ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 769

พายุม้วนน้ำทะเลขึ้นฟ้า เหมือนกับมังกรน้ำมากมายทะยานจากทะเลสู่อากาศ

มังกรน้ำมีสายฟ้าหลายกลุ่มพันอยู่รอบๆ พวกมันส่งแสงและเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่ง

อานุภาพของฟ้าดินเช่นนี้ยังคงทำให้ผู้คนรู้สึกสั่นสะเทือน แต่สำหรับเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว พายุยังไม่ได้รุนแรงเท่าตอนที่มายังที่นี่ในครั้งก่อน

โดยเฉพาเมื่อสังเกตอย่างละเอียด จะเห็นว่าส่วนลึกของพายุมีแสงส่งมาอย่างเลือนราง

เฟิงอวิ๋นเซิงกับอาหู่ยืนอยู่ด้านข้างเยี่ยนจ้าวเกอ เมื่อเห็นดังนั้นก็นิ่วหน้า “นี่เป็นเพราะการเข้าไปของพวกคังผิงและหลัวจื้อเทาหรือ?”

เยี่ยนจ้าวเกอผงกศีรษะ “มิผิด พวกเขาเข้าไปด้านในดินแดนสุทธทัศน์ ใช้พลังฝึกปรือของตัวเองป้องกันพายุแม่เหล็กไร้สิ้นสุด ก่อให้เกิดการต่อต้าน กีดขวางซึ่งกันและกัน”

“พูดอีกอย่างก็คือ พายุแม่เหล็กไร้สิ้นสุดกดพลังของพวกคังผิงไว้ ส่วนพวกคังผิงก็ทำให้พายุอ่อนแอลงกว่าเดิม”

“เพราะฉะนั้นพวกเราถึงเข้ามาในน่านน้ำแห่งนี้ได้ ไม่อย่างนั้นคงจะอยู่ในสภาพเดียวกันกับเหวินลั่วเสียแห่งเขาโถงทองไปแล้ว”

ชายหนุ่มพูดไปพลาง นำพวกเฟิงอวิ๋นเซิงเข้าไปในวังฝูงมังกรอีกครั้งไปพลาง

วังฝูงมังกรกลายเป็นจุดแสงขนาดเล็ก หายไปในกลางฝ่ามือของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกตาลุกวาว บนร่างพลันมีแสงสีทองปรากฏขึ้น

เกราะสีทองชิ้นหนึ่งคลุมลงบนตัวของมัน

กลับเป็นเกราะทองบรรพต อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นกลางที่จอมยุทธ์เกราะทองเหยาไห่ ซึ่งดูแลหอกราชาลี้ลับแทนเสวียนมู่อ๋องเคยครอบครอง

ก่อนหน้านี้ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกฉีกการป้องกันของเกราะชิ้นนี้จนเป็นรอย ได้รับความเสียหายค่อนข้างรุนแรง

แต่หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกซ่อมแซมอย่างง่ายๆ ในตอนนี้จึงนำมาใช้ได้อีกครั้ง

หอกราชาลี้ลับซึ่งเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงมีพลังชีวิตและความเชื่อมั่นในตัวเองมากเกินไป ไม่ใช่ของที่สามารถหลอมแล้วนำมาใช้ได้ในระยะเวลาสั้นๆ แค่มันไม่ขัดขืนก็ต้องขอบคุณฟ้าดินแล้ว

ต่อจากนี้ค่อยๆ ใช้เวลาเคี่ยวกรำหอกราชาลี้ลับเพื่อให้มันยอมสยบ ส่วนเกราะทองบรรพตและหอกธงเมฆา เยี่ยนจ้าวเกอกับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกร่วมมือกันหลอมพวกมันได้ง่ายดายยิ่ง

อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นกลางสองชิ้นนี้ ในตอนนี้ใช้ได้อย่างเหมาะสมพอดี

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกที่อยู่ในขั้นเทวะสำแดง สามารถแสดงอานุภาพของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นกลางได้อย่างเต็มเปี่ยม

หลังจากร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเก็บวังฝูงมังกรแล้ว มันก็สวมเกราะทองบรรพตลงบนร่าง มือถือหอกธงเมฆา ครั้นชักคมหอกขึ้นครั้งหนึ่ง กระแสน้ำบรรพกาลก็พลันไหลท่วม ส่งคุนเผิงออกทะเล

มันกลายเป็นเงาแสงคุนเผิง มุดเข้าไปในน่านน้ำดินแดนสุทธทัศน์ที่มีพายุแม่เหล็กไร้สิ้นสุดม้วนพัด

เมื่อเข้าไปด้านใน เยี่ยนจ้าวเกอก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่แข็งแกร่ง ซึ่งพุ่งมาหาร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกได้อย่างชัดเจน

แต่ว่าแม้พลังสายฟ้าแม่เหล็กจะกัดกร่อนโจมตีร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่ได้ไต่ตามขึ้นมา

เยี่ยนจ้าวเกอถอนใจด้วยความโล่งอก ความกังวลสุดท้ายหายไป

ถ้าหากว่าร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกยังถูกพายุแม่เหล็กไร้สิ้นสุดพัวพันไว้ในตอนที่เข้ามา เช่นนั้นสภาพของเขาก็ใกล้เคียงกับพวกคังผิง ต้องรับแรงกดดันหลักจากพายุแม่เหล็กไร้สิ้นสุดไปพร้อมกัน

ตอนนี้ดูเหมือนว่าการดำรงอยู่ของพวกคังผิง กู้หง และหลัวจื้อเทา จะปะทะกับพายุแม่เหล็กไร้สิ้นสุด ก่อเกิดเป็นสมดุลที่ค่อนข้างเปราะบางพอดี

นี่ทำให้ผู้มาทีหลังอย่างเยี่ยนจ้าวเกอได้รับประโยชน์

‘เริ่มต้นดีมีชัยไปกว่าครึ่ง’ เยี่ยนจ้าวพยักหน้าเงียบๆ ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเคลื่อนที่อยู่ในพายุ จากนั้นก็ดำลงไปที่ก้นทะเล

สถานการณ์ด้านล่างผิวทะเล ไม่ได้ปลอดภัยไปกว่าบนผิวทะเลเลย

กลางน้ำทะเลมีน้ำวนจำนวนนับไม่ถ้วนพัดอยู่เช่นกัน ด้านในยังมีพลังของสายฟ้าแม่เหล็กที่น่ากลัวไหลไปทั่ว

งูสายฟ้าสีม่วงอมเขียวที่น่าพรั่นพรึง เลื้อยกลับไปกลับมาอยู่กลางน้ำ มองไปดูรุนแรงยิ่งกว่าด้านนอกเสียอีก

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกใช้ท่าหอกเปิดเป็นทาง ใช้เกราะคุ้มกันกายฝืนป้องกันแรงกดดันมหาศาล ดำลงไปด้านล่าง