ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 625

ในใจของเว่ยฉู่กงเกิดความเย็นเยียบไร้สิ้นสุด

ยิ่งพลังฝึกปรือสูงเท่าไร ก็ยิ่งสัมผัสถึงความน่ากลัวของเยี่ยนจ้าวเกอได้ชัดเจนเท่านั้น

พลังฝึกปรือของตนเลื่อนจากขั้นบรรลุธรรมเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์ เมื่อครู่ถึงกลับมองไม่เห็นการเคลื่อนไหวที่เยี่ยนจ้าวเกอจับเว่ยอวิ๋นเซิ่ง

รอจนเยี่ยนจ้าวเกอยืนนิ่งเอ่ยปากอีกครั้ง เขาถึงพบว่าชายหนุ่มมาถึงใต้หนังตาของเขาในชั่วพริบตาเดียว

อีกฝ่ายฆ่าคนด้วยรอยยิ้มจืดจาง ชายชราอย่างเขาลงมือช่วยเหลือทันที สุดท้ายกลับได้แต่มองดูเว่ยอวิ๋นเซิ่งถูกชายหนุ่มแปลกหน้าหักคอทิ้งอยู่เฉยๆ

นี่ทำให้ชายชราสยิวกายขึ้นทันที

เขาแน่ใจว่าเยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ตรงหน้ามีอายุจริงกับอายุภายนอกไม่แตกต่างกันมากนัก แต่หลังจากแน่ใจถึงข้อนี้แล้ว เขายิ่งตกตะลึงขึ้นกว่าเดิม ถึงกลับคิดหมุนตัวหนี

เยี่ยนจ้าวเกอมองชายชราตระกูลเว่ย ก่อนจะถอนใจแล้วพูดว่า “ในเมื่อข้ารอพวกท่านที่นี่โดยเฉพาะ พวกท่านก็อย่าคิดหนีเลย”

ชายชราโมโห ผลักสองมือออกพร้อมกัน พลังฝ่ามือของท่าหัตถ์ฟ้าถล่มเมฆาถูกกระตุ้นถึงขีดสุด เมฆบนท้องฟ้าเดี๋ยวม้วนตัวเดี๋ยวคลายออก กลายเป็นคลื่นคลั่งไร้ขอบเขต ซัดใส่เยี่ยนจ้าวเกอ

บนร่างของเขามีคนร่างสูงใหญ่คนหนึ่งโผล่ขึ้น กลับเป็นรูปฟ้าถล่มเมฆา รูปญาณวรยุทธ์ของเขา

ความยิ่งใหญ่และความละเมียดละไมปรากฏขึ้นมา เหมือนกับมีคนที่ประกอบกันจากเมฆ แสดงแก่นแท้ของหัตถ์ฟ้าถล่มเมฆาได้อย่างหมดจด

เยี่ยนจ้าวเกอเพียงหัวเราะอย่างไม่สนใจ ฝ่ามือผลักออกไปด้านหน้าอีกครั้ง ใช้ฝ่ามือนภากว่างเฉิง สภาวะฝ่ามือคล้ายครอบท้องฟ้า

ต่อให้ทะเลเมฆที่ขอบฟ้าจะซัดสาดและยิ่งใหญ่ขนาดไหน สุดท้ายก็ถูกคลุมอยู่ใต้ท้องฟ้า

ชายหนุ่มพลิกฝ่ามือ ฟ้าดินก็พลิกเปลี่ยนตาม ทะเลเมฆอันยิ่งใหญ่พลันกระจัดกระจาย!

ฝ่ายชายชราตระกูลเว่ยกัดฟัน คำรามต่ำ ในดวงตามีตราอาคมหลายสายกะพริบขึ้น

ตราอาคมเปล่งแสง ท้องฟ้าเหนือเมืองเหลาเฟิงปรากฏธารแสงหลายสายตัดสลับกัน ประกอบกันกลายเป็นค่ายกลขนาดยักษ์อย่างรวดเร็ว

พลังของค่ายกลซัดลงด้านล่าง เสริมพลังให้กับชายชรา ทำให้รูปฟ้าถล่มเมฆาของเขาที่แทบจะถูกบดขยี้ในฝ่ามือเดียว มีสภาวะมั่นคงขึ้นอีกครั้ง

ถ้าหากก่อนหน้านี้มีคนบอกเขาว่า เขาจะประมือกับชายหนุ่มอายุไม่ถึงสามสิบคนหนึ่งไม่ได้ ไม่เพียงแต่สู้อีกฝ่ายไม่ได้เท่านั้น ยิ่งต้องใช้ค่ายกลคุ้มกันมารักษาชีวิต เช่นนั้นเขาจะต้องพ่นน้ำลายใส่หน้าคนผู้นั้นแน่

แต่ตอนนี้เขากลับเพียงกังวลเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือค่ายกลของตนไม่แข็งแกร่งพอ!

ในขณะที่ใช้ค่ายกลคุ้มกันตระกูล กำไลวิญญาณวงหนึ่งบนข้อมือของชายชราเปล่งแสงสว่าง ปราณวิญญาณหลายสายเสริมพลังให้กับเขา

ภายใต้การเกื้อหนุนจากอาวุธวิญญาณชั้นสูง ชายชราตระกูลเว่ยรู้สึกว่าพลังของตนไม่เพียงแต่เพิ่มขึ้นชั่วคราว แม้แต่การควบคุมค่ายกลคุ้มกันก็คล่องมือมากขึ้นด้วย

เยี่ยนจ้าวเกอมองเหตุการณ์นี้ สภาวะมือไม่หยุดลง ยังคงร่วงหล่นเหมือนฟ้าถล่มทลายเช่นเดิม

สำหรับการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย เยี่ยนจ้าวเกอเหมือนไม่เห็นในสายตา เพียงสืบเท้าขึ้นหน้าหนึ่งก้าว

ชายหนุ่มไม่ทำท่าทางใด เพียงก้าวออกหนึ่งก้าว แต่มิติด้านใต้เขาในวินาทีนี้เหมือนกับเกิดการเปลี่ยนแปลง

ค่ายกลใหญ่ที่ครอบคลุมถึงกับหยุดชะงักในขณะที่หมุนวน

บนพื้นมีลวดลายค่ายกลหลายสายส่องสว่างขึ้น ในตอนนี้กลับเหมือนงูหลายตัวถูกเยี่ยนจ้าวเกอเหยียบหางไว้พร้อมกัน

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มพลางก้าวเท้าออกอีกก้าว มาถึงเบื้องหน้าชายชราตระกูลเว่ย

ฝ่ามือที่ชูสูงลดต่ำลงในวินาทีนี้!

อาวุธวิญญาณชั้นสูง แหลกสลาย!