ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 805

ด้านในจวนตระกูลเซี่ย ครั้นชายหนุ่มอาภรณ์ดำกล่าวจบ ก็ไม่รอช้า ต่อยหมัดหนึ่งใส่ชายหนุ่มผอมสูงที่อยู่ตรงข้ามทันที

ลมพัดโหม จวนตระกูลเซี่ยและเมืองตกวาฬเหมือนกับสั่นสะเทือนเล็กน้อย

แต่ว่าพลังที่อยู่ด้านในหุบลงรวมกันเป็นจุดเดียวอย่างรวดเร็ว เป้าหมายคือชายหนุ่มผอมสูงผู้นั้น

รอบๆ ชายหนุ่มผอมสูงที่สวมอารภรณ์ขาวเสื้อคลุมน้ำเงิน ยังมีจอมยุทธ์เมืองตกวาฬมากมายที่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาในตระกูลเซี่ย เพื่อร่วมกันพิสูจน์เรื่องนี้

ในพริบตาที่ชายหนุ่มอาภรณ์ดำลงมือ พวกเขาก็รู้สึกได้ว่ามีเงาดำอันพรั่นพรึงที่รุนแรงครอบคลุมจิตใจ เหมือนกับทุกคนกำลังจะถูกชายหนุ่มอาภรณ์ดำสังหารในหมัดเดียว

แต่ว่าหลังจากพลังหมัดรวมเป็นจุดเดียว ทุกคนก็ผ่อนคลายลง แต่ยังคงมองการเคลื่อนไหวของชายหนุ่มอาภรณ์ดำไม่ออก

ทุกคนจิตใจสั่นสะท้าน ‘เป็นยอดฝีมือจริงๆ ด้วย!’

เซี่ยเลี่ยงประมุขตระกูลเซี่ย และผู้อาวุโสพรรคลมหายใจวาฬที่อยู่ด้านข้างเป็นยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ ในตอนนี้ยังรู้สึกตาพร่า

พวกเขารู้ว่าต่อให้ร่วมมือกัน ก็รับหมัดนี้ของชายหนุ่มอาภรณ์ดำไม่ได้!

‘หรือว่า…’

ทุกคนเพิ่งคิดได้แค่ครึ่งทาง พลันเห็นภาพรอบๆ เหมือนกับหยุดลง

ชายหนุ่มอาภรณ์ดำที่ก่อนหน้านี้มองการเคลื่อนไหวกับท่าร่างไม่ออก ปรากฏตัวในสายตาของทุกคน ราวกับหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ

ชายหนุ่มผอมสูงผู้นั้นยกมือข้างหนึ่งขึ้นอย่างเรียบเฉย ยื่นฝ่ามือออกไปด้านหน้า ป้องกันหมัดอันรุนแรงชนิดทำลายศิลาสะท้านฟ้าของชายหนุ่มอาภรณ์ดำเอาไว้

หมัดนี้ถ้าหากใช้โจมตีเมืองตกวาฬ ก็เป็นไปได้ว่านอกจากจวนตระกูลเซี่ยแล้ว ป้อมปราการจะถูกทำลายไปด้วย

หากรวบรวมพลังจู่โจมจวนตระกูลเซี่ย จวนตระกูลเซี่ยอาจจะกลายเป็นที่รกร้าง

แต่ว่าหมัดนี้กลับถูกชายหนุ่มผอมสูงผู้นั้นรับไว้อย่างง่ายดาย

แววตาของชายหนุ่มอารภรณ์ดำปรากฏความตื่นตระหนก

เขารีบเปลี่ยนกระบวนท่า ทว่าอีกฝ่ายกลับเร็วกว่า หลังจากใช้ฝ่ามือปัดหมัดของเขา ก็เปลี่ยนฝ่ามือเป็นนิ้ว จิ้มใส่กลางคิ้วของเขา

ชายหนุ่มอาภรณ์ดำถูกกระแทกถอยหลัง อีกฝ่ายตามติด พลันเปลี่ยนจากป้องกันเป็นจู่โจม สภาวะฝ่ามือต่อเนื่องไม่ขาดสายเหมือนกับแม่น้ำใหญ่

ภายใต้การกดดัน พลังของชายหนุ่มอาภรณ์ดำผู้นั้นกระจัดกระจายเล็กน้อย ไม่อาจรวบรวมพลังของตัวเองได้

ญาณจริงแท้อันบ้าคลั่งกลายเป็นลมกรรโชกหลายสาย เริ่มกระจายออกไปรอบๆ แม้จะเป็นแค่คลื่นหลงเหลือจากพายุอันน่ากลัวนี้ คนที่อยู่ในระดับต่ำกว่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์หากโดนเข้าก็มีแต่ทางตายสถานเดียว

แต่ว่าชายหนุ่มผอมสูงที่สวมอาภรณ์ขาวเสื้อคลุมน้ำเงินผู้นั้น ภายใต้การครอบคลุมของสภาวะฝ่ามือ กลับพันธนาการลมคลั่งเหล่านั้นอย่างหนาแน่น ทำให้พวกมันไม่อาจพัดกระหน่ำได้

เขาขยับทีละท่วงท่าอย่างง่ายดาย มีลำดับขั้นตอนชัดเจน

เหมือนกับตัวละครหลักในการแสดงงิ้ว แม้จะคุยกันเร็ว ทว่าแต่ละคำพูดก็ชัดแจ้งทำให้คนได้ยินเต็มสองหูและเข้าใจความหมาย

ทุกคนที่อยู่รอบๆ ขอแค่พลังฝึกปรืออยู่ในระดับมหาปรมาจารย์ จะมองทุกกำปั้นทุกการก้าวเท้าของเขาออก

กระนั้นการเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนไม่เร็วนี้ กลับสะกดชายหนุ่มอาภรณ์ดำที่ตอนแรกเร็วเหมือนสายฟ้าฟาดไว้อย่างหนาแน่น ทำให้สภาวะหมัดของอีกฝ่ายที่คนทั่วไปรับมือไม่ทัน ช้าลงเท่ากับเขา ถึงขั้นช้ายิ่งกว่าเขาเสียอีก

เมื่อดูถึงตรงนี้ ความสูงต่ำก็ถูกกำหนดทันที

คนที่ดูอยู่รอบๆ ต่อให้สายตาแย่กว่านี้ ก็มองออกว่า แม้ชายหนุ่มอาภรณ์ดำผู้นั้นจะยโสโอหง อีกทั้งลงมือยั่วยุด้วยความมั่นใจ แต่คู่ต่อสู้ของเขาแกร่งกว่าอย่างชัดเจน!

ชายหนุ่มผอมสูงผู้นี้ดูเหมือนสงบนิ่ง และขี้ขลาด บอกปัดหลีกเลี่ยงไม่กล้าลงมือ แต่แกร่งจนน่ากลัว

การประมือของเขากับชายหนุ่มอาภรณ์ดำในตอนนี้ แสดงให้เห็นถึงความเชี่ยวชาญชนิดเคลื่อนคมดาบเหลือที่ว่าง

หลังจากชายหนุ่มหนีบนิ้วกลางฝ่ามือ ใช้สภาวะหมัดหยุดชายหนุ่มอาภรณ์ดำแล้ว ก็พลันจิ้มนิ้วหนึ่งออก โดนใส่ท้องน้อยของชายหนุ่มอาภรณ์ดำพอดี

“ดูเหมือนว่าคนผู้นี้จะเป็นเจ้าชายพระอาทิตย์จริงๆ แล้ว!”

“ถูกต้อง คนที่มีความสามารถ เหตุใดต้องยกตนตลอดเวลาด้วย”

“ข้าว่าแล้ว มีหลักฐานจากเขาโถงทองด้วย จะเป็นของปลอมไปได้อย่างไร”

ด้านในห้องส่วนตัวของหอสุรา เฟิงอวิ่นเซิงขำออกมา “ข้าแซ่เยี่ยนที่แท้จริงไม่ได้ถ่อมตัวเช่นนี้หรอก”

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มขึ้น “พวกเจ้าคิดว่าคนผู้นี้ถ่อมตัวจริงๆ หรือ? ข้าถึงแม้ไม่อาจยืนยันวรยุทธ์ที่เขาฝึกฝนได้ แต่ข้ามองออกว่าเขาตั้งใจอำพราง ออมแรงมาตั้งแต่ต้น กลัวว่าคนอื่นจะมองความเป็นมาของเขาออก”

“พูดอีกอย่างก็คือ ในเกาะอาทิตย์ตกมีคนที่อาจจะจำวรยุทธ์ที่เขาฝึกฝนได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ลงมือด้วยพลังทั้งหมด”

เสียงของเยี่ยนจ้าวเกอยังไม่ทันขาด ก็เห็นผู้อาวุโสพรรคลมหายใจวาฬในภาพเหมือนแสงเงา ที่ขณะนี้นั่งอยู่ด้านข้างประมุขตระกูลเซี่ยเลี่ยงอย่างเงียบๆ มาโดย พลันเลิกคิ้วขาวขึ้น จ้องมองชายหนุ่มผอมสูงที่เพิ่งได้รับชัยชนะ

“คุณชาย…คุณชายเยี่ยน ข้ามีเรื่องหนึ่งอยากให้ชี้แนะ” ผู้อาวุโสพรรคลมหายใจวาฬผู้นี้กล่าวอย่างครุ่นคิดว่า “วรยุทธ์ที่ท่านใช้เมื่อครู่ จากที่ข้าดูแล้ว รู้สึกจะเหมือนกับดัชนีฝ่ามือบรรพตธารา วรยุทธ์หนึ่งเดียวของผู้เฒ่าชางหยวนแห่งยอดเขาซ้อนมังกร ซึ่งอยู่ในเทือกเขาหยกอาทิตย์บนแผ่นดินใหญ่ทางตะวันตกไม่ใช่หรือ?”

เขามองชายหนุ่มผอมสูงผู้นั้น “ข้าไร้ความสามารถ หลายปีก่อนออกจากหมู่เกาะอาทิตย์ตกเพื่อไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ เคยไปถึงเทือกเขาอาทิตย์หยก ได้เห็นผู้เฒ่าชางหยวนลงมือพอดี”

ชายหนุ่มผอมสูงเอ่ยอย่างราบเรียบ “เป็นดัชนีฝ่ามือบรรพตธาราจริงๆ แต่ว่าที่บอกว่าเป็นวรยุทธ์หนึ่งเดียว ใช่ว่าจะเป็นเช่นนั้น

“วรยุทธ์ที่ข้าใช้ได้ มีมากมายนัก”

ผู้อาวุโสพรรคลมหายใจวาฬผู้นี้เงียบงันลง ใคร่ครวญในใจ

ตอนนั้นเอง ‘เยี่ยนจ้าวเกอ’ คนที่สามที่คอยมองดูด้วยรอยยิ้มอยู่ด้านข้างมาโดยตลอด ก็ถูมือชมเชย “มีสีสันนัก แต่ว่าควรจะหยุดเพียงเท่านี้แล้ว”

เขาผุดกายขึ้น เดินเข้าไปหาชายหนุ่มผอมสูงผู้นั้นอย่างไม่รีบไม่ร้อน

ด้านในห้องส่วนตัวของหอสุรา ขณะเยี่ยนจ้าวเกอมองดูใบหน้าที่แทบจะเหมือนกับตัวเองนี้ ก็อดรู้สึกเสียวฟันขึ้นมาไม่ได้