ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 911

ซ่างจวินฟาดฝ่ามือลง กลุ่มปราณสิบกลุ่มทั่วร่างต่างร่ำร้องเคลื่อนไหว

คล้ายกับเทพเจ้าทั้งสิบองค์ตวาดขึ้นพร้อมกัน อยู่เหนือกว่าสวรรค์ชั้นฟ้า

พอเขาออกฝ่ามือ สภาวะฝ่ามือก็พลิกคว่ำเปลี่ยนแปลง คล้ายกับแฝงความน่าอัศจรรย์ไร้สิ้นสุด

พริบตาเดียวคล้ายกับแฝงการเปลี่ยนแปลงสิบชนิด

พลังฟ้าพลิกผันเมฆ เคล็ดวิชาหลอมปราณ ซึ่งอยู่ในสองเคล็ดวิชาสูงส่งของสำนักเมฆเลือนดาว

วรยุทธ์ที่ได้รับการขนานนามเคียงคู่พลังฟ้าพลิกผันเมฆ คือท่าฝ่ามือที่มีชื่อว่า หัตถ์ค้ำดินคว่ำพิรุณ

สองวิชารวมเป็นหนึ่ง มหัศจรรย์ไร้สิ้นสุด แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของเอกภพ

มิติด้านหน้าเยี่ยนจ้าวเกอกับฟู่ถิงคล้ายกับพลิกคว่ำเพราะฝ่ามือของซ่างจวิน

แต่เยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่นำพา เขาวูบไหวร่างครั้งหนึ่ง กลายเป็นลำแสง พุ่งออกจากขอบเขตฝ่ามือของซ่างจวิน

เขามองซ่างจวินอย่างสนอกสนใจ “พลังฟ้าพลิกผันเมฆ หัตถ์ค้ำดินคว่ำพิรุณ ต้องเปลี่ยนแปลงคู่ลำดับเอกชวดได้ จึงจะนับว่าบรรลุถึงแก่นแท้ที่อยู่ข้างในอย่างแท้จริง”

“ไม่เพียงแต่หลบฝ่ามือข้าได้ ถึงกับยังรู้จักการเปลี่ยนแปลงเอกชวดด้วยหรือนี่” ซ่างจวินพิจารณาเยี่ยนจ้าวเกอตั้งแต่หัวจรดเท้า “อายุยังน้อยแท้ๆ แต่กลับมีความรู้ไม่น้อยทีเดียว”

เขาส่ายหน้า “ข้าทราบว่าลูกศิษย์เต๋านอกรีตอย่างพวกเจ้า หลังจากตกไปอยู่ในวิถีของเต๋านอกรีตแล้วจะได้รับประโยชน์ชั่วขณะ หากต่อสู้กับจอมยุทธ์ในระดับเดียวกัน บางทีจะมีความคมกล้ากว่าผู้สืบทอดสำนักเต๋าสายหลักอยางพวกเราจริงๆ”

“แต่ก็เป็นแค่การดื่มยาพิษดับกระหาย พวกเจ้าจะค้นพบอย่างรวดเร็วว่า เส้นทางของพวกเจ้ายิ่งมายิ่งแคบ ยิ่งมายิ่งยากลำบาก”

ซ่างจวินเอ่ยเสียงเนิบ “พอถึงเวลานั้น เมื่อเจ้าหันกลับไปมองเมื่อวาน ก็จะทราบว่าทุกสิ่งในวันนี้หายไปดุจควันเมฆ”

“ยิ่งไปกว่านั้น พวกเจ้ายังอยู่แค่ขั้นเทวะสำแดง แม้จะมีความสามารถอยู่บ้าง แต่ก็ไม่อาจหนีรอดจากฝ่ามือของข้าไปได้หรอก!”

ครั้นซ่างจวินพูดจบ สภาวะฝ่ามือของเขาก็เปลี่ยนแปลงอีก

เขาผลักสองมือออก เหมือนกับพลิกฟ้าดิน คว่ำพายุ

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวด้วยรอยยิ้ม “หลอกตัวเอง”

ชายหนุ่มไม่เหลือบแลสองฝ่ามือนั้น เพียงยกฝ่ามือของตัวเองขึ้น

ครั้นมือข้างนี้ยกขึ้น ทิวทัศน์ในมิติก็พลันเปลี่ยนแปลงไป

ซ่างจวินรู้สึกแค่ว่ามิติที่ไม่อาจแยกแยะทิศทาง และยากจะแบ่งบนล่างตรงหน้า จู่ๆ ก็มีทิศทางและเค้าโครงขึ้นมา

เขาที่เดิมทีอยู่ในมิติ เหมือนได้กลับไปอยู่ในโลกที่มีฟ้ามีแผ่นดินใบหนึ่ง

ฟ้าดินไร้รูปร่าง แต่ว่าในการรับรู้ของซ่างจวิน เขาศีรษะชี้ฟ้า เท้าเหยียบพื้นอีกครั้ง

ทว่าหลังจากฝ่ามือที่เยี่ยนจ้าวเกอยกขึ้นถูกกดลง ท้องฟ้าที่อยู่ด้านบนศีรษะเขาก็พังทลาย!

ฟ้าร่วงตกใส่ศีรษะเขาอย่างหักโหม ฟ้าดินที่อยู่พลันพลิกเปลี่ยน!

วิชาฝ่ามือของซ่างจวินก็พลิกเปลี่ยนฟ้าดินและพายุเช่นกัน

ทว่าในวินาทีนี้ พายุเหล่านี้คล้ายกับถูกฟ้าดินตรงหน้าครอบไว้ และเกิดการเปลี่ยนแปลงพลิกคว่ำขึ้นเช่นกัน!

“จอมยุทธ์ที่มาจากเต๋าสายโถงเซียนเช่นท่าน ข้าสงสัยนักว่าจะฝึกฝนการเปลี่ยนแปลงเอกชวดสำเร็จหรือไม่”

เยี่ยนจ้าวเกอไพล่มือซ้ายไว้ด้านหลัง ยกมือขวาขึ้น ใช้วิชารอยตราพลิกนภาฟาดลง

ซ่างจวินยกมือต้านฝ่ามือนี้ เจ้าสำนักเมฆเลือนดาวผู้นี้สีหน้าพลันเกิดการเปลี่ยนแปลง

หลังจากหัวเราะอย่างเย็นชาแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็กล่าวว่า “จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปด ขั้นสะพานเซียนระยะกลางจากสำนักเต๋าสายหลัก ข้าผู้แซ่เยี่ยนยังกล้าต่อกร ยิ่งไปต้องพูดถึงเศษสวะเช่นท่าน”

ซ่างจวินเบิกตาถลน ตวาดขึ้นเสียงหนึ่ง!

กลุ่มปราณสิบกลุ่มรอบกายเขาพลันเปลี่ยนเป็นกระจ่างชัดพร้อมกัน

แสงสว่างสลาย เหลือเพียงลวดลายอาคมสิบสาย

แต่ว่าลวดลายอาคมทุกสายต่างคล้ายแฝงพลังอันยิ่งใหญ่ของการเปลี่ยนแปลงของฟ้าดินไว้

ลวดลายอาคมสิบสายรวมตัวกันที่ฝ่ามือของซ่างจวิน

แก่นแท้ของหัตถ์ค้ำดินคว่ำพิรุณสิบสองวิถีถูกแสดงออกมาจนหมดสิ้น ประสานกับยันต์อาคมสิบใบที่ได้จากการฝึกฝนราศีบนคว่ำกระแสเมฆ พุ่งใส่เยี่ยนจ้าวเกอพร้อมกัน

ยันต์อาคมกับวิชาฝ่ามือประสานกัน ก่อเกิดการเปลี่ยนแปลงสามสิบหกชนิดอย่างรวดเร็ว

ทุกการเปลี่ยนแปลงรวมกันเป็นแสงสว่างสายหนึ่ง

แสงสว่างกระจายทั่วบริเวณ พายุสลาย ฟ้าดินเปลี่ยนสี

ซ่างจวินโบกสองฝ่ามือเอียงๆ พร้อมกัน คล้ายกับกำขวานยักษ์เล่มหนึ่งไว้ หมายจะฟันใส่เสาค้ำฟ้า