ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 806

‘เยี่ยนจ้าวเกอ’ คนที่สามนี้พิจารณาชายหนุ่มผอมสูงตั้งแต่หัวจรดเท้า จากนั้นก็มองชายหนุ่มอาภรณ์ดำแวบหนึ่ง กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เลว ดีกว่าคนผู้นี้เล็กน้อย”

เขาเว้นครู่หนึ่งค่อยกล่าวเสริมว่า “สิ่งที่ข้าหมายถึงไม่ใช่พลังฝึกปรือของท่าน แต่อย่างน้อยท่านก็รู้จักหาอาภรณ์ที่เหมือนกัน มาแต่งตัวเลียนแบบข้า”

“ทว่า ท่านเหมือนจะรู้แค่ความหมายของอาภรณ์สีขาวเสื้อคลุมสีน้ำเงินลวกๆ เท่านั้น กลับไม่ทราบว่าอาภรณ์ขาวของข้าคืออาภรณ์ขาวอะไร เสื้อคลุมเป็นเสื้อคลุมแบบใด”

ด้านในห้องส่วนตัวของหอสุรา อาหู่เบะปาก “คนผู้นี้กล้าพูด อารภรณ์ของเขาก็แค่เหมือนกันคร่าวๆ เท่านั้น รายละเอียดแตกต่างจากคุณชายท่าน”

เยี่ยนจ้าวเกอพูดอย่างสนใจ “เขาน่าจะเคยเห็นภาพเหมือนเงาแสงของข้า ดังนั้นจึงเลียนแบบเครื่องแต่งกายส่วนใหญ่ได้

“แต่สิ่งที่ข้าสนใจก็คือ รูปลักษณ์ภายนอกของเขาเหตุใดถึงปลอมได้คล้ายขนาดนี้?”

การปลอมแปลงกับการศัลยกรรมทั่วไป ยากจะปิดบังสายตาของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์

‘เยี่ยนจ้าวเกอ’ ด้านในจวนตระกูลเซี่ยยิ้มกว้าง เอ่ยว่า “ท่านใช้วรยุทธ์ได้ขนาดไหน? ถ้าสะดวกก็ใช้ออกมาให้พวกเราดู ข้าอยากรู้ว่าท่านนำเอาความสามารถของคนอื่นมาได้จริงๆ หรือว่าใช้ได้แค่ดัชนีฝ่ามือบรรพตธารานั่น”

ชายหนุ่มผอมสูงกล่าวอย่างราบเรียบ “เช่นนั้นต้องดูว่าท่านมีปัญญาหรือไม่”

อีกฝ่ายยิ้มกล่าว “ประเสริฐ”

เสียงยังไม่ทันขาด เขาก็ตั้งนิ้วชี้และนิ้วกลางข้างขวาดุจกระบี่ แทงใส่ลำคอของชายหนุ่มผอมสูง

ชายหนุ่มผอมสูงผู้นั้นแทงนิ้วออกเช่นกัน แต่ไม่ได้ใช้นิ้วต่างกระบี่ แต่เป็นท่าดัชนี เหมือนกับภูผางอกขึ้นมา

ทั้งสองฝ่ายใช้บุกสวนบุก แค่กระบวนท่าแรกก็ดุเดือดแล้ว

แต่ว่าชายหนุ่มผอมสูงจิตใจสั่นสะท้าน ท่าดัชนีของเขาตอนแรกมั่นใจว่าใช้ทีหลังถึงก่อน

ภายใต้การพัวพันจากการเคลื่อนปราณของทั้งสองฝ่าย เขาพบว่าตนช้าไปครึ่งจังหวะ ดัชนีกระบี่ของอีกฝ่ายกำลังจะแทงใส่ลำคอของเขา!

ชายหนุ่มผอมสูงสายตาเคร่งขรึม อีกมือหนึ่งใช้ท่าฝ่ามือ เหมือนกับกระแสน้ำใหญ่ม้วนพัด ต่อเนื่องไม่ขาดสาย สภาวะยิ่งใหญ่

แต่ว่าดัชนีกระบี่ของอีกฝ่ายกำลังขี่วายุทะลุคลื่น ทะลวงการขวางกั้นจากสภาวะฝ่ามือของเขาออก

เขาใช้ดัชนีและฝ่ามือพร้อมกัน ดัชนีเหมือนกับภูผา ฝ่ามือเหมือนกับท้องธารา

ญาณจริงแท้ของเขาโชติช่วง รูปญาณวรยุทธ์ปรากฏ เกิดเป็นลำธารภูเขานับหมื่นลี้กลางอากาศ

เทือกเขายืดยาว ขณะแม่น้ำทะลักทลาย ก็ครอบคลุมเมืองตกวาฬไว้ด้านใน

เมืองขนาดใหญ่โตเหมือนกับกำลังจะถูกตัดขาดจากดินแดนวาฬ จากฟ้าดินในโลกซ้อนโลก ติดอยู่ในโลกแห่งมิติเวลาที่เป็นเอกเทศ

พริบตาเดียวจวนตระกูลเซี่ยกับเมืองตกวาฬ ที่อยู่ด้านในโลกภูเขาลำธารที่สร้างขึ้นจากวรยุทธ์ที่ชายหนุ่มผอมสูงผู้นี้ใช้ ก็มีลวดลายอาคมของค่ายกลหลายค่ายสว่างขึ้น ประสานกันบนตัวเมือง

ค่ายกลคุ้มครองเมืองถูกกระตุ้น ป้องกันไม่ให้พลังของชายหนุ่มผอมสูงโดนใส่เมือง

แต่ว่าภูเขาลำธารที่เหมือนกับโลกนั้นกดทับลงมา ค่ายกลคุ้มกันพลันส่ายไหว ลวดลายค่ายกลหลายสายแตกสลายอย่างต่อเนื่อง

โชคดีที่เป้าหมายในการโจมตีที่แท้จริงของชายหนุ่มผอมสูงไม่ใช่เมืองตกวาฬและจวนตระกูลเซี่ย ไม่เช่นนั้นที่นี่คงถูกทำลายราบพณาสูรไปครึ่งหนึ่ง

แต่เพราะถูกเกลียวคลื่นและพายุพัดใส่ ค่ายกลก็ใกล้จะทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน

กระนั้นในวินาทีถัดมา ทุกคนก็ทราบว่า ชายหนุ่มผอมสูงผู้นี้ไม่ได้ออมพลัง แต่ลงมือด้วยพลังทั้งหมดแล้ว!

เพราะว่าคู่ต่อสู้ของเขาในตอนนี้ แตกต่างกับชายหนุ่มอาภรณ์ดำเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง

ทว่าเมื่อเผชิญกับการโจมตีอันบ้าคลั่งเช่นนี้ คู่ต่อสู้ของเขากลับยิ้มอย่างไม่ยี่หระ

สภาวะกระบี่เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือสภาวะกระบี่ดุจทำลายไผ่ ฟันใส่ภูผาลำธารนับหมื่นลี้เบื้องหน้าอย่างต่อเนื่อง!

กลางฝ่ามือของชายหนุ่มผอมสูง ถูกดัชนีของอีกฝ่ายเจาะเป็นรูเลือดรูหนึ่ง

ปราณกระบี่หลายสายไหลออกมาจากปลายนิ้ว เคลื่อนที่ไปด้านหน้าอย่างต่อเนื่อง

‘หือ?’ ด้านในห้องส่วนตัวของหอสุรา ครั้นเยี่ยนจ้าวเกอเห็นปราณกระบี่นี้ ดวงตาของเขาก็พลันลุกวาว

ด้านในจวนตระกูลเซี่ย ชายหนุ่มผอมสูงจนปัญญา ชักอีกมือหนึ่งกลับ ใช้นิ้วปะทะนิ้ว

วินาทีถัดมา เลือดก็กระเซ็นไปรอบๆ เพราะนิ้วชี้ของชายหนุ่มผอมสูงผู้นี้ถูกปราณกระบี่ตัดขาด!

ภาพภูผาธาราที่ครอบคลุมเมืองตกวาฬ ถูกทำลายสลายในชั่วพริบตา ฟ้าดินกลับคืนสู่ลักษณะเดิม

ชายหนุ่มผอมสูงโซเซถอยหลัง กลางฝ่ามือของมือข้างหนึ่งเป็นรูเลือด มืออีกข้างถูกตัดนิ้วชี้ เลือดสดๆ ไหลริน