ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 913

ปัญหาที่ฟู่ถิงพบ เยี่ยนจ้าวเกอก็พบแล้วเช่นกัน

ด้านในมิติของแดนเซียนปลดปลงที่อยู่ใกล้โลกสูงเลิศ กลิ่นอายที่แข็งแกร่งสายหนึ่งได้มาถึง ไม่ด้อยกว่าดวงอาทิตย์สองดวงนั้นเลย

เป็นยอดฝีมือระดับสุดยอดที่ไปถึงระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสิบ ขั้นประมุขในหมู่คนอีกคนหนึ่ง

แค่มองแสงสว่างที่โชติช่วงนั้น ก็ทราบแล้วว่าไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่ของศาสนาพุทธ แต่เป็นยอดฝีมือสำนักเต๋าที่เป็นผู้สืบทอดสายโถงเซียน

“เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ”

เสียงอันยิ่งใหญ่สะท้อนไปทั่วมิติจักรวาลรอบๆ กลิ่นอายที่แข็งแกร่งนั้นพอเข้าร่วมสงคราม แสงพุทธก็พลันริบหรี่ลงไปทันที

และนอกจากยอดฝีมือระดับสุดยอดที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสิบผู้นี้แล้ว โถงเซียนยังได้ส่งจอมยุทธ์คนอื่นมาพร้อมกับเขาด้วย

ดังนั้นกระแสคลื่นโต้กลับจึงพัดขึ้น จอมยุทธ์ศาสนาพุทธเริ่มถอยร่น

แดนเซียนปลดปลงและโลกสูงเลิศ ถึงอย่างไรก็เป็นอาณาเขตของโถงเซียน กำลังเสริมและการกระจายข้อมูลข่าวสารจึงสะดวกกว่าศาสนาพุทธมากมายนัก

ทว่าสำหรับเยี่ยนจ้าวเกอและฟู่ถิงแล้ว กลับไม่ใช่ข่าวดีเท่าไรนัก

เป็นดังที่คาด ในสนามรบที่อยู่ห่างออกไป หลังจากศาสนาพุทธเริ่มถอยแล้ว ยอดฝีมือจากโถงเซียนก็เริ่มการไล่ล่าทันที

แต่ว่าดวงอาทิตย์สีทองดวงนั้นวาดผ่านมิติสีดำขลับ โจมตีมายังทิศทางของพวกเยี่ยนจ้าวเกออย่างรวดเร็ว!

ในโลกสูงเลิศ ซ่างจวินที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปด ขั้นสะพานเซียนระยะกลาง นับเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่ง และเขาก็ไม่ใช่คนไร้ชื่อในแดนเซียนปลดปลงเช่นกัน

เมื่อคนเช่นนี้สิ้นชีวิต ย่อมดึงดูดความสนใจของยอดฝีมือจากโถงเซียนในบริเวณนี้มาอย่างรวดเร็ว

ถึงแม้ว่าเยี่ยนจ้าวเกอคิดจะรักษาระยะห่าง และใช้ความน่าอัศจรรย์ของคัมภีร์นภาไร้ขอบเขตขัดขวางความสามารถของแสงวิเศษชั่วคราว แต่ก็อยู่ใกล้เกินไป แทบจะเป็นการฆ่าคนใต้หนังตาแล้ว

เมื่อครู่ตอนสู้กับผู้ยิ่งใหญ่ในระดับเดียวกันจากศาสนาพุทธ เขาไม่ได้แบ่งความสนใจมาก

ในตอนนี้พอมีเวลาว่าง ก็พลันค้นพบปัญหาทันที

เยี่ยนจ้าวเกอกับฟู่ถิงถอยหนี ครั้งนี้กลับไม่ใช่จงใจควบคุมความเร็วเหมือนตกปลาอีก แต่ว่ารีบออกจากโลกสูงเลิศอย่างรวดเร็ว

จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับประมุขจากตำหนักอาทิตย์ไร้ประมาณผู้นั้นตอนแรกคิดว่าสามารถไล่ทันพวกเยี่ยนจ้าวเกอ สุดท้ายกลับพบว่าความเร็วของพวกเยี่ยนจ้าวเกอเหนือกว่าความคาดหมายของเขา

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงจริงจังขึ้นหลายส่วน

ตอนแรกยังนึกว่าพวกเยี่ยนจ้าวเกอครอบครองของวิเศษบางอย่าง ดังนั้นจึงสังหารซ่างจวินที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปดได้

แต่ดูจากตอนนี้แล้วกลับไม่ใช่เช่นนั้น

พวกเยี่ยนจ้าวเกอมีพลังส่วนตัวแข็งแกร่งถึงขีดสุด

ดวงอาทิตย์สีทองดวงนั้นวาดเป็นร่องรอยสีท่องอร่ามเส้นหนึ่งในมิติที่ดำสนิท มันคงอยู่เนิ่นนาน เหมือนกับดาราจักรสีทองเส้นหนึ่ง

ความเร็วของมันสุดที่ซ่างจวินซึ่งอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปดจะเทียบเคียงได้ แม้ว่าพวกเยี่ยนจ้าวเกอจะมีความเร็วสูงถึงขีดสุด ทว่าครู่ต่อมาก็ค่อยๆ ถูกดวงอาทิตย์สีทองดวงนั้นตามทัน

เมื่อสัมผัสได้ถึงความร้อนและความเจิดจ้าที่เหมือนกับดวงอาทิตย์ของจริงนั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็หรี่ตาลงเล็กน้อย

ด้านในดวงอาทิตย์สีทองคล้ายกับมีตำหนักแห่งหนึ่ง เหมือนกับที่อยู่ของราชาเทพพระอาทิตย์

