ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 688

เฟิงอวิ๋นเซิงมองฟ้าดินอันกว้างใหญ่ที่ปรากฏขึ้นบนค่ายกลเหนือเรือนภาร่อนวายุ พร้อมกับมองลำธารที่ไหลเชี่ยวออกไปไกล ส่งกระแสเสียงกระซิบว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ตอนนี้ก็ยืนยันได้แล้วว่า ที่ทะเลหวงเจียมีค่ายกลบูชาฟ้าอยู่จริงๆ เพียงแต่ไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนสร้างใช่หรือไม่?”

เยี่ยนจ้าวเกอตอบตอบโดยไม่แสดงสีหน้า “ยังยืนยันไม่ได้ ค่ายกลที่กำลังทำงานของเจิ้งหมิง ผู้อาวุโสเจิ้งผู้นี้ เป็นค่ายกลที่ใช้ตามหาการรบกวนการหมุนเวียนของใยดิน”

“แค่สิ่งที่รู้ในตอนนี้ ขุมกำลังทั้งหมดด้านในทะเลหวงเจีย รวมถึงราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋อง ไม่มีค่ายกลคุ้มภูผาของใครรบกวนการหมุนเวียนของใยดินได้”

ชายหนุ่มเงยหน้ามองค่ายกลบนเรือยักษ์แวบหนึ่ง “ดังนั้นถ้ามีค่ายกลขนาดใหญ่ถึงขีดสุดทำได้ เช่นนั้นก็ไม่ต้องกังวลว่าขอบเขตที่ตั้งของเป้าหมายจะไม่ชัดเจน และหาผิดตำแหน่ง”

“แต่ค่ายกลที่รบกวนการเคลื่อนไหวของใยดินได้ ไม่ได้มีแค่ค่ายกลบูชาฟ้าชนิดเดียว ดังนั้นต้องรอจนหาสถานที่ได้จริงๆ ก่อน ถึงจะยืนยันได้”

เฟิงอวิ๋นเซิงกับอาหู่ได้ยิน ต่างก็พยักหน้า

อาหู่หัวเราะเสียงซื่อ “ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋อง คงจะไม่งอมือรอความตายกระมัง?”

เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ย “แน่นอนว่าไม่ แต่การรับแรงกดดันที่มาจากประมุขตงหนาน ย่อมไม่ง่ายดาย ด้วยเหตุนี้ สถานการณ์ของทะเลหวงเจีย พวกเขายากจะสนใจทั้งสองด้าน”

“เมื่อสูญเสียการสะกดจากราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องไป ความขัดแย้งระหว่างขุมกำลังต่างๆ เช่นสำนักแสงสว่างกับสำนักความมืด หรือหอกระบี่จะแก้ไขได้ง่ายขึ้น”

อาหู่เกาศีรษะ “เป้าหมายของคุณชายท่านสุดท้ายก็คือสำนักแสงสว่าง”

“นี่ย่อมแน่นอน” เยี่ยนจ้าวเกอสายตาล้ำลึก “มงกุฎจันทรายังอยู่ในมือพวกเขา ข้ายังไม่ลืม”

เฟิงอวิ๋นเซิงได้ยินดังนั้น นางก็กล่าวเสียงอ่อนโยน “การทดสอบแห่งจันทราเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว ความเป็นเจ้าของของมงกุฎแห่งจันทรา ตัดสินในการวางหมากที่ระดับสูงกว่าเดิม”

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มเล็กน้อย “สุดท้ายเจ้าก็เป็นคนที่ต้องนำกลับมา”

หญิงสาวยิ้มสบตายิ้มให้เขา “หาไม่ได้”

อาหู่เอ่ย “หากดูจากบุญคุณความแค้นระหว่างสองฝ่ายแล้ว ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องในตอนนี้เกรงว่าจะเคียดแค้นคุณชายท่านไม่น้อยกว่าสำนักแสงสว่างแน่”

เยี่ยนจ้าวเกอมองเรือนภาร่อนวายุข้างใต้ “ดังนั้น ต้องหาเรื่องให้พวกเขาแก้ไข”

อาหู่ถาม “คุณชาย ท่านว่าราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องจะทำให้ถึงที่สุดเพราะคิดจะทำแล้วหรือไม่ ถือโอกาส…”

เขายังพูดไม่หมด เยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงก็เข้าใจ เพราะกังวลว่าคนของราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องจะมาฆ่าคนปิดปาก เพื่อป้องกันไม่ให้ข่าวสารแพร่หลายในทะเลหวงเจีย เข้าสู่หูของประมุขตงหนาน จึงถือโอกาสจัดการพวกเจิ้งหมิงที่นี่

พวกเจิ้งหมิงแม้จะมีพลังเลิศล้ำ กอปรกับยังมีอาวุธอย่างเรือนภาร่อนวายุ แต่ว่าทางด้านราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องก็มีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียน และอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงด้วยเช่นกัน

คนมีแผนการสู้กับคนไร้แผนการ หากโยนความกริ่งเกรงทั้งหมดทิ้งไป ความจริงเป็นเรื่องที่มีโอกาสสำเร็จ

ชายหนุ่มไม่วิตก “นั่นเป็นไปไม่ได้ พวกเขาตอนนี้มีกำลังอยู่แค่ส่วนเดียว ยังถูกกองทัพต่อต้านต้าเสวียนในทะเลหวงเจียพัวพันไว้ ไม่อาจส่งยอดฝีมือจำนวนมากขนาดนั้นออกมาได้”

“ราชวงศ์ต้าเสวียนอ๋องค่อนข้างได้เปรียบ ยึดครองอำนาจในการเคลื่อนไหวบนสนามรบ แต่ก็ไม่ใช่จะมาก็มา จะไปก็ไป ไม่เช่นนั้นสำนักแสงสว่างตอนนี้คงพินาศไปแล้ว”

“ถ้าหากเรื่องเช่นนี้หลุดรอดออกไป เช่นนั้นก็จะเป็นการล่วงเกินประมุขตงหนานจนถึงตาย”

“เทียบกันแล้ว การรับมือที่เป็นไปได้ยิ่งกว่าของพวกเขาก็คือ รื้อค่ายกลบูชาฟ้าของตัวเองไปก่อน หลอกพวกเจิ้งหมิงและเฉินจื้อเหลียง จากนั้นค่อยวางแผนใหม่”

เยี่ยนจ้าวเกอหรี่ตา “ข้าใช้ผลึกปอดแดนทะเลไปแล้ว เมื่อขาดวัตถุดิบเช่นนี้ ไม่รู้ว่าค่ายกลบูชาฟ้าของพวกเขาจะทนได้นานเท่าไร? หรือจะหยุดแล้วก็ไม่รู้?”

อาหู่ยิ้มกว้าง “ในตอนนั้นคุณชายท่านน่าจะใช้ของหลายๆ อย่าง”

“มีแต่ผลึกปอดแดนทะเลที่มีประโยชน์กับข้า ของอย่างอื่นแค่ใช้ทิ้งเท่านั้น” เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม

เขาลูบคางของตัวเอง “ตอนนี้ไม่คิดปักกิ่งหลิว[1] ข้าอยากให้ในสถานการณ์ที่ขาดผลึกปอดแดนทะเล พวกเขายังกอดความหวัง รักษาค่ายกลบูชาฟ้าไว้ต่อก็พอ”

“แต่คงหวังไม่ได้มากนัก ถึงอย่างไรผลึกปอดแดนทะเลก็หาของมาแทนได้ยาก”