ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 679

คังฮูหยินมีท่วงท่าสง่ามาแต่ไหนแต่ไร ไม่เสียอาการเช่นนี้บ่อยนัก

แต่ว่านางในตอนนี้จิตใจคับแค้นมากกว่าตอนที่รู้ว่าคังจิ่นหยวนบุตรของตนเจออันตรายเสียอีก

ฉีเหว่ยได้ยินเสียงร้องเจื้อยแจ้วของคังฮูหยิน สีหน้ากลายเป็นเขียวคล้ำเช่นกัน หน้ามืดอยู่ชั่วขณะ

เหมือนกลับมีเลือดอุดทรวงอก อยากจะกระอักออกมา

ก่อนที่จะมายังเกาะเทียนอิ้นและเกาะชินเหอในครั้งนี้ พวกเขาได้สนทนากับเสวียนมู่อ๋องมาก่อน

เสวียนมู่อ๋องให้คำตอบอย่างแน่วแน่ว่า ของวิเศษที่รวบรวมไว้ก่อนหน้านี้ ในเวลาอันสั้น ไม่อาจหามาได้มากเท่านี้อีกแล้ว

ถ้าหากว่าแย่งของวิเศษที่ถูกเยี่ยนจ้าวเกอชิงไปคืนมาไม่ได้ ก็ไม่อาจรวบรวมแค่ในทะเลหวงเจียได้อีก

ต่อให้หาเจอ ก็จำเป็นต้องใช้เวลาค่อนข้างนาน ถึงจะได้จำนวนที่พวกเขาต้องการ

และเวลาที่ว่านี้พวกเขารอไม่ได้ ค่ายกลบูชาฟ้าไม่อาจทำงานได้ต่อไป

ฉีเหว่ยร่างกายเข้าใกล้รอยแตกของมิติ เห็นประกายกระบี่ของกระบี่กาลเคลื่อนคล้อยจากคังฮูหยินกำลังทำให้มิติที่สับสนด้านในหยุดนิ่ง

ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอหายตัวไปนานแล้ว ต่อให้พวกเขาคิดไล่ตาม ตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว

แม้แต่ตัวเยี่ยนจ้าวเกอยังไม่แน่ใจว่าจะไปโผล่ที่ไหน อาจจะออกจากทะเลหวงเจียไปเลยก็ได้

สองผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นห้า ขั้นเทวะสำแดงระยะกลางมองหน้ากัน สีหน้าถมึงทึง

ถึงจะรู้ว่าเยี่ยนจ้าวเกอมีพลังฝึกปรือไม่ธรรมดา เป็นอัจฉริยะมากความสามารถ ครอบครองของวิเศษมากมาย แต่หลังจากได้ประจัญหน้ากัน ยังทำให้พวกเขารู้สึกเหนือความคาดหมาย

“ตามคำบอกเล่าของราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋อง ในตอนที่เขาฆ่าหยางจ้าวหงที่เกาะหลวนเซียง เพิ่งเลื่อนเป็นระดับบรรลุธรรมเท่านั้น” สีหน้าของคังฮูหยินเคร่งขรึมอย่างไม่เคยมีมาก่อน “ตอนนี้ยังไม่ทันถึงหนึ่งปี ก็สำเร็จเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์แล้วหรือนี่?”

ฉีเหว่ยมีสีหน้าเคร่งเครียดเช่นกัน “หรือเขาจะฝึกฝนกระบี่กาลเคลื่อนคล้อย หรือไม่ก็วรยุทธ์ที่แตกออกมาจากคัมภีร์นภากาลเวลา?”

เมื่อรู้สึกได้ว่าพลังที่โจมตีค่ายกลที่ด้านนอกค่ายกลยิ่งมายิ่งรุนแรง เขาก็รู้ว่ามียอดฝีมือจากกองกำลังต่อต้านต้าเสวียนมาถึงมากกว่าเดิม

ฉีเหว่ยสูดลมหายใจลึก สงบจิตใจ “ไปจากที่นี่ก่อนค่อยว่ากัน”

คังฮูหยินพยักหน้า ถึงแม้ว่าพวกเสวียนมู่อ๋องจะช่วยดึงดูดความสนใจของพวกกู้หงและหลัวจื้อเทาไว้ แต่ถึงอย่างไรพวกเขาในตอนนี้ก็ล่วงลึกมาถึงแนวหลังของกองทัพต่อต้านต้าเสวียน หากไม่ระหว่างตนอาจจะถูกฝังอยู่ที่นี่

ค่ายกลทั้งสองค่ายของฉีเหว่ยทำงานร่วมกัน หมุนทวนกลับ เกาะชินเหอทั้งเกาะเริ่มแตกร้าว เหมือนกับกำลังพังทลาย

เขากับคังฮูหยินอาศัยค่ายกลนี้ปกป้อง รีบร้อนหนีไป มุ่งหน้าไปยังจุดรับที่ตั้งไว้ ที่นี่มียอดฝีมือราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องคนอื่นรอรับอยู่

คังฮูหยินมองฉีเหว่ย กล่าวเสียงทุ้ม “ข้าจะตามหาโจรน้อยนั่น ศิษย์พี่ฉีลองหาวิธีดูว่าสามาถใช้ของวิเศษอย่างอื่นแทนผลึกปอดแดนทะเลได้หรือไม่ พวกเราทำสองอย่างไปพร้อมกัน”

ฉีเหว่ยสีหน้าอึมครึมจนน่ากลัว “อย่างอื่นยังพอแทนที่ได้ แต่เครื่องหอมบรรจุฟ้ากับผลึกปอดแดนทะเลแทบจะไม่มีอะไรมาแทนได้!”

ครั้นได้ยินดังนั้น คังฮูหยินก็รู้สึกหน้ามืดเช่นกัน “เยี่ยนจ้าวเกอผู้นี้ หรือจะรู้ว่าพวกเราต้องการของเหล่านั้นไปทำอะไร ดังนั้นจึงจงใจยึดผลึกปอดแดนทะเลไว้?”

“ก็อาจเป็นไปได้ เด็กน้อยผู้นี้มีความรู้กว้างขวาง เชี่ยวชาญค่ายกล อาจจะรู้จักค่ายกลบูชาฟ้า” ฉีเหว่ยกัดฟัน