ภายในตำหนักที่ไร้รูปร่างมีเปลวเพลิงสีทองทะลักออกมา และหายกลับเข้าไปอย่างต่อเนื่อง

ด้านในมีเสียงแว่วมาว่า “เหอะ ผู้เยาว์ที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นห้า ขั้นเทวะสำแดงระยะกลางสองคน ถึงกับสังหารซ่างจวินที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปด ขั้นสะพานเซียนระยะกลางได้เช่นนั้นหรือ”

อีกฝ่ายเหมือนกับไม่ได้ดูถูกพวกเยี่ยนจ้าวเกอ และไม่ได้ดูแคลนซ่างจวินที่เรือล่มในหนอง ตายไปอย่างน่าเหลือเชื่อเพราะพวกเขา

แสงอาทิตย์สาดลงมา สายตาที่เหมือนกับมองพวกเยี่ยนจ้าวเกอทะลุได้ พิจารณาทั้งสองชายหนุ่มหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า

“หือ? ยังมีผู้ทรยศอยู่”

เสียงนั้นกล่าวว่า “เป็นคนจากสำนักฟ้าโกลาหลในโลกสูงเลิศกระมัง จำได้ว่าชื่อหยางชง น่าเสียดายที่ตกสู่เส้นทางแห่งเต๋านอกรีต”

เยี่ยนจ้าวเกอเลิกคิ้วน้อยๆ สะบัดแขนเสื้อ พัดพายุขึ้นมา กลิ่นอายพลันสลาย ปรากฏหยางชงและเฉวียนฮ่าวหลง

หยางชงมองดวงอาทิตย์สีทองดวงนั้น สีหน้าซับซ้อน “ประมุขอาทิตย์ไร้ประมาณ…”

ตำหนักอาทิตย์ไร้ประมาณ เป็นขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนเซียนปลดปลง ในช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ที่สุด คือช่วงที่จักรพรรดิอาทิตย์ไร้ประมาณผู้นั้นยังมีชีวิตอยู่

ห่าพิรุณสั่นไหวเล็กน้อย จากนั้นก็ตกลงเบื้องล่างต่อ

แต่ว่าฉวยโอกาสเพียงพริบตานั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็ฉุดลากหยางชงถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

“อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูง…” เผยหัวตาเป็นประกาย “น่าสนใจ น่าสนใจนัก!”

เขามองเยี่ยนจ้าวเกอ ก่อนจะหัวเราะเย็นชา แล้วกล่าวว่า “เจ้าคิดว่าเจ้าจะปกป้องเขาได้หรือ”

เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะขึ้นมาเช่นกัน “ไม่แน่ว่าข้าแม้แต่ตัวเองยังปกป้องไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรท่านก็ไม่ยอมให้ข้าจากไปง่ายๆ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าก็จะขอลองดูสักเล็กน้อย”

รอยยิ้มบนใบหน้าเผยหัวแปลกพิกลอยู่บ้าง “พลังและพรสวรรค์ยอดเยี่ยมยิ่ง สภาพจิตใจก็ดียิ่ง น่าเสียดาย…”

เสียงไม่ทันขาด แสงในร่างของเขาก็พลันเปลี่ยนเป็นละลานตากว่าเดิม

ในขณะเดียวกัน แสงที่เสื่อมโทรมลงในร่างของหยางชงก็เปลี่ยนเป็นละลานตาถึงขีดสุดเช่นกัน!

หยางชงอ้าปากตาค้าง ตัวเขาถึงกับเริ่มกลายเป็นโปร่งแสง จากนั้นก็พังทลาย สุดท้ายกลายเป็นรุ้งตามแสงนั้น

เผยหัวไม่ได้ลงมือโจมตี แต่กลับเด็ดชีวิตของหยางชงไปได้ง่ายๆ!

เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้นก็ไม่ร้อนรน กลับจ้องมองเผยหัวคล้ายกับนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ “ที่แท้แสงศรัทธานี้ ไม่ได้มอบให้แก่เทวกษัตริย์ไร้ประมาณเพียงผู้เดียว”

“บุคคลสำคัญและยอดฝีมือของโถงเซียนที่มีพลังฝึกปรือค่อนข้างสูง สามารถใช้ประโยชน์ร่วมกับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณได้”

“อืม สมควรจำกัดอยู่บริเวณหนึ่ง ไม่กว้างเหมือนกับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ อย่างเช่นท่าน แค่ใช้ประโยชน์จากยอดฝีมือผู้สืบทอดโถงเซียนในแดนเซียนปลดปลงได้เท่านั้น”

“ในตอนที่พวกเขาบูชาเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ท่านก็จะได้รับอานิสงส์ไปด้วย”

เมื่อเผยหัวได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นหลายส่วน เขาหยุดฝีเท้าลงเพื่อพิจารณาเยี่ยนจ้าวเกออีกรอบ

เยี่ยนจ้าวเกอพิจารณาเผยหัวอย่างละเอียดบ้างเช่นกัน “แน่นอนว่าตัวท่านยังคงต้องบูชาเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ และท่านก็เป็นหนึ่งในแหล่งที่มาที่บูชาแรงศรัทธามากที่สุดในแดนเซียนปลดปลงด้วย”

“แต่บนพื้นฐานนี้ ท่านก็นับว่าเสพผลประโยชน์ร่วมกับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณเช่นกัน ไม่ทราบว่าที่ข้าพูดถูกต้องหรือไม่”

เสียงของเผยหัวทั้งราบเรียบและทั้งเบาหวิว “ข้าศรัทธาในเต๋า ย่อมอยู่ร่วมกับฟ้า”