ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 907

คู่ต่อสู้ของอิ่นเทียนเซี่ยนด้านในภาพ กลับเป็นคนสองคน

คนผู้หนึ่งมีแสงสาดส่อง เหมือนกับดวงอาทิตย์ตกลงมาจากฟากฟ้า ในจิตวรยุทธ์กลับแฝงพลังแห่งดวงอาทิตย์ และพลังแสงสุดขีด

อีกคนหนึ่งเหมือนกับราตรีนิรันดร์มาถึง ความมืดแผ่คลุมฟ้าและตะวัน ในจิตวรยุทธ์คือความเงียบงันในความมืดที่แท้จริง

คนสองคนนี้ไม่ใช่สหายร่วมสำนัก แต่มาจากสายสืบทอดที่ไม่เหมือนกันสองสาย

เยี่ยนจ้าวเกอจำได้ว่า คนแรกเป็นผู้สืบทอดของตำหนักอาทิตย์ไร้จำกัด ขุมกำลังหนึ่งที่อยู่มาก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่

ในโลกเต๋าหลักสายสามพิสุทธิ์ทางโลกซ้อนโลก การสืบทอดของขุมกำลังนี้ไร้ร่องรอย ไม่ทราบว่ามีอยู่ในโลกเบื้องล่างสักใบหรือไม่

สิ่งที่ควรค่าแก่การพูดถึงก็คือ ตามที่เยี่ยนจ้าวเกอทราบ ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งสร้างคัมภีร์เทพพระอาทิตย์ก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ขึ้นผู้นั้น มาจากตำหนักอาทิตย์ไร้ประมาณนี้เอง

เขาได้ผสานสิ่งที่ตนได้ร่ำเรียนมาเข้ากับรากฐานของคัมภีร์อาทิตย์ไร้ประมาณ ซึ่งเป็นวรยุทธ์ของตำหนักอาทิตย์ไร้ประมาณ เพื่อคิดค้นเคล็ดวิชาในคัมภีร์เทพพระอาทิตย์

เทียบกับคัมภีร์เทพพระอาทิตย์ที่ชำรุด ซึ่งถูกเก็บอยู่ด้านในหอหนังสือวังเทพแล้ว คัมภีร์อาทิตย์ไร้ประมาณนี้กลับได้รับการรักษาอย่างสมบูรณ์

ส่วนวรยุทธ์มรรคากระบี่ที่อีกคนแสดงออกมา ได้แฝงความลับของความมืด ซึ่งเยี่ยนจ้าวเกอพอจะคุ้นตาอยู่บ้าง

‘เหมือนกับกระบี่ความมืดไร้ฟ้า’ เยี่ยนจ้าวเกอพึมพำในใจ

กระบี่ความมืดไร้ฟ้าเป็นวรยุทธ์ที่แพร่หลายตั้งแต่ก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ มาจากขุมกำลังใหญ่ที่มีชื่อว่าสำนักกระบี่ฟ้ามืด

ทว่าหอหนังสือวังเทพไม่ได้เก็บกระบี่ความมืดไร้ฟ้าไว้ มีแต่การสรุปย่ออย่างคร่าวๆ อยู่ในเอกสารคัมภีร์เท่านั้น

กลับเป็นพลังอีกชนิดหนึ่งที่แฝงอยู่ในวิชากระบี่ของคนนั้น เยี่ยนจ้าวเกอกลับคุ้นเคยเป็นอย่างดี

สายฟ้าอนธการ หนึ่งในสายฟ้าเซียนทั้งเก้า!

อัสนีบาตกระจัดกระจาย ฟ้าดินมีแต่ความมืดอนธการไม่เห็นแสงสว่าง

จนกระทั่งเสียงฟ้าคำราม ใต้หล้าถึงจะกลายเป็นขาวโพลน บดขยี้มิติ

และไม่ว่าจะฝึกฝนคัมภีร์อาทิตย์ไร้ประมาณ หรือฝึกฝนคัมภีร์ความมืดไร้ฟ้า รากฐานของยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่สองท่านนี้ ล้วนมาจากแสงศรัทธานั้น

