เมื่อพูดถึงหยวนเจิ้งเฟิง ผู้อาวุโสของภูเขาหิมะไพศาลคนนั้นก็ถอนใจชมเชยขึ้น
ก่อนหน้านี้หยวนเจิ้งเฟิงในฐานะที่เป็นแขกของหอพัดคลื่น เขาไม่ค่อยลงมือนัก แต่ถ้าลงมือขึ้นมาแล้ว ก็ไม่มีใครหยุดยั้งได้
ถึงขั้นที่คนส่วนใหญ่เคยประเมินค่าเขาต่ำไป จนกระทั่งไม่นานมานี้สำนักตะวันซ้อนทำสงครามกับหอพัดคลื่นติดต่อกัน หยวนเจิ้งเฟิงสุดท้ายลงมือสุดกำลัง ทุกคนจึงค่อยทราบว่าเขามีพลังที่สามารถสยบโลกยมทะยานได้ทั้งใบ
ต่อให้จะเป็นไป๋จื่อหมิงที่เพิ่งลอยขึ้นโลกซ้อนโลกได้ไม่นาน หากเป็นตอนที่เขาอยู่ในระดับสูงสุดของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสามเท่ากับหยวนเจิ้งเฟิง แค่เพียงด้านพลังก็สู้ไม่ได้แล้ว
เรื่องนี้กลับเป็นเรื่องที่ไป๋จื่อหมิงซึ่งลอยขึ้นไปแล้วไม่ทราบ
ผู้อาวุโสภูเขาหิมะไพศาลทั้งสี่ในยามนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเยี่ยนจ้าวเกอ ที่เรียกตัวเองเป็นศิษย์หลานของหยวนเจิ้งเฟิง ต่างก็ถอนในจชมเชย กล่าวในใจว่าที่แท้เป็นเช่นนี้
หยวนเจิ้งเฟิงปรากฏตัวขึ้นที่โลกยมทะยานอย่างกะทันหัน มีประวัติความเป็นมาเป็นปริศนา ทุกคนต่างคาดเดาว่าเขามาจากโลกใบอื่น
ปัจจุบันผู้อาวุโสของภูเขาหิมะไพศาลเหล่านี้คิดว่าหยวนเจิ้งเฟิงอาศัยอยู่ในโลกซ้อนโลก แต่ไม่ทราบเพราะเหตุใดจึงมาที่โลกยมทะยาน
ก่อนหน้านี้ที่หยวนเจิ้งเฟิงทำตัวสงบเสงี่ยม ตั้งใจฝึกฝนวิชา พวกเขากลับคิดว่าเพื่อจะได้กลับโลกซ้อนโลกเร็วๆ ตอนนี้มองไปก็ดูสมเหตุสมผลดี
เยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้ไม่มีเวลามาใคร่ครวญความคิดของพวกเขา
เขาในตอนนี้ถูกขังอยู่ในบาดแผลแห่งกำแพงสวรรค์ กลับไม่ถือว่าอยู่ในอันตราย
สถานการณ์เป็นสิ่งที่เยี่ยนจ้าวเกอสร้างขึ้นเอง เขาย่อมมีวิธีเอาตัวรอด
แต่ว่าในเวลาสั้นๆ ก็ยากจะลงมายังโลกยมทะยานอีก
หยวนเจิ้งเฟิงผู้เป็นอาจารย์ปู่ของตนถูกขังอยู่ในโลกยมทะยาน ถึงแม้ว่าปัญหาจะไม่ร้ายแรงมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า ก็ไม่ใช่ว่าจะดีนัก
เยี่ยนจ้าวเกอตอนนี้อาศัยหยกแขวนวิญญาณจุติของไป๋จื่อหมิง จิตสายหนึ่งมายังโลกซ้อนโลก ได้แต่คงสภาพได้ชั่วคราวเท่านั้น
‘อาศัยชัยภูมิของตาน้ำทะเลวางค่ายกล…’ เยี่ยนจ้าวเกอครุ่นคิด ก่อนจะโพล่งขึ้นว่า “ทุกท่านช่วยบรรยายตาน้ำทะเลที่ทะเลตะวันตกให้ข้าฟังได้หรือไม่?”
