ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 660

วิกฤตการณ์ในอดีตติดอยู่ในใจของเยี่ยนจ้าวเกอมาโดยตลอด

หลังจากวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ ไม่เพียงแต่มหาจักรวาลต้องเผชิญกับภัยพิบัติเท่านั้น ผู้ยิ่งใหญ่มากมายที่โลดแล่นอยู่ก่อนหน้านั้นต่างหมดลมหายใจ

นี่เป็นหนึ่งในสาเหตุหลักที่เยี่ยนจ้าวเกอสงสัย ว่าเรื่องในอดีตเป็นสิ่งที่คนสร้างหรือภัยพิบัติธรรมชาติกันแน่

ปัจจุบันเมื่อรู้ความลับจากลูกศิษย์ของผู้วิเศษเซิง ก็เหมือนกับยึดโยงมุมหนึ่งของภูเขาน้ำแข็งได้ เยี่ยนจ้าวเกอจึงฮึกเหิมมากขึ้น

ถึงแม้จะมีคำโบราณพูดไว้ว่า ยิ่งรู้เยอะเท่าไร ยิ่งตายเร็วเท่านั้น

แต่ถ้ารู้น้อย ก็ตายง่ายเช่นกัน ทั้งยังตายโดยไม่รู้เรื่อง ไม่แน่ว่าจะถูกคนหลอกขายเอาเงินด้วย

ในวินาทีที่ได้กลิ่นเครื่องหอมบรรจุฟ้า ก้นบึ้งจิตใจของเยี่ยนจ้าวเกอก็มีการคาดเดาไว้แล้ว

ปัจจุบันหลังจากยืนยันการคาดเดาได้ เขาก็มีความรู้สึกยินดีที่อยู่เหนือความคาดหมาย กลับมีความรู้สึกเหมือนที่คิดไว้

เยี่ยนจ้าวเกอจิตใจปั่นป่วน ใบหน้ากลับไม่ปรากฏร่องรอยใดๆ

ชายชราที่กำลังประมือกับเขา ยามนี้ทั้งโมโหทั้งหวั่นวิตก

วัตถุดิบต่างๆ อย่างเครื่องหอมบรรจุฟ้าที่เตรียมไว้ก่อนหน้าถูกใช้ไปหมดสิ้นแล้ว กำลังหามาชดเชยอยู่

ครั้งนี้ก่อให้เกิดคลื่นคลั่ง หลังจากกวาดล้างและสะกดกองทัพต่อต้านต้าเสวียน ยึดดินแดนที่เสียไปกลับคืนมาได้เป็นจำนวนมาก ก็รีบเร่งเก็บรวบรวมอีกครั้ง

สิ่งของเหล่านี้ มีบางอย่างที่ล้ำค่า มีบางอย่างไม่ได้มีคุณค่าสูงนัก แต่ว่าจุดร่วมเดียวกันก็คือหายากยิ่ง

หลังจากผ่านการขูดรีดอย่างมหาศาลรอบหนึ่ง คิดจะเก็บรวบรวมวัตถุดิบแต่ละชนิดที่มีจำนวนมากขนาดนี้ ในเวลาสั้นๆ แทบจะเป็นไปไม่ได้

เพื่อปิดบังหูตาผู้คน เขาจึงออกเดินทางคนเดียว แต่สุดท้ายถูกเยี่ยนจ้าวเกอขังไว้ที่นี่

ชายชรารู้สึกเสียใจ เขาเผลอดูถูกเยี่ยนจ้าวเกอไป ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพกระอักกระอ่วนในตอนนี้ ถ้าหากคิดจะหนีหรือป้องกันรอกำลังเสริม คงไม่เสียท่าถึงเพียงนี้

ถ้าชิงถุงย่อส่วนกลับมาไม่ได้ ตอนนี้ต่อให้เขาหนีออกไปได้ หลังจากกลับไปก็ไม่อาจสารภาพกับคนอื่นได้อยู่ดี

โดยเฉพาะในตอนที่เขาเห็นเยี่ยนจ้าวเกอเอาผลึกปอดแดนทะเล ซึ่งเป็นของล้ำค่าที่อยู่ด้านในออกมาจำนวนมาก เขายิ่งรู้สึกเดือดดาลมากกว่าเดิม

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกนำผลึกทรายสีน้ำตาลจำนวนมากออกมาจากในถุงย่อส่วน

ในผลึกทรายสีน้ำตาลเปล่งแสงสีแดง เหมือนกับเปลวไฟกำลังไหวระริก

ราวกับว่าแต่ทรายแต่ละเม็ดเป็นโลกใบหนึ่ง ในผลึกทรายทุกเม็ดล้วนมีลูกไฟลูกเล็กกำลังเคลื่อนไหว

เมื่อผลึกทรายจำนวนมากรวมเข้าด้วยกัน ก็ก่อเกิดเป็นสภาวะอันยิ่งใหญ่

ผลึกทรายสีน้ำตาลที่รวมตัวกันเหล่านี้หายใจอย่างต่อเนื่องเหมือนกับส่วนปอดของมนุษย์ ปราณวิญญาณปริมาณมากเดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก วนเวียนไม่หยุดนิ่งตามการเคลื่อนไหวของแสงไฟ