สิ่งที่ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอสนใจก็คือ ในความทรงจำของเขา ไม่ว่าจะเป็นตำหนักอาทิตย์ไร้ประมาณ หรือผู้สืบทอดที่ฝึกฝนคัมภีร์ความมืดไร้ฟ้า ต่างไม่เคยปรากฏยอดฝีมือที่ถูกขนานนามว่าจักรพรรดิมาก่อน

คนสองคนที่อยู่ตรงหน้านี้ กลับไม่ได้ก้าวข้ามบรรพบุรุษเหมือนอย่างจักรพรรดิประกายกาฬ

จิตพลังของคัมภีร์อาทิตย์ไร้ประมาณและกระบี่ความมืดไร้ฟ้าที่พวกเขาแสดงออกมา แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงมากมาย นำสิ่งเก่าออกสร้างสิ่งใหม่ขึ้น ตัดวัชพืชรักษาดอกไว้

แต่ว่าหากว่ากันตามคุณสมบัติแล้ว กลับไม่ได้ก้าวข้ามการสืบทอดก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่

ส่วนกระบี่ความมืดไร้ฟ้านั้น เยี่ยนจ้าวเกอไม่กล้ายืนยัน

แต่เยี่ยนจ้าวเกอยืนยันได้ว่า คัมภีร์อาทิตย์ไร้ประมาณไม่ได้น่าอัศจรรย์ไปกว่าการสืบทอดของตำหนักอาทิตย์ไร้ประมาณก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่

ทว่าคนสองคนที่อยู่ด้านหน้านี้ กลับเป็นยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้ผลักเปิดประตูเซียน ข้ามการขวางกั้นของมนุษย์เซียนอย่างแท้จริง

เป็นยอดฝีมือที่เรียกว่าจักรพรรดิได้!

ต่อให้เป็นยอดฝีมือในเต๋าสายโถงเซียน แต่ว่าจักรพรรดิก็ยังคงเป็นจักรพรรดิ การเคลื่อนไหวของเขาสามารถทำลายฟ้าดินให้พินาศได้

สองคนในตอนนี้กลุ้มรุมอิ่นเทียนเซี่ย ลงมือพร้อมกัน แสงสว่างและความมืดตัดสลับ ฟ้าดินบิดเบี้ยวโดยสิ้นเชิง

เยี่ยนจ้าวเกอมองภาพเงาแสง หรี่ตาลงเล็กน้อย ‘เป็นเพราะแสงศรัทธานั่นเหมือนกันหรือ’

อิ่นเทียนเซี่ยยามเผชิญหน้ากับคนสองคนนี้ สีหน้ากลับซับซ้อนเล็กน้อย

คล้ายกับเสียดาย คล้ายกับรังเกียจ คล้ายกับคับแค้น คล้ายกับจนปัญญา สุดท้ายก็ถอนใจคำหนึ่ง

“พวกท่านแม้จะผลักเปิดประตูเซียน แต่คนที่ผลักประตูเซียนไม่ใช่พวกท่าน”

“พวกท่านอยู่เหนือคนจำนวนนับไม่ถ้วน แต่พวกท่านไม่ทราบว่าการสืบทอดของบรรพบุรุษมีหลักการอย่างไร”

เขายกมือขึ้น ผลักมือออกด้านหน้า แสงสว่างและความมืดผสมผสานกันใจกลางฝ่ามือ

ฝ่ามือของเขาเหมือนครึ่งหนึ่งอยู่ในแสงสว่าง ครึ่งหนึ่งอยู่ในความมืด ทว่ากลับคล้ายถูกประกายแสงที่ไม่เจิดจ้าไม่สว่างไสว ไม่ใช่แสงไม่ใช่ความมืดครอบคลุมไว้

ฟู่ถิงมองเยี่ยนจ้าวเกอ ส่งกระแสเสียงถามว่า “ท่านคล้ายมีความนัยอยู่นะ”

ชายหนุ่มมองรอบๆ ตอบว่า “จักรพรรดิประกายกาฬใช้หนึ่งสู้สอง เอาชนะยอดฝีมือที่สืบทอดเต๋าสายโถงเซียน และสามารถเรียกได้ว่าจักรพรรดิสองคน แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของการสืบทอดสายสามพิสุทธิ์ของสำนักเรา”

