ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 800

“ลูกศิษย์ขององค์ประมุขทักษิณ หลิวเซี่ยนถิงหรือ?” เยี่ยนจ้าวเกอทวนชื่อนี้อีกรอบ

มู่จวินพยักหน้า เอ่ยว่า “ข้าเคยพบนางแค่ครั้งเดียว เมื่อสามสิบปีก่อน แต่ไม่ได้คุยอะไรกัน”

เว้นครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวต่อว่า “หลายปีมานี้ไม่เคยได้ยินข่าวของนางเพิ่ม และไม่เคยได้ยินว่านางออกเดินทาง ใช่ยังอยู่ที่เนินต้นจักรพรรดิหรือไม่ก็ยังไม่อาจยืนยัน ข้ารู้เรื่องเกี่ยวกับหลิวเซี่ยนถิงจำกัดนัก”

“ใต้หล้ากว้างใหญ่ ผู้คนไม่ได้มีแค่ล้านคน คนที่คล้ายกันก็มีให้เห็นไม่น้อย หลายๆ คนก็ไม่ใช่ญาติที่เกี่ยวพันทางสายเลือดด้วย ดังนั้นข้าจึงไม่กล้ายืนยันว่า นางกับคนที่ท่านกับศิษย์น้องถังพูด เกี่ยวข้องกันจริงๆ หรือไม่

“แต่หากเชื่อมโยงกับเรื่องที่นางถูกจวงเจาฮุยพาตัวไปอย่างไร้สาเหตุ ข้ารู้สึกว่าอาจจะเกี่ยวข้องกัน”

มู่จวินพูดพลางมองเยี่ยนจ้าวเกอแวบหนึ่ง

ถังหย่งฮ่าวจะต้องอยากให้เขาโถงทองหาวิธีช่วยเหลือเมิ่งหวานแน่นอน

เพียงแต่กระดูกหงส์เพลิงของเขาถูกเขตเพลิงทักษิณหมายตา เรื่องนี้จึงไม่อาจสอดปากได้มากนัก ได้แต่ฟังคำสั่งจากสำนักในตอนนี้

หากต้องการให้มู่จวินตัดสินใจ เขาจะต้องไม่ยอมให้มีกิ่งขึ้นบนข้อแน่นอน

ในตอนที่เขาโถงทองเจรจากับเนินต้นจักรพรรดิบนเขาลีลาหงส์เกี่ยวกับเรื่องกระดูกหงส์เพลิง พวกเขาจะเป็นต่ออย่างมาก

เยี่ยนจ้าวเกอเงียบงัน ‘ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างน้อยเมิ่งหวานที่ถูกจวงเจาฮุยพาไปก็ไม่มีอันตรายถึงชีวิต’

“ที่จวงเจาฮุยพานางไป ส่วนใหญ่น่าจะเป็นเพราะเหตุผลส่วนตัว ไม่เกี่ยวข้องกับกระดูกหงส์เพลิง”

มู่จวินว่า “ถ้าหากคนรู้จักของท่านกับศิษย์น้องถังเกี่ยวข้องกับหลิวเซี่ยนถิงจริงๆ ล่ะก็”

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าอย่างเชื่องช้า

มีโอกาสจวงเจาฮุยที่จะจำคนผิด

ตามคำพูดก่อนหน้านี้ของมู่จวิน คนที่หน้าตาละม้ายคล้ายกันแต่ไม่เกี่ยวข้องกันก็มีอยู่ไม่น้อย เมิ่งหวานหน้าเหมือนกับหลิวเซี่ยนถิง แต่ก็อาจจะเป็นแค่ความบังเอิญก็ได้

หลังจากบอกลามู่จวินออกมาแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็พบกับพวกเฟิงอวิ๋นเซิง จากนั้นก็บอกเล่าเรื่องราว

“นี่เป็นเบาะแสอย่างหนึ่ง” เมื่อเล่าจบ เยี่ยนจ้าวเกอก็เอ่ยว่า “สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเมิ่งหวานยังคงไม่ชัดเจน”

เขาแบมือ “อย่างเช่นว่า สมมติมารดาของเมิ่งหวานเป็นหลิวเซี่ยนถิงจริงๆ เช่นนั้นบิดาของนางเป็นใคร?”

เฟิงอวิ๋นเซิงนวดขมับ “ตอนนี้ข้าหวังเพียงว่าจวงเจาฮุยจะปฏิบัติกับนางอย่างดี”

เยี่ยนจ้าวเกอว่า “ถ้าหากว่ามู่จวินไม่ได้นึกถึงหลิวเซี่ยนถิง ลูกศิษย์ของเนินต้นจักรพรรดิตามหน้าตาของเมิ่งหวาน เช่นนั้นก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่”

“ต่อให้เมิ่งหวานไม่เกี่ยวข้องกับหลิวเซี่ยนถิง เป็นจวงเจาฮุยจำคนผิด เมิ่งหวานก็ไม่น่ามีอันตรายถึงชีวิต อย่างมากก็แค่ถูกเค้นข้อมูลเกี่ยวกับข้า เกี่ยวกับสำนัก เกี่ยวกับมงกุฎจันทรา และโลกแปดพิภพ”

เฟิงอวิ๋นเซิงพยักหน้า

ชายหนุ่มมองเยี่ยนตี๋ “ตามคำบอกเล่าของเสี่ยวอ้าย ท่านแม่เหมือนจะซ่อนตัวจากศัตรู พวกเราเองก็ไม่ทราบว่าคนที่หาเรื่องนางเป็นใคร เพื่อปกปิดร่องรอย ข้าจึงไม่ได้สอบถามข่าวของนางจากคนของเขาโถงทอง”

เยี่ยนตี๋ว่า “เจ้าทำถูกต้องแล้ว”

เขากวาดมองสภาพแวดล้อมของเขาโถงทอง เอ่ยว่า “การเดินทางมาเขาโถงทองในครั้งนี้ พวกเราได้รับคำตอบที่ต้องการแล้ว

“ต่อจากนี้ข้าจะกลับทะเลหวงเจีย ส่วนเจ้าก็ไปจัดการการเดินทางตามใจเจ้า”

เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินก็พูดว่า “ท่านพ่อวางใจเถอะ หลุมดำก้นทะเลในดินแดนสุทธทัศน์จะหายไปเมื่อไหร่ พวกคังผิงจะหลุดออกมาตอนไหน ข้าพอจะมั่นใจแล้ว”

หลังจากเขาบอกลาเยี่ยนตี๋ จากนั้นก็พักอยู่ที่เขาโถงทองสองวัน ทำความรู้จักกับคนของที่นี่จนคุ้ยเคย

เวลาว่างก็สืบหาข้อมูลว่าในอาณาเขตของเขตตะวันอาคเนย์ มีตรงไหนบ้างที่มีต้นอัคคีสวรรค์ขึ้น

นอกจากเยี่ยนตี๋แล้ว เขาโถงทองยังได้ส่งยอดฝีมือจำนวนมากออกจากเขามุ่งหน้าไปทางตะวันตก เพื่อเดินทางไปยังทะเลหวงเจียตามที่คาดไว้

ที่นั่นเป็นแนวหน้าที่เขตตะวันอาคเนย์กับเขตเพลิงทักษิณจะปะทะกัน เกี่ยวกับเรื่องกระดูกหงส์เพลิง สองฝ่ายยังมีสิ่งที่ต้องช่วงชิง พวกจวงเจาฮุยไม่ยอมถอfใจง่ายๆ