เยี่ยนจ้าวเกอพูดด้วยรอยยิ้ม “ผลึกปอดแดนทะเลเป็นของยอดเยี่ยมจริงๆ เหมาะให้ร่างแยกของข้าใช้ ขอบคุณท่านแล้ว”

ใน ‘โลกเบื้องล่าง’ เช่นโลกแปดพิภพ นี่เป็นของวิเศษที่สาปสูญไปแล้ว

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกยื่นมือออกมา ใจกลางฝ่ามือเปล่งแสง มีเสียงคลื่นทะเลดังขึ้นเลือนราง

ผลึกทรายสีน้ำตาลเหล่านั้นถูกประกายแสงม้วน พลันเปลี่ยนแปลงรูปร่าง

ผลึกทรายแหลกสลายเป็นจำนวนมาก กลายเป็นทรายซัดสาด

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกสูดหายใจลึกรอบหนึ่ง

ละอองทรายสีน้ำตาลพลันกลายเป็นมังกรดินตัวหนึ่ง ถูกร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกดูดเข้าไปในร่าง!

พร้อมกันนั้น ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกก็ตั้งท่าหมัดท่าหนึ่ง แสดงจิตหมัดวรยุทธ์ของตัวเอง

ญาณจริงแท้บนศีรษะล่องลอย จับตัวกันกลายเป็นภาพจริง เหมือนกับกระแสน้ำปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ในมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ไพศาล รกร้างเก่าแก่ มีคุนเผิงขนาดยักษ์สุดเปรียบปานบินขึ้นบินลง ครั้นเข้าไปในน้ำกลายเป็นปลาคุน ครั้นออกน้ำกลายเป็นนกเผิง สั่นสะท้านท้องฟ้าทั่วสี่ทิศ

ขณะนี้ หลังจากร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกสูดผลึกปลอดแดนทะเลเข้าไปอย่างต่อเนื่อง ภาพที่เกิดจากการวมตัวกันของจิตวรยุทธ์เหนือศีรษะก็ค่อยๆ เริ่มเปลี่ยนแปลง

มหาสมุทรยังคงอยู่ แต่ไม่ได้เก่าแก่โบราณเหมือนเดิม

เงาแสงรูปร่างคนจางๆ เงาหนึ่งคล้ายกับโผล่ขึ้นในม่านตาของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก จากนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็วอีกครั้ง

เงาแสงเงานั้นถึงแม้จะจางมาก แต่ก็ยังพอมองออก รูปร่างภายนอกคล้ายกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกห้าส่วน คล้ายกับตัวเยี่ยนจ้าวเกออีกห้าส่วน

เป็นวิญญาณที่ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกให้กำเนิดหลังจากเยี่ยนจ้าวเกอหลอมเปลี่ยนตัวมัน เชื่อมต่อกับวิญญาณของตัวเยี่ยนจ้าวเกออย่างแนบแน่น ราวกับร่างคู่

ชายชราใจเต้นรัว

พลังอันแข็งแกร่งที่ส่งมาในขณะที่ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเคลื่อนไหวทำให้เขาหวาดกลัว

ลักษณะในตอนนี้ของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก เขาคุ้นเคยดี

ลมปราณ เลือดเนื้อ ร่างกาย วิญญาณ จิตใจ จิตวรยุทธ์ รวมกันเป็นหนึ่งอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่อาจแยกแยะจากกัน

จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้าย!

“ขอบคุณของขวัญของพวกท่าน” เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะฮ่าๆ ร่างถอยไปด้านหลัง ไม่สู้กับชายชราผู้นั้นอีก

ชายชราผู้นั้นขณะนี้ไม่อาจสนใจของวิเศษที่เสียไปอย่างเครื่องหอมบรรจุฟ้าได้อีก ขอแค่ตัวเองออกไปที่นี่ได้เป็นพอ!

แต่ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพุ่งลงจากฟากฟ้า มาถึงเบื้องหน้าเขาในพริบตา!

ในจุดลมปราณทั่วร่างของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกมีแสงครึ่งทองครึ่งดำทะลักออกมา พลังอันบ้าคลั่งสั่นไหวมิติ

เจตจำนงกระบี่ที่สามารถชะลอเวลาในมิติรอบๆ ได้ ในตอนนี้ถึงกับได้รับผลกระทบจากจิตวรยุทธ์ของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก

เวลาเหมือนกับพลิกกลับ ทุกสิ่งกลับสู่ยุคบรรพกาล

ชายชราใช้กระบี่รุ้งพร่างพราวของตัวเอง แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอมอบกระบองไม้ไผ่สีเขียวขี้ม้าของเขาให้ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกฟาดกระบองไม้ไผ่ลง ประกายกระบี่พลันริบหรี่

ส่วนในมืออีกข้างของมัน หอกมังกรมัจฉาอันเหี้ยมหาญคำรามขึ้น!