“ยอดฝีมือเต๋าสายโถงเซียนที่เห็นเหตุการณ์นี้ในตอนแรก จะต้องได้รับการกระทืบกระเทือนแน่”

แววตาของเยี่ยนจ้าวเกอหยั่งลึกขึ้น “เพียงแต่คนที่ได้เห็นเหตุการณ์นี้ด้วยตาตัวเอง คงไม่ได้มีแค่หยางชงคนเดียว ในตอนนั้นสำนักฟ้าโกลาหลมีคนอื่นอยู่ด้วย ไฉนจึงมีแค่แสงในร่างของหยางชงที่สับสน เกิดการสั่นไหวต่อความศรัทธาที่เขามีต่อเทวกษัตริย์ไร้ประมาณเท่านั้น”

“เพราะว่าเขามีพลังฝึกปรือสูงที่สุด มีประสบการณ์มากที่สุด ดังนั้นจึงได้รับการเปลี่ยนแปลงที่อยู่เหนือแนวคิดดั้งเดิมได้ง่ายหรือ เป็นเพราะความจริงเขาความรู้สึกปราดเปรียวมากหรือ”

“แม้ว่าเขาจะมีพรสวรรค์และสติปัญญาสูงส่งจริงๆ ไม่ต้องอาศัยแรงศรัทธา ก็อาจจะมีผลสำเร็จเหมือนอย่างผู้ที่ฝึกยุทธตามปกติอย่างพวกเราไม่ต่ำต้อยเช่นกัน” เยี่ยนจ้าวเกอว่า “แต่ข้าคิดว่านั่นไม่ใช่สาเหตุ”

ฟู่ถิงเอ่ยอย่างแช่มช้า “ท่านกำลังสงสัยว่า มีคนทิ้งกลไกบางอย่างเอาไว้ในโบราณสถาน หยางชงเป็นคนที่เหยียบถูกกลไก ดังนั้นจึงเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างนั้นหรือ”

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “คนที่ทำเรื่องเช่นนี้ได้ไม่ใช่จอมยุทธ์ศาสนาพุทธ แต่น่าจะเป็นผู้สืบทอดสายสามพิสุทธิ์อย่างพวกเรามากกว่า”

“ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ น่าเสียดายที่โบราณสถานแห่งนั้นถูกทำลายไปแล้ว เราจึงยากจะยืนยัน” ฟู่ถิงเอ่ยขณะที่ครุ่นคิด

ชายหนุ่มไม่ได้กล่าวต่อ ทว่าคำพูดเมื่อครู่ของเขา ความจริงยังมีประโยคหลังที่ยังไม่ได้พูดออกมา

เมื่อเชื่อมต่อกับเรื่องของเสวี่ยชูฉิง มารดาของตนแล้ว ยังมีความเกี่ยวข้องระหว่างนางกับสำนักประกายกาฬในตอนนั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็เกิดความรู้สึกบางอย่าง

เรื่องนี้เหมือนจะเป็นฝีมือของนาง

เมื่อมาถึงพลังฝึกปรือในปัจจุบันของเขา การตอบสนองต่อลางสังหรณ์ก็ไม่ใช่เรื่องเหลวไหลอีก แต่เป็นการตอบสนองต่อหลักการของฟ้าดินอย่างเลือนราง มีความลี้ลับเป็นอย่างยิ่ง

จะเชื่อหมดไม่ได้ แต่จะไม่เชื่อก็ไม่ได้เช่นกัน

ที่มารดาของตนถูกผู้คนตามจับ บางทีอาจจะเกี่ยวข้องกับการตายของจักรพรรดิประกายกาฬ และโถงเซียนกระมัง

หลังจากขาดอีกแค่ก้าวเดียว พลาดโอกาสไปต่อหน้าต่อตาที่จุดตัดระหว่างเขตสุราลัยบูรพาและเขตสารทอิสานของโลกซ้อนโลก เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่ได้ยินข่าวของเสวี่ยชูฉิงอีก

หรือว่าเสวี่ยชูฉิงจะกระทำการตรงข้ามกับหลักการทั่วไป ถือคติที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด ออกจากโลกของเต๋าสายสามพิสุทธิ์ แอบแทรกซึมมาถึงสถานที่ของโถงเซียน