ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 773

สติของเยี่ยนจ้าวเกอจมลงสู่โลกแห่งจิตใจ เหมือนกับการแตะเตากลืนดินในตอนแรกอย่างไม่ผิดเพี้ยน

ไม่เพียงแต่เส้นแสงเท่านั้น สีดำอันล้ำลึกกลืนกินเสียงและกลิ่นไปพร้อมกัน ด้านในความมืดเต็มไปด้วยกลิ่นอายประหลาดที่ลวงวิญญาณของผู้คน

แต่สิ่งที่แตกต่างกับเตากลืนดินอยู่ที่ ไม่ทันไรตรงหน้าเยี่ยนจ้าวเกอก็มีแสงอันเย็นเยียบกะพริบขึ้นมา มันเจิดจ้าจนตาเขาพร่าเลือน

ครั้นเพ่งสายตามองไป กลับเป็นปราณกระบี่สีขาวโพลนนับไม่ถ้วน พุ่งเข้ามาหาเขาชนิดครอบฟ้าคลุมดิน!

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ตื่นตระหนก ส่งความคิด เชื่อมต่อจิตกับเตากลืนดิน

ในโลกแห่งจิตใจของเขาพลันมีน้ำวนสีดำขลับกลุ่มหนึ่งผุดขึ้นมา

น้ำวนสีดำระเบิดแรงดึงดูดน่าตระหนกออกมา ขวางอยู่ด้านหน้าเยี่ยนจ้าวเกอ กลืนกินปราณกระบี่สีขาวจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าไป

เพียงแต่ว่าปราณกระบี่สีขาวเหมือนไร้ขอบเขต พุ่งใส่เยี่ยนจ้าวเกอไม่ขาดสาย

น้ำวนสีดำแม้ว่าจะกลืนกินทุกสิ่งเหมือนกับหลุมไร้ก้น แต่กลับไม่อาจกลืนดินปราณกระบี่ได้หมด ทั้งสองฝ่ายตกอยู่ในสภาพยื้อยัน

เยี่ยนจ้าวเกอทางหนึ่งสังเกต ทางหนึ่งศึกษา

ปราณกระบี่สีขาวเหล่านี้ถึงแม้ว่าจะอยู่ในห้วงสติของเขา พลังทำลายล้างส่งผลแค่จิตใจและวิญญาณ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกมันไม่มีอยู่จริง

นี่หมายความว่าฝักกระบี่กลืนฟ้าสามารถปล่อยปราณกระบี่อันเหี้ยมหาญจำนวนมหาศาลขณะอยู่ในมิติความจริงได้

เทียบกับเตากลืนดินแล้ว ฝักกระบี่กลืนฟ้ากลับมีคุณสมบัติโจมตี ไม่สมกับการเป็นฝักกระบี่แม้แต่น้อย

เยี่ยนจ้าวเกอใช้น้ำวนสีดำที่เกิดจากเตากลืนดิน ป้องกันการโจมตีที่พร้อมเพรียงของหมื่นกระบี่ไว้ได้ แต่ไม่อาจรุกคืบไปด้านหน้า

เขาไม่คิดจะใช้ของวิเศษอย่างอื่น เพราะอาจจะจับคู่กับฝักกระบี่กลืนฟ้าไม่ได้ดั่งหวัง

ชายหนุ่มเลิกคิ้วเล็กน้อย ‘ข้าไม่เชื่อจริงๆ ว่าปราณกระบี่นี้จะไม่มีที่สิ้นสุด’

ปราณกระบี่ไม่ใช่ไม่มีสิ้นสุดจริงๆ แต่จำนวนอันมหาศาลก็ทำให้คนต้องนึกทึ่งในใจ

ปราณกระบี่ที่เหมือนกับห่าฝนพุ่งออกมาราวหนึ่งเค่อ[1] สภาวะจึงค่อยๆ ลดต่ำลง

แต่ก็ไม่ได้หายไปทั้งหมด เพียงแต่ไม่ได้รุนแรงและถี่ยิบเช่นเมื่อครู่

ก่อนหน้านี้เหมือนกับกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก ตอนนี้เป็นเพียงแค่ลำธารที่ไหลเอื่อย

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า นี่น่าจะเป็นสภาวะทั่วไป ก่อนหน้านี้เป็นเพราะปราณกระบี่ที่สะสมไว้ในฝักกระบี่มานมนานถูกปล่อยในชั่วพริบตา จึงได้ยิ่งใหญ่มหาศาลเหมือนมีไม่หมดไม่สิ้น

ปราณกระบี่ที่อยู่ในโลกแห่งจิตใจนี้ถูกระบายออกไปแล้ว แต่ว่าปราณกระบี่ที่สั่งสมอยู่ในฝักกระบี่ในโลกความเป็นจริงที่อยู่ด้านนอกยังคงมีอยู่ เพียงแต่ความคมกล้าที่สะสมไว้เพิ่งระเบิดออกมาเมื่อครู่นี้เอง

สติของเยี่ยนจ้าวเกอถ้าหากถอยออกจากฝักกระบี่ในตอนนี้ เช่นนั้นรอในตอนที่เขาเข้ามาอีกครั้ง ก็ยังต้องเผชิญกับการระเบิดของพิรุณกระบี่อีกรอบ

มีน้ำวนสีดำป้องกันอยู่ ความถี่ของพิรุณกระบี่ในตอนนี้ไม่อาจขัดขวางไม่ให้เยี่ยนจ้าวเกอเดินหน้าได้อีกแล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอสาวเท้าขึ้นหน้า ภูเขาเงินที่ตั้งตระหง่านลูกหนึ่งโผล่ขึ้นมาด้านหน้าเขาในตอนนี้

หน้าตาในตอนแรกของยอดเขาไม่น่าจะใช่สีเงิน กระนั้นผิวของมันในตอนนี้กลับมีแสงสีเงินระยิบระยับคลุมอยู่

นั่นเพราะมีกระบี่คมจำนวนนับไม่ถ้วนปักอยู่บนยอดเขาลูกนี้

คมกระบี่กระจายอยู่ทั่ว ประกายกระบี่สีเงินรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ครอบคลุมยอดเขาเอาไว้ทั้งหมด ทำให้มองไม่เห็นหน้าตาในลักษณะเดิมของมัน

คมกระบี่ที่เปล่งแสงสีเงินระยิบระยับนี้ พุ่งขึ้นท้องฟ้าตลอดเวลา พอไปถึงกลางอากาศ ก็กลายเป็นปราณกระบี่สีขาว หลังจากหักเลี้ยวหนึ่งรอบ ก็หันมาพุ่งใส่เยี่ยนจ้าวเกอด้านล่างต่อ

เยี่ยนจ้าวเกอตั้งใจมอง พบว่าอีกด้านหนึ่งของภูเขามีแสงสีเงินกะพริบอยู่ตลอดเช่นกัน กลับเป็นกระบี่จำนวนหนึ่งตกจากฟากฟ้ามาบนยอดเขา

ด้วยเหตุนี้ ถึงแม้ว่าจะมีกระบี่คมกลายเป็นปราณกระบี่จู่โจมเยี่ยนจ้าวเกอ แต่ว่าจำนวนกระบี่ที่เสียบอยู่บนยอดเขากลับไม่มีทางลดลง