ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 719

ไฟตะเกียงของตะเกียงประกายกาฬดับลง ตัวตะเกียงข้ามผ่านความว่างเปล่า ลอยเข้าไปหากงจักรมหาประกายกาฬเหมือนกับวิหคคืนป่า

กงจักรมหาประกายกาฬหยุดหมุนอีกครั้ง

ด้านในรูสิบสองรูที่เป็นความมืดเหมือนกับหุบเหวลึก พลันมีแสงสว่างหลายสาดออกมา

ตะเกียงประกายกาฬถูกแสงสว่างนั้นม้วนหายเข้าไปในรูว่างเปล่าเหล่านี้

นาทีถัดมา แสงสว่างสลาย กงจักรมหาประกายกาฬหมุนวนอีกครั้ง

แต่มีสภาวะที่น่าตกตะลึงมากกว่าแผ่พุ่งออกมา สั่นสะเทือนความว่างเปล่า

หลัวจื้อเทาฝืนสะกดจิตใจที่เกือบจะสูญเสียการควบคุมของตัวเอง

เขามองเยี่ยนจ้าวเกอกับกงจักรมหาประกายกาฬ ตวาดเสียงทุ้ม “ตะเกียงประกายกาฬรวมกับของวิเศษชิ้นนี้เป็นหนึ่ง ขอแค่ได้ของวิเศษชิ้นนี้มา ผลลัพธ์ก็เหมือนกัน”

ท่ามกลางเสียงตวาดของเขา หลัวจื้อเทาฟันสองมือไปด้านหน้าพร้อมกัน

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ที่หมุนวนลอยตกอยู่บนศีรษะของเขา พลันกลายเป็นประกายดาบอันน่ากลัวสองสาย แยกเป็นด้านซ้ายและขวา พากันพุ่งเข้าหาเยี่ยนจ้าวเกอและกงจักรมหาประกายกาฬ!

สถานที่ที่ประกายดาบไปถึง ตัวตนทั้งหมดที่อยู่ในความว่างเปล่า เหมือนกับถูกแสงสว่างไร้ประมาณชำระล้าง แม้แต่เศษฝุ่นก็ไม่เหลือ

หลังจื้อเทาแสดงความเกรี้ยวกราด และทรงพลังของดาบมหาแสงสว่างออกมาอย่างหมดจด

เบื้องหน้าพวกเยี่ยนจ้าวเกอ นอกจากแสงสว่างสีขาวโพลนก็มองไม่เห็นภาพอื่นอีก

บัดนี้หลัวจื้อเทามีสายตาเย็นชายิ่ง “ถึงแม้อาจจะเป็นอาวุธเซียน แต่ถึงอย่างไรก็ยังสร้างไม่เสร็จ เป็นแค่ตัวอ่อนหรือแบบจำลองเท่านั้น!”

นอกจากนั้นยังไม่มีเจ้าของควบคุม หลัวจื้อเทาเชื่อมั่นว่าด้วยพลังของตัวเขาเอง อย่างน้อยก็อาศัยอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงชิ้นหนึ่งหยุดกงจักรมหาประกายกาฬได้ชั่วคราว

“พวกท่านรีบลงมือ!” ไม่ต้องให้หลัวจื้อเทาพูดมาก พวกกัวซงก็พุ่งเข้าหาพวกเยี่ยนจ้าวเกออีกครั้ง

เยี่ยนจ้าวเกอซึมซับการเปลี่ยนแปลงของกงจักรมหาประกายกาฬ ยิ้มพลางปล่อยร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกออกมา กล่าวกับเฟิงอวิ๋นเซิงและเสี่ยวอ้ายด้วยรอยยิ้มว่า “สมบัติที่อยู่ด้านล่าง อีกเดี๋ยวพวกเราค่อยๆ มาแบ่งกัน”

ขณะที่พุ่งลงด้านล่าง ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกก็กางฝ่ามืออก ยกภูเขาสมบัติลูกหนึ่งขึ้นไป

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกสองมือกางออก มือหนึ่งเก็บของวิเศษที่กองกันเป็นภูเขาเลากาอีกลูกหนึ่งขึ้นมา

เหมือนมองไม่เห็นพวกกัวซงที่พุ่งมาแม้แต่น้อย

กัวซงแค่นเสียง “เข้ามา ให้ข้าดูหน่อยเถอะว่าเจ้ามีปัญญาหนีรอดจากเงื้อมมือของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ ขั้นเทวะสำแดงระยะกลางหรือไม่?”

เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะเหอะๆ กล่าว “สนใจตัวท่านเองก่อนเถอะ”

กงจักรมหาประกายกาฬที่อยู่ด้านบน หลังจากดูดซับตะเกียงประกายกาฬแล้ว มันก็ยิ่งหมุนเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ

มิติต่างแดนที่ทุกคนอยู่ก็เกิดการบิดเบี้ยวตามการหมุนของกงจักรเหล็กสีดำ

เหมือนกับเกิดพายุขนาดยักษ์ลูกหนึ่งขึ้น โดยมีกงจักรมหาประกายกาฬเป็นศูนย์กลาง ดูดทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ เข้าไปด้านในอย่างต่อเนื่อง

ประกายดาบจากดาบมหาแสงสว่างของหลัวจื้อเทาแตกสลาย เกิดหนึ่งอาทิตย์หนึ่งจันทร์ และแสงสีทองกับแสงสีเงินสองสายอีกครั้ง

กงจักรสุริยันจันทราภายใต้การควบคุมของหลัวจื้อเทาคิดจะหยุดกงจักรมหาประกายกาฬ แต่ว่าหลังจากแสงสว่างของอาทิตย์ทองจันทร์เงินสัมผัสกับกงจักรมหาประกายกาฬแล้ว ด้านในกงจักรเหล็กสีดำที่น่าตกตะลึงก็มีสภาวะที่น่าตื่นตระหนกยิ่งกว่าระเบิดออกมาในทันใด!

เงาคนสายหนึ่งปรากฏตัวขึ้นโดยมีกงจักรมหาประกายกาฬเป็นศูนย์กลาง สวมอาภรณ์สีดำ เสื้อคลุมสีขาว ผมสีดำคิ้วสีขาว ร่างสูงชะลูด ใบหน้าน่าเกรงขาม

เป็นจักรพรรดิประกายกาฬ อิ่นเทียนเซี่ย!

“ต่างคนต่างแยกย้าย” เสียงที่อยู่ไกลแสนไกลดังขึ้นอีกครั้ง เหมือนกับทะลุกาลเวลาอันยาวนาน

ท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของพวกหลัวจื้อเทากับกัวซง แสงที่สว่างไสวอย่างไม่เคยมีมาก่อน สาดออกมาจากในเงามายาของจักรพรรดิประกายกาฬ กวาดล้างทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ

กงจักรสุริยันจันทรา ถูกกระแทกกระเด็น!

มิติต่างแดนเริ่มถล่ม!