จอมยุทธ์ภูเขาหิมะไพศาลทั้งสี่ได้ยินดังนั้นต่างก็งงงัน หลังจากสบตากันเองก็ให้คนหนึ่งในนั้นอธิบายสถานการณ์ของที่นั้นกับเยี่ยนจ้าวเกอ
‘เป็นตาน้ำทะเลรูปแบบน้ำวน เช่นนั้นก็ประเสริฐ…’ หลังจากได้ยิน เยี่ยนจ้าวเกอก็วางใจลง แล้วกล่าวอย่างจริงจังว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้ามีเรื่องสองประการต้องการไหว้วาน ขอให้ทุกท่านโปรดช่วยเหลือด้วย”
ผู้อาวุโสของภูเขาหิมะไพศาลต่างเงียบงันลง
ถึงแม้ว่าเยี่ยนจ้าวเกอจะมีหยกแขวนวิญญาณจุติของไป๋จื่อหมิง แต่ว่าชายหนุ่มบอกกล่าวว่าตนรู้จักกับไป๋จื่อหมิงเพียงฝ่ายเดียว ความจริงแล้วพวกเขายังคงกังขาในสถานะของเยี่ยนจ้าวเกออยู่เล็กน้อย
กระนั้นหลังจากส่งกระแสเสียง ปรึกษากันและกันเสร็จ พวกเขาก็พูดขึ้นว่า “คุณชายเยี่ยนโปรดบอกก่อนได้หรือไม่ว่าเป็นเรื่องอะไร?”
ฟังจากความตั้งใจในคำพูดของเยี่ยนจ้าวเกอ เขาเหมือนจะไม่ได้ต้องการให้พวกเขาลงมือช่วยเหลือหยวนเจิ้งเฟิงต่อสู้กับสำนักตะวันซ้อน
นี่ทำให้พวกเขาอดสงสัยไม่ได้ว่า เยี่ยนจ้าวเกอคิดทำอะไรกันแน่
เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวว่า “ความจริงไม่ยากเย็น ข้าเคยได้ยินท่านผู้อาวุโสไป๋เล่าว่า บนโลกยมทะยานมีของวิเศษชื่อว่ากระดูกทะเลไร้ร่องรอยใช่หรือไม่?”
เจ้าสำนักคนปัจจุบันของภูเขาหิมะไพศาลพยักหน้า “มิผิด สิ่งนี้เป็นผลผลิตของทะเลตะวันตก”
“ประการแรก ข้าอยากไหว้วานให้ทุกท่านในภูเขาหิมะไพศาลเก็บรวบรวมกระดูกทะเลไร้ร่องรอยสักจำนวนหนึ่ง ไม่ต้องมากนัก แค่กระดูกทะเลในสภาพสมบูรณ์สามสี่ชิ้นก็พอ จากนั้นฝังมันที่ทางเหนือของหลุมตาน้ำทะเลบนทะเลตะวันตก โดยให้ห่างออกมาเจ็ดร้อยลี้ จากนั้นเจาะใยดิน ให้เข้าไปถึงแกนไฟใดดิน” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าว
อีกฝ่ายถาม “จากนั้นเล่า?”
เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะเบาๆ “เรื่องประการแรกมีแค่นี้ ง่ายดายเช่นนี้เอง ไม่จำเป็นต้องทำอย่างอื่น”
จอมยุทธ์ภูเขาหิมะไพศาลท่านมองข้าข้ามองท่าน ใบหน้าประหลาดใจเหลือแสน
ชายหนุ่มว่า “ทุกท่านแค่ทำตามที่ข้าบอกก็พอ ต่อจากนั้นก็ทำใจสบายๆ มองดูอาจารย์ปู่ของข้าออกจากตาน้ำทะเลมาต่อสู้กับสำนักตะวันซ้อน สำหรับสำนักท่านเป็นเรื่องประเสริฐมากไม่ใช่หรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี