ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 636

ในขณะนี้ เพลิงผลาญมากมายปกคลุมท้องฟ้า ประกอบกันเป็นอาณาเขตอันเป็นเอกเทศ ตัดขาดเกาะเซิ่งเหอกับโลกภายนอก กลายเป็นโลกใบเดียวกันโดยสิ้นเชิง

กลิ่นอายสีดำหลายสายพุ่งขึ้นท้องฟ้าโดยมีหอสักการะย่อยสำนักความมืดเป็นศูนย์กลาง กลายเป็นความมืดไร้สิ้นสุดที่เหมือนกับรัตติกาลในทันที กลืนกินแสงไฟ คืนความสงบแก่โลก

ส่วนที่สูงที่สุดของหอสักการะย่อย อู๋จื่อซิว ผู้อาวุโสระดับหนึ่งแห่งตำหนักไร้แสงของสำนักความมืด มีสีหน้าเคร่งเครียด พลางเงยหน้ามองท้องฟ้า

หลังจากรู้ว่าเป็นเจิ้งกั๋วกง เขาก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายไม่ได้มาแก้แค้นเรื่องที่เยี่ยนจ้าวเกอสังหารหยางจ้าวหงแม่ทัพแห่งหลวนเซียง

ข้อแรก แม้หยางจ้าวหงจะเป็นยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ แม่ทัพประจำเกาะ แต่ยังไม่อาจทำให้ยอดฝีมือระดับสุดยอดที่ถูกจัดอยู่ในห้าอันดับแรกของราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องล้างแค้นแทนได้

ข้อสอง ไห่เฉิงโหวที่เป็นเบื้องหลังของหยางจ้าวหง ไม่เพียงแต่ไม่สนิทสนมกับเจิ้งกั๋วกงเท่านั้น ยังมีความขัดแย้งทางการเมือง ไห่เฉิงโหวเป็นคนที่เสวียวมู่อ๋อง เสวียงอ๋องแห่งราชวงศ์ปัจจุบันไว้ใจ

ต่อให้ไห่เฉิงโหวจะหาผู้ช่วย ย่อมไม่ขอความช่วยเหลือจากเจิ้งกั๋วกง

เจิ้งกั๋วกงครั้งนี้มาที่เกาะเซิ่งเหอ เพราะสำนักความมืดของพวกเขาโดยเฉพาะ

เมื่อคิดถึงข้อนี้ จิตใจของอู๋จื่อซิวกับพวกเนี่ยเซิ่งที่เป็นยอดฝีมือสำนักความมืดต่างเคร่งขรึมลง

เรื่องที่สำนักตนแอบเตรียมพิธีอาทิตย์มืดจันทร์ยะเยือก สุดท้ายยังหลุดรอดออกไปได้ ดึงดูดให้ศัตรูยอดฝีมือมาถึง

พวกเยี่ยนจ้าวเกอกลับโดนพัวพันเข้าไปด้วย ถูกขังอยู่ในเกาะเซิ่งเหอ ติดร่างแหพร้อมกับเขา

เพียงแต่คิดว่าตนไม่รู้จะจัดการเยี่ยนจ้าวเกออย่างไร จึงเตรียมจะส่งเขาไป ตอนนี้กลับถูกราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องขวางทางจนไม่อาจเดินทาง อู๋จื่อซิวได้แต่หัวเราะขื่นขมไม่หยุด

จิตใจของผู้อาวุโสสำนักความมืด ในยามนี้คับข้องยิ่ง รู้สึกเพียงว่าเรื่องแต่ละเรื่องไม่เป็นดั่งใจหวัง

มาถึงตอนนี้ อู๋จื่อซิวไม่มีความคิดอื่นอีก ใช้ค่ายกลคุ้มกันของหอสักการะย่อย จากนั้นก็สู้กับเจิ้งกั๋วกงแห่งราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องที่มาบุก

อู๋จื่อซิวซึ่งอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นห้า ขั้นเทวะสำแดงระยะกลาง ระดับพลังฝึกปรือแม้ว่าจะด้อยกว่าเจิ้งกั๋วกงขั้นหนึ่ง แต่อาศัยความได้เปรียบด้านชัยภูมิจากค่ายกลของหอสักการะย่อยสำนักความมืด ยังคงมีพลังพอสู้ได้

