แสงดาวเข้มข้นดับสูญ คล้ายกับดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วนในทะเลดาวแตกสลายพร้อมกัน
หนงอวี่ซวนมองกระบองไม้ไผ่ยาวห้าคืบในมือเยี่ยนจ้าวเกออย่างประหลาดใจเหลือแสน ถูกฟาดจนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่ชั่วขณะ
พลังและกลิ่นอายอันแข็งแกร่ง ไม่มี
คลื่นปราณวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ ไม่มี
จิตพลังอันลี้ลับ ก็ยังไม่มี
ไม่ว่าจะมองอย่างไร ก็เป็นแค่กระบองไม่ไผ่ที่ธรรมดาจนไม่อาจธรรมดาไปมากกว่านี้ เหมือนกับเด็ดออกมาจากในป่าไผ่ที่ไหนสักแห่ง
แต่ว่าไม้ไผ่ที่ดูไม่สะดุดตานี้ กลับฟาดหมวกเกราะดาราเรืองรองซึ่งเป็นอาวุธวิญญาณชั้นต่ำจนดับแสง
หนงอวี่ซวนถึงกับมีความรู้สึกว่า การเชื่อมต่อความรู้สึกระหว่างตนกับหมวกเกราะดาราเรืองรอง อ่อนแอลงเพราะเหตุนี้
หมวกเกราะดาราเรืองรองไม่อาจแสดงความสามารถ ตัวหนงอวี่ซวนอยู่ในสภาวะถูกธาตุไฟเข้าแทรก ส่วนเกล็ดย้อนเหมันต์ของเยี่ยนจ้าวเกอเข่นฆ่ามาถึงเบื้องหน้าแล้ว!
มังกรที่เกิดจากรูปญาณวรยุทธ์ปะทะใส่หน้าอกของหนงอวี่ซวน ชนยอดฝีมือที่โดดเด่นที่สุดแห่งยุคของสำนักแสงสว่างกระเด็นออกไป
ลำแสงเป็นดวงๆ กระจัดกระจาย หนงอวี่ซวนกระอักเลือดออกมาอย่างหยุดไม่อยู่อีกครั้ง ได้รับบาดเจ็บสาหัส
เยี่ยนจ้าวเกอสาวเท้าไปเบื้องหน้า กดดันหนงอวี่ซวนต่อ
หนงอวี่ซวนที่ได้รับบาดเจ็บทั้งภายนอกภายในเงยหน้ามองเยี่ยนจ้าวเกออย่างไม่ยอมเล็กน้อย พร้อมกับมองวังฝูงมังกรที่ไม่สั่นไหวอีก และค่อยๆ กลับคืนสู่ความสงบเบื้องบน
‘ดาบราหู หรือว่าจะยังมีซากเหลือเอาไว้? ตกอยู่ในมือคนผู้นี้หรือ?’
หนงอวี่ซวนตาลาย เทียบกับอาการบาดเจ็บบนร่างแล้ว ตนถึงกับแพ้จอมยุทธ์มหาปรมาจารย์ที่มาจากโลกเบื้องล่าง ยิ่งทำให้เขารู้สึกคับข้องใจจนอยากกระอักเลือด
โดยเฉพาะความพ่ายแพ้ในครั้งนี้ เป็นเพราะทำตัวเองเสียเป็นส่วนใหญ่
ก่อนหน้านี้ เขาได้หลอมเปลี่ยนพลังของพระราหูรวมกับกระบวนท่าที่ตนเองฝึกปรือ พลังที่เดิมทีก็โดดเด่นอยู่แล้ว ยิ่งเหนือกว่าคนในระดับเดียวกัน ทำให้จิตใจของเขาฮึกเหิมยิ่งนัก
กระนั้นวันนี้กลับพ่ายแพ้ยับเยิน เพราะพลังกัดกร่อนของพระราหูที่ตนหลอมเปลี่ยนเอง เป็นการถูกคนตบหน้าจนไม่รู้ทิศรู้ทางในช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ที่สุดโดยแท้
ซ้ำคนที่ตบ ยังเป็นเยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายของเขาด้วย!
สำนักแสงสว่างจนปัญญาที่โลกแปดพิภพจะจำกัดพลังของยอดฝีมือที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสามขึ้นไป
จนปัญญาที่ความตั้งส่วนใหญ่ของสำนักถูกราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องและสำนักความมืดดึงดูดไว้
จนปัญญาที่มหาปรมาจารย์อย่างเยี่ยนจ้าวเกอสามารถใช้อาวุธระดับเทพอย่างตราประทับตะวันได้
แต่ว่าจอมยุทธ์สำนักแสงสว่างทุกคนรวมถึงหนงอวี่ซวนคิดไม่ถึงเลยว่า จะเสียท่าเยี่ยนจ้าวเกออย่างสาหัสในทะเลหวงเจียบนโลกซ้อนโลก
ที่เยี่ยนจ้าวเกอกับคนของเขากว่างเฉิงหาวิธี ‘ขึ้น’ มาบนโลกซ้อนโลกเจอ แล้วเสาะหาขุมกำลังที่เป็นศัตรูคู่อาฆาตของตน เพื่อขอให้เป็นผู้สนับสนุน คนในสำนักแสงสว่างไม่เคยไม่คาดถึงเรื่องนี้มาก่อน
ทว่าตามที่ได้คาดหมายไว้ เยี่ยนจ้าวเกอที่มายังโลกซ้อนโลกได้แต่หนีบหางทำตัวเป็นคน[1] ต่อมากลับตบหน้าตน ทำให้หนงอวี่ซวนสติหลุดอยู่ชั่วขณะหนึ่ง
นอกจากนี้ สถานการณ์ตรงหน้าก็ไม่มีโอกาสให้เขาทวงศักดิ์ศรีกลับมาแล้ว
หากสู้ต่อไป ไม่ต้องให้เยี่ยนจ้าวเกอลงมือ เขาก็จะถูกธาตุไฟเข้าแทรก มีอันตรายถึงชีวิตอยู่ดี
หนงอวี่ซวนสุดท้ายมองเยี่ยนจ้าวเกอแวบหนึ่ง ไม่ได้ทิ้งคำพูดอะไรไว้ ก่อนจะหนีไปยังที่ไกลออกไปด้วยพลังทั้งหมดโดยไม่หันหน้ากลับ
เขาลังเลเล็กน้อย เพราะจอมยุทธ์สำนักความมืดกับคังจิ่งหยวน ผู้สืบทอดกระบี่กาลเคลื่อนคล้อยน่าจะหมายตาเขาไว้แล้ว
เยี่ยนจ้าวเกอแค่ยกมือ ถึงกับทำร้ายหนงอวี่ซวนซึ่งเป็นยอดฝีมือที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้าย เรื่องนี้ทำให้พวกคังจิ่นหยวนตกตะลึงนัก
แต่ว่าพวกคังจิ่นหยวนดูออกอย่างรวดเร็วแล้ว ไม่รู้เพราะเหตุใด ตัวหนงอวี่ซวนกลับเกิดปัญหา
คังจิ่นหยวนเย่อหยิ่งอวดดี มีแค้นย่อมชำระ เมื่อครู่เสียท่าหนงอวี่ซวน ขณะนี้เปลี่ยนเป้าหมาย กลับพุ่งใส่หนงอวี่ซวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี