ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 934

ประมุขปฐวีที่เหมือนกับชายแก่ชรา ประสานมือคารวะทวนพระอังคาร “ขอให้ท่านโปดรรอสักครู่ จักรพรรดิแพรไม่มีทางผิดนัด”

“เขากำลังรีบกลับมาจากมิติต่างแดน เวลาจึงอาจจะคลาดเคลื่อนไปบ้าง”

ทวนพระอังคารกลายร่างเป็นยักษ์เพลิง ใบหน้าถูกไฟปกคลุม มองไม่เป็นการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์

ทว่าเขาเบือนหน้ามามองประมุขปฐวีเล็กน้อย “หวังเจิ้งเฉิง เจ้าไม่ต้องพูดมากความ พวกเจ้าเป็นคนกำหนดวัน ถ้าหากผิดนัด คนที่ขายหน้าย่อมเป็นตัวฟู่อวิ๋นฉือเอง แต่อย่างไรเสียข้าก็ไม่ยอมเลิกราอยู่ดี”

“ท้องทะเลแห้งเหือดเป็นผืนนา กาลเวลาผันแปร เรื่องราวมากมายแตกต่างไปจากตอนนั้นจริงๆ”

“แต่ว่าหลายวันมานี้ ข้าค่อยๆ รู้จักโลกซ้อนโลกในปัจจุบันขึ้นมาบ้างแล้ว ในใจกลับมีข้อสงสัยมากกว่าเดิม คิดขอคำชี้แนะจากพวกเจ้า!”

เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินก็หันไปมองมู่จวินที่อยู่ด้านข้าง

มู่จวินส่งกระแสเสียงว่า ‘หวังเจิ้งเฉิง เป็นชื่อของประมุขปฐวี’

ประมุขปฐวีเป็นลูกศิษย์ที่กษัตริย์ดินถ่ายทอดวิชาให้ด้วยตัวเอง มีชื่อเสียงมาหลายปี

พูดถึงเรื่องวัยวุฒิ กษัตริย์ดินกับนักพรตเสวียนจง อาจารย์ปู่ของจักรพรรดิแพรเป็นสหายรุ่นเดียวกัน

ประมุขปฐวีมีศักดิ์สูงกว่าอาจารย์ของจักรพรรดิแพรฟู่อวิ๋นฉือหนึ่งขั้น ฟู่อวิ๋นฉือจึงถือเป็นคนรุ่นหลานของเขา

ทว่าถึงอย่างไรทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้มาจากสำนักเดียวกัน ดังนั้นหากว่ากันตามปกติ ย่อมต้องพูดเรื่องวัยวุฒิแยกออกไป

ต่อให้มาจากต้นกำเนิดเดียวกัน กฎเกณฑ์มากมายก็ไม่อาจใช้กับจักรพรรดิได้

ทว่าประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิงมีอายุมากกว่าจักรพรรดิแพรไม่น้อย เขามีชื่อเสียงโด่งดังมาหลายปี ก่อนจักรพรรดิแพรจะสร้างชื่อเสียอีก

ดูเหมือนตอนนี้เขาจะถูกคนรุ่นหลังจำนวนไม่น้อยเช่นจักรพรรดิแพรแซงหน้า แต่นั่นก็มีเหตุผลพิเศษอยู่

จะว่าไปแล้ว สถานการณ์ของหวังเจิ้งเฉิงคล้ายคลึงกับหยวนเจิ้งเฟิงเมื่อครั้งยังอยู่ในโลกแปดพิภพ

หลายปีก่อนหน้านี้เขาได้รับบาดเจ็บหนัก อาการบาดเจ็บส่งผลถึงพื้นฐาน จนทำให้ติดอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสิบมาโดยตลอด

ภัยพิบัติเซียน หากข้ามได้แล้วจะก้าวสู่ระดับเซียน หากข้ามไม่ได้ จะถูกทำลายเป็นฝุ่นผง

เขาได้รับบาดเจ็บตอนเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับประมุข สถานการณ์สาหัสกว่าหยวนเจิ้งเฟิง โอสถเซียนกลับสวรรค์แม้กระทั่งไม่อาจรักษาได้