พลังของทั้งสองฝ่ายตัดสลับกันกลางฟ้าดิน ส่วนใหญ่แล้ว หอสักการะย่อยสำนักความมืดถูกซ่อนไว้ในความมืด

แต่ว่าม่านรัตติกาลถูกแสงไฟแทรกทะลุตลอดเวลา

แสงไฟสว่างวาบ ฟ้าดินกลับคืนสู่ความมืดมิด แต่ไม่ทันไรก็มีแสงไฟสว่างขึ้นในบริเวณอื่นอีกครั้ง

เยี่ยนจ้าวเกอกลับมาในหอสักการะย่อยสำนักความมืด รู้สึกได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งสองสายที่กำลังปะทะกันอย่างรุนแรงกลางอากาศ พลางครุ่นคิดไม่พูดจา

อาหู่ทำหน้าหนักใจ “คุณชาย ประตูเมืองติดไฟลามถึงบ่อปลา พวกเราตอนนี้จะทำอย่างไรดี? หากหอสักการะย่อยสำนักความมืดถูกตีแตก ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องย่อมยินดีถือโอกาสเก็บพวกเราไปด้วย”

ชายหนุ่มเงยหน้ามองท้องฟ้า “ในเวลาสั้นๆ น่าจะไม่เกิดปัญหา แต่ว่าถ้านานกว่านั้น ก็ไม่แน่แล้ว”

ค่ายกลคุ้มครองของหอสักการะหลักสำนักความมืดในตอนนี้ เพราะกำลังเตรียมพิธีกรรม จึงไม่ได้อยู่ในสภาพปกติ

ในสถานการณ์เช่นนี้ หากใช้พลังรุนแรงสู้กับยอดฝีมืออย่างเจิ้งกั๋วกงแห่งราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋อง เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า ย่อมมีช่องโหว่ให้ฉกฉวย

เฟิงอวิ๋นเซิงกล่าวอย่างครุ่นคิด “ก่อนหน้านี้มีข่าวบอกว่า เสวียนอ๋ององค์ปัจจุบันแห่งราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องกรีฑาทัพด้วยตัวเอง คาดเดาได้ว่าเขาอาจจะมีที่พึ่งพาอื่นๆ”

“ตามเหตุผลแล้ว ยอดฝีมืออย่างเจิ้งกั๋วกง น่าจะเคลื่อนไหวพร้อมกับเสวียนมู่อ๋อง รวมพลังกันจึงจะถูก ตอนนี้กลับแบ่งกำลังมาที่นี่ เหมือนพิสูจน์การคาดเดาก่อนหน้าของพวกเราว่า ครั้งนี้ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม”

เยี่ยนจ้าวเกอทางหนึ่งครุ่นคิด ทางหนึ่งเอ่ยว่า “อีกทั้งเมื่อดูวิธีการรับมือของขุมกำลังอื่นในทะเลหวงเจีย สำนักความมืดในปัจจุบันท่าจะผ่านด่านนี้ยาก”

อาหู่ได้ยินรู้สึกสั่นสะท้าน “คุณชาย นั่นหมายความว่า หอสักการะหลักสำนักความมืดก็ไม่ปลอดภัยเช่นกันหรือ?”

“ที่ตั้งของหอสักการะหลักสำนักความมืดเป็นความลับมาโดยตลอด แต่ว่าครั้งนี้ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องมีสภาวะดุดัน คิดว่าคงมีความมั่นใจไม่น้อย” เยี่ยนจ้าวเกอตอบ

“ถ้าหากข้าไม่ได้มองผิด พิธีกรรมที่สำนักความมืดวางแผนอยู่ ไม่อาจดูถูกได้ ทั้งยังมีขนาดใหญ่มาก ข้าสงสัยว่าพิธีที่หอสักการะย่อยเป็นส่วนหนึ่งที่คอยร่วมประสานเท่านั้น แกนหลักอยู่ที่หอสักการะหลัก