ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 736

เยี่ยนจ้าวเกออยู่ในเทวรูป มองสบตากับยอดฝีมือระดับสูงของภูเขาหิมะไพศาล

หลังจากเพ่งตามองไป เขาพบว่าคนที่อยู่รอบๆ มีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์สี่คน มหาปรมาจารย์สิบกว่าคน

ในกลุ่มจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์สี่คน มีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้ายหนึ่งคน จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสอง ขั้นรวมรูประยะกลางหนึ่งคน จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่ง ขั้นรวมรูประยะต้นสองคน

เมื่อนับไป๋จื่อหมิงซึ่งเพิ่งจะลอยขึ้นไปยังโลกซ้อนโลกได้ไม่นาน ก่อนหน้านี้ภูเขาหิมะไพศาลมียอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างน้อยห้าคนคอยคุ้มครอง

ไป๋จื่อหมิงเคยบอกว่า ภูเขาหิมะไพศาลของตนไม่ใช่ขุมกำลังที่เข้มแข็งที่สุดในโลกยมทะยาน

และเขาไม่ใช่คนที่เลื่อนเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่แล้วลอยขึ้นมาเป็นคนแรกของโลกยมทะยาน

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าเงียบๆ ‘ที่นี่เป็นโลกที่มีการพัฒนาอารยธรรมวรยุทธ์ รุ่งเรืองกว่าโลกแปดพิภพในตอนนี้อย่างที่คิดไว้’

กระนั้นเยี่ยนจ้าวเกอยังไม่มีเวลาไปพิจารณาเรื่องเหล่านี้ในตอนนี้

ปัจจุบันตัวเขาอยู่ในบาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์ที่เกิดความผิดปกติ เผชิญอันตรายรอบด้าน ยังมีพวกคังฮูหยินกับถานจิ่นคอยจับจ้องตาเป็นมัน

หากน้ำวนสีเลือดหายไป บาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์กลับคืนสู่สภาพเดิม พวกคังฮูหยินกับถานจิ่งอาจจะลงมือทันที

นอกจากนี้ พวกถานจิ่นซึ่งเป็นจอมยุทธ์สำนักแสงสว่าง ยังมาเพื่อรับหลัวจื้อเทาเจ้าสำนักแสงสว่างกลับโลกซ้อนโลก ยอดฝีมือที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นหก ขั้นเทวะสำแดงระยะท้ายผู้นี้ถ้าหากกลับมาได้ สภาพการณ์ของเยี่ยนจ้าวเกอจะอันตรายกว่าเดิม

อุตส่าห์ได้มาถึงโลกยมทะยานแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอจำเป็นต้องใคร่ครวญว่าจะติดต่อกับหยวนเจิ้งเฟิง ผู้เป็นอาจารย์ปู่ของตนอย่างไร

สถานการณ์เบื้องหน้านี้ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะไม่ออก ร้องไห้ไม่ได้อยู่บ้าง

คนของภูเขาหิมะไพศาลมือเท้ากลับเร็วนัก ไป๋จื่อหมิงเพิ่งลอยขึ้นไปได้ไม่นาน ทางพวกเขาก็สร้างศาลคนเป็นขึ้นมาแล้ว

ตนอาศัยหยกแขวนที่ไป๋จื่อหมิงมอบให้ จิตสายหนึ่งฝากไว้กับหมอกควันสีเขียวมรกตมายังสถานที่แห่งนี้ ในลักษณะคล้ายๆ กับการเข้าฝัน

เยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่า ศาลคนเป็นที่ภูเขาหิมะไพศาลใช้บูชาไป๋จื่อหมิง ความจริงมีประโยชน์เช่นนี้เอง เพื่อให้บรรพบุรุษที่ลอยขึ้นไปของตนยังคงติดต่อกับลูกศิษย์บนโลกยมทะยาน สำหรับชี้แนะสั่งสอนได้ง่ายๆ

ไป๋จื่อหมิงก่อนหน้านี้ไม่ได้กำหนดตำแหน่งของโลกยมทะยานอย่างแม่นยำ ดังนั้นความสามารถนี้จึงไม่อาจใช้ได้ตรงจุดนัก

การจุติที่สำเร็จเป็นครั้งแรกในตอนนี้ คนที่จุติลงมากลับเป็นตนเอง ไม่ใช่ไป๋จื่อหมิง

ขณะมองคนในภูเขาหิมะไพศาลที่มีสีหน้าคาดหวังยินดี ตัวปลอมเช่นเยี่ยนจ้าวเกอยามนี้มีความรู้สึกกดดันมหาศาล

เดิมทีเขาคิดจะพึ่งพาการนำทางของหยกแขวน ช่วยให้ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของตัวเองลงไปยังโลกยมทะยานโดยตรง กลับคิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

เยี่ยนจ้าวเกอขบคิด หรือว่าตนจะต้องสวมรอยอีกแล้ว?

‘น่าจะไม่ง่ายขนาดนั้นกระมัง? ไม่อย่างนั้นไป๋จื่อหมิงคงไม่มอบหยกแขวนให้ข้าง่ายๆ เช่นนี้ หรือจะไม่กลัวว่าข้าจะหลอกลวงคนในสำนักที่อยู่บนโลกยมทะยานของเขา?’

ชายหนุ่มคิดในใจ เห็นยอดฝีมือที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสี่ ซึ่งเป็นผู้นำของจอมยุทธ์ภูเขาหิมะไพศาลที่อยู่เบื้องหน้า ความยินดีบนใบหน้าสลายไป สายตาเปลี่ยนเป็นสงสัยและระแวดระวัง

เมื่อเห็นดังนั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็ทราบว่าการคาดเดาของตนไม่ผิด คิดจะเป็นร่างทรงต้มตุ๋นยังไม่ง่ายขนาดนั้น

ชายชราที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้ายสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง “ขอถามว่าท่านเป็นผู้ใด ไฉนจึงมีหยกแขวนวิญญาณจุติของศิษย์พี่ไป๋?”

จอมยุทธ์ในภูเขาหิมะไพศาลยังไม่ทันสังเกต หมอบกราบกรานเทวรูปของไป๋จื่อหมิงอย่างยินดีต่อ