ด้วยความสามารถของกษัตริย์ดินเอง ก็ยังไม่อาจแก้ไขปัญหาของลูกศิษย์ได้

ทว่าในฐานะจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับประมุขผู้มีประสบการณ์ที่สุดในปัจจุบันของโลกซ้อนโลก พลังฝึกปรือของหวังเจิ้งเฉิงอยู่ในระดับที่น่าอัศจรรย์ มีพลังเหนือกว่าพวกเฉาเจี๋ย จวงเซิง และหลิวเจิงกู่

ขอแค่เขายินยอมลงมือ เขาเพียงคนเดียวก็สามารถควบคุมข้อพิพาทระหว่างจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์บนโลกซ้อนโลกได้อย่างสมบูรณ์แบบ

แม้ว่าศัตรูจะเป็นเฉาเจี๋ยและจวงเซินในตอนนี้ก็ตาม

ก่อนที่โครงสร้างสามกษัตริย์ห้าจักรพรรดิ ประมุขทั้งสิบในปัจจุบันของโลกซ้อนโลกจะถูกกำหนด ตอนที่กษัตริย์ดินยังเป็นราชันพระเสาร์อยู่ หวังเจิ้งเฉิงก็ได้ติดตามอยู่ข้างกายเขา เดินทางไปทั่วใต้หล้าแล้ว

ดังนั้นเขากับทวนพระอังคารจึงนับเป็นคนรู้จัก

หวังเจิ้งเฉิง ประมุขปฐวีมองทวนพระอังคาร ถอนใจกล่าวว่า “แม้ว่าท่านอาจารย์จะไม่อยู่ แต่กษัตริย์เร้นลับก็อยู่ที่เขาคุนหลุน แม้จะกำลังเข้าฌานอยู่ก็ตาม แต่ถ้าหากใต้เท้าไปเยี่ยมเยือน เชื่อว่ากษัตริย์เร้นลับจะออกฌานมาพบท่านแน่”

ทวนพระอังคารกล่าวอย่างราบเรียบ “การต่อสู้ในวันนี้ ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ หากข้าไม่ตาย ข้าจะมุ่งหน้าไปยังเขาคุนหลุนสักครั้ง”

“ถ้าหากสุดท้ายแล้วฟู่อวิ๋นฉือไม่ปรากฏตัว ข้าก็จะไปอยู่ดี”

หวังเจิ้งเฉิงเงียบงันลงไป ในมิติพลันเงียบสงัด

หลังจากเวลาผ่านไป บรรยากาศรอบๆ ก็เกิดความกระสับกระส่ายอย่างควบคุมไม่ได้

คนที่มาถึงในภายหลัง ล้วนกลัวว่าตนจะพลาดการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่นี้ส่วนหนึ่ง ทว่าหลังจากมาถึงแล้ว กลับพบว่าการต่อสู้ยังไม่เริ่มขึ้น

คนที่มาชมการต่อสู้สบตากัน แม้ว่าจะไม่มีเสียงสนทนาสับสนดังขึ้น แต่ต่างฝ่ายต่างส่งกระแสเสียง พร่ำบ่นให้กันแลกันฟัง

ทุกคนยังไม่กล้าวิจารณ์จักรพรรดิแพรงามที่ยังมาไม่ถึงอย่างโจ่งแจ้ง

แต่ว่าเมื่อเชื่อมโยงถึงเรื่องที่ทวนพระอังคารทำลายสถานบำเพ็ญหลีเฮิ่นน้อย จักรพรรดิแพรก็ยังไม่ปรากฏตัว คนที่อยู่รอบๆ ก็แอบมองเรือนภาบัวแดง ความกังขาในแววตายิ่งมายิ่งชัดเจนขึ้น

ทว่าในยามนี้เอง เทพอัคคีที่เหมือนเป็นใจกลางจักรวาล ก็พลันเคลื่อนไหวแล้ว

เขาที่เดิมทีนั่งขัดสมาธิอยู่บนมังกรเพลิงยักษ์ ยามนี้ยืนขึ้นมา