ำ เยี่ยนจ้าวเกอไม่เคยเห็นขนของอีกาทองมาก่อน อย่าว่าแต่ขนทองของอีกาเทพเลย

สายเลือดอีกาอัคคีซึ่งเป็นสายเลือดสัตว์ปีศาจระดับหนึ่งชั้นกลางของโลกผืนสมุทรซ่อนสายเลือดของอีกาทองไว้บ้าง จึงมีความสามารถในการเผาฟ้าต้มทะเล แต่ด้อยกว่าอีกาทองสามขาแห่งดวงตะวันมากนัก

‘ขนทองของเทพอีกานี้น่าจะเป็นวัตถุดิบหลักที่ใช้หลอมสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชิ้นใหม่ ซึ่งสำนักแสงสว่างมอบให้สำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์’

เยี่ยนจ้าวเกอใช้นิ้วลูบผ่านขนสีดำสนิทที่เปล่งประกายสีทอง รู้สึกได้ถึงพลังงานอันแข็งแกร่งที่ซ่อนไว้ด้านใน แต่กลับสั่นสะเทือนจิตใจผู้คน

‘อาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้ของวิเศษชิ้นนี้หลอมสร้างขึ้นจะต้องเหนือกว่าบรรทัดสุริยันวัดสวรรค์ น่าจะเป็นของที่เตรียมไว้รอหวงกวงเลี่ยกลับจากทะเลตะวันออก’ เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะ ‘นอกจากขนทองของเทพอีกาแล้ว ยังมีของวิเศษจำนวนมากที่โลกแปดพิภพไม่มีอีก แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตอบแทนเรื่องมงกุฎจันทรากับตราประทับตะวัน หรือเห็นแก่สถานะของหวงเจี๋ย’

‘สามคนร่วมมือกัน ถึงกับสะกดความผิดปกติของแกนไฟใต้ดินในวังสุสานทะเลเพลิงที่ทุ่งร้างแดนใต้ได้ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นการจัดการอุปสรรคในการเลื่อนเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ของจอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์ในสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์’

‘ถ้าหากสุดท้ายสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ได้ปกครองแปดพิภพ เช่นนั้นพลังของสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์จะพุ่งทะยานขึ้นในเวลาเพียงไม่นาน เพราะการจัดการทรัพยากรจำนวนมาก กลายเป็นสาขาที่ควรค่าให้ความสำคัญอีกสาขาหนึ่งของสำนักแสงสว่าง’

ชายหนุ่มส่ายหน้าเล็กน้อย ใช้นิ้วดีดขนสีทองของเทพอีกาเบาๆ ‘ไว้ลองคิดดูว่าจะแสดงคุณค่าของสิ่งนี้ออกมาให้ได้มากที่สุดอย่างไร’

ขณะใคร่ครวญอยู่นั้น เงาดำมหึมาก็เบียดเข้ามาใกล้ประตู เกือบจะทำลายรั้ว คิดจะพุ่งชนใส่ทรวงอกของเยี่ยนจ้าวเกอ

เขากลอกตาขาวอย่างไม่พอใจ “หดตัวลงหน่อยค่อยว่ากัน”

ขณะเงาดำนั้นพุ่งทะยานโดยอุ้งเท้าทั้งสี่ลอยจากพื้น ร่างก็หดเล็กลงอย่างรวดเร็ว สุดท้ายก็พุ่งเข้าไปในอ้อมอกของเยี่ยนจ้าวเกอ

ขนปุกปุยเหมือนกับก้อนเนื้อ มีดวงตาสีดำขลับ พลิกตัวอย่างสบายในอ้อมอกของเยี่ยนจ้าวเกอ จากนั้นก็มองชายหนุ่มตาปริบๆ

เป็นพ่านพ่านที่ไม่ได้เจอมานานนั่นเอง

ก่อนหน้านี้ในตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอไปจัดการผนึกที่ร่องแยกนพยมโลก เขาทิ้งมันไว้ที่เขากว่างเฉิง หลังจากออกมาจากปฐพีพิภพก็ไม่ได้กลับสำนัก รีบมุ่งหน้าไปยังทะเลตะวันออกทันที