หลินฮั่นหัวเป็นชื่อปลอมเหมือนกับเฉียนเสวี่ยจี้
ผู้ฝึกกระบี่ที่เป็นผู้สืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์ท่านนี้ คืออดีตศิษย์เอกของเขาโถงเซียนในเขตตะวันอาคเนย์บนโลกซ้อนโลก ชื่อจริงคือหลงฮั่นหัว
เขากับหลงเสวี่ยจี้ผู้เป็นบิดา ล้วนเป็นบุตรหลานของจักรพรรดิน้ำพุหลง
ในตอนนั้นหลงเสวี่ยจี้อาศัยและเคลื่อนไหวอยู่ในโลกซ้อนโลก สถานะถูกเปิดเผย ต้องกลับมรกตท่องฟ้า
รอจนหลงฮั่นหัวบุตรของเขาเติบใหญ่ ก็มุ่งหน้าไปยังโลกซ้อนโลกแทนหลงเสวี่ยจี้
น่าเสียดายที่สุดท้ายกลับเจอจุดจบเดียวกันกับบิดาของตัวเอง ไม่อาจไม่ออกจากโลกซ้อนโลก กลับมรกตท่องฟ้า
พอมาถึงเบื้องหน้าหลงฮั่นหัว หลงเสวี่ยจี้ที่เหมือนกับคนหนุ่มสวมอาภรณ์ขาวก็เก็บความคมกล้า ทำให้ผู้คนมองเห็นโฉมหน้าได้ตรงๆ
แม้ว่าจะเป็นพ่อลูก ใบหน้าของเขากลับมีส่วนที่คล้ายหลงฮั่นหัวไม่มากนัก
ในสถานการณ์ที่ไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างสองคนมาก่อน ก็ยากจะเชื่อมโยงว่าพวกเขาเป็นพ่อลูกคู่หนึ่ง
ภายนอกหลงเสวี่ยจี้เป็นเด็กหนุ่ม ส่วนภายนอกของหลงฮั่นหัวกลับดูแก่กว่าบิดาตนเอง
หลงฮั่นหัวกล่าว “ท่านพ่อ หลังจากท่านลุงเชิญท่านกลับสำนัก ก็ไปยังยอดเขาทิวทัศน์แล้ว”
“ยอดเขาทิวทัศน์?” หลงเสวี่ยจี้มองเทือกเขาที่อยู่ไกลออกไป “อาจารย์ปู่ของเจ้าออกฌานแล้วหรือ?”
หลงฮั่นหัวตอบ “เพิ่งออกมาได้ไม่กี่วัน ท่านลุงคอยปรนนิบัติอยู่ที่นั่น ทั้งเชิญให้ท่านไปด้วยกันหลังจากกลับสำนัก”
หลงเสวี่ยจี้พยักหน้าเล็กน้อย “เช่นนี้ ฮั่นหัวเจ้าไปกับข้า”
คนทั้งสองไม่ได้เหาะเหินในเขาแหนเขียว แต่ว่าเดินไปยังยอดเขาอีกแห่งหนึ่ง
ที่แห่งนั้นเป็นที่ที่หาดธารสวรรค์บนยอดเขาทิวทัศน์แห่งเขาแหนเขียว ซึ่งเป็นที่พักของจักรพรรดิน้ำพุหลง ปู่ของหลินฮั่นหัว บิดาของหลงเสวี่ยจี้ตั้งอยู่
หลังจากหลงเสวี่ยจี้เป็นผู้ใหญ่ ก็ออกจากหาดธารสวรรค์บนยอดเขาทิวทัศน์ สร้างที่พักของตัวเองในเขาแหนเขียว ไม่อยู่ร่วมกับบิดามารดาอีกต่อไป
สองพ่อลูกพอถึงหาดธารสวรรค์บนยอดเขาทิวทัศน์ ก็ได้รับการแจ้งข่าวจากทารกเฝ้าประตูว่าจักรพรรดิน้ำพุหลงออกฌานแล้ว
หลงเสวี่ยจี้และหลงฮั่นหัวพอเข้าไปในที่พำนัก ก็มีคนอีกสามคนอยู่ด้านในอยู่แล้ว
บุรุษหนุ่มอายุสามสิบกว่าปีผู้หนึ่ง ในตอนนี้พิงอยู่บนเก้าอี้นอน หรี่ตาเล็กน้อย เหมือนกับกำลังงีบหลับ
มีดรุณีน้อยนั่งอยู่ด้านข้าง คอยนวดแห้งให้เขาเบาๆ เป็นเกาฉิง
ครั้นเห็นหลงเสวี่ยจี้กับหลงฮั่นหัวเข้ามา เกาฉิงก็พลันยิ้มตาหยี “ท่านปู่น้อย ท่านอา พวกท่านมาแล้ว”
แววตาของหลงเสวี่ยจี้อ่อนโยนลงหลายส่วน “ฉิงเอ๋อร์”
เกาฉิงยกนิ้วแตะริมฝีปาก กล่าวเบาๆ ว่า “ท่านตาทวดกำลังงีบอยู่”
ด้านข้างมีเฒ่าชราผู้หนึ่งนั่งตัวตรงเรียบร้อย
พอเห็นหลงเสวี่ยจี้กับหลงฮั่นหัวเข้ามา เฒ่าชราก็พยักหน้าเล็กน้อย “น้องสาม ครั้งนี้ราบรื่นหรือไม่”
หลงเสวี่ยจี้ประสานมือคารวะ “พี่ใหญ่”
คนหนุ่มผู้หนึ่งกับชายชราผมขาวผู้หนึ่งเรียกกันเป็นพี่เป็นน้อง ดูประหลาดพิกลไปบ้าง แต่เกาฉิงกับหลงฮั่นหัวกับคุ้นชินดี
เฒ่าชราผมขาวคือเกาเสวี่ย พี่ชายแท้ๆ ของหลงเสวี่ยจี้ บุตรคนโตของกษัตริย์ลี้ลับและจักรพรรดิน้ำพุหลงแห่งมรกตท่องฟ้า ผู้ปกครองยอดเขาขาวเรืองบนเขาแหนเขียว
ในขณะเดียวกันยังเป็นปู่ของเกาฉิงด้วย
สายสืบทอดของพวกเขาใช้แซ่เกาตามกษัตริย์ลี้ลับ รับสืบทอดตระกูลเกา
เกาฉิงอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสิบ ขั้นประมุขในหมู่คนเช่นเดียวกับหลงเสวี่ยจี้
หนึ่งสำนักมีหนึ่งกษัตริย์หนึ่งจักรพรรดิ และประมุขคู่หนึ่ง
เกาฉิงซึ่งเป็นลูกหลานรุ่นที่สี่ ก็อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน
หากพูดถึงความเกี่ยวพันทางด้านสายเลือด ตระกูลของหลงจักรพรรดิมังกร เรียกได้ว่าเป็นตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดท่ามกลางจอมยุทธ์สำนักเต๋าในปัจจุบัน
หลงฮั่นหัวคารวะเฒ่าชราผู้นั้นเช่นกัน “ท่านลุงใหญ่”
เกาเสวี่ยโพพยักหน้าให้กับหลงฮั่นหัว จากนั้นก็มองหลงเสวี่ยจี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี