ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 942

เยี่ยนจ้าวเกอมองแส้ปัดในมือของอาหู่

อาหู่ก็มองแส้ปัดด้วยความประหลาดใจเช่นกัน จากนั้นเขาก็เงยหน้ามองเยี่ยนจ้าวเกออย่างงงงัน

“เมื่อครู่ แส้ปัดนั่นสั่นใช่หรือไม่” เยี่ยนจ้าวเกอถาม

อาหู่พยักหน้า “ขอรับคุณชาย”

เขาชี้ทางตะวันออก “ไม่ใช่แค่แส้ปัดเท่านั้นที่สั่น เมื่อครู่เส้นขาวที่ชี้ทางเส้นนั้นก็ส่ายไหวเบาๆ แต่แค่พริบตาเดียวก็กลับคืนสู่สภาพเดิม”

“มีบางอย่างส่งผลต่อแส้ปัด” เยี่ยนจ้าวเกอลูบคางของตัวเอง “ไม่น่าจะใช่ที่อยู่แห่งนั้น ไม่อย่างนั้นเส้นสีขาวควรเปลี่ยนทิศทาง”

อาหู่แยกเขี้ยว “คุณชาย จะใช่แส้ปัดอีกครึ่งนั่นหรือไม่”

เยี่ยนจ้าวเกอตอบ “เป็นไปได้ แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นแส้ปัด บางทีอาจเป็นเบาะแสบางอย่างก็ได้”

ถ้าหากเป็นแส้ปัดอีกครึ่งหนึ่ง เช่นนั้นแส้ปัดครึ่งที่ตนมีอยู่ก็ควรจะมีปฏิกิริยามากกว่านี้ถึงจะถูก

ชายหนุ่มใคร่ครวญในใจเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวว่า “หยุดที่เทือกเขาเสียงระรัวนี่ก่อน มองหารอบๆ ดู ลับคมไม่เสียเวลาตัดฟืน พวกเรายังมีเวลา”

เทือกเขาเสียงระรัวอยู่ใต้การปกครองของเขตตะวันอาคเนย์เหมือนกับทะเลหวงเจีย เทือกเขาอาทิตย์หยก และหมู่เกาะอาทิตย์ตก

อาณาเขตของที่แห่งนี้เล็กกว่าทะเลหวงเจียไปบ้าง แต่ก็มีขุมกำลังที่แข็งแกร่งเคลื่อนไหวและเจริญเติบโตขึ้นที่นี่

เยี่ยนจ้าวเกอเป็นมังกรร้ายข้ามทะเล อีกทั้งยังไม่มีความตั้งใจจะอำพรางร่องรอย จึงดึงดูดความสนใจของขุมกำลังท้องถิ่นอย่างรวดเร็ว

กระนั้นเยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่สนใจ หันมาติดต่อกับอีกฝ่ายอย่างเปิดเผย เพื่อสืบหาข่าวสารของที่นี่

ตอนนี้เขานับว่ามีชื่อเสียงในเขตตะวันอาคเนย์ ครั้งนี้ที่ข้ามเขตมาเพราะเพียงผ่านทาง ไม่ได้คิดจะรั้งอยู่นาน

เมื่อพิจารณาว่าเยี่ยนจ้าวเกอมีชื่อเสียงสั่นสะท้าน ทั้งยังมีความสัมพันธ์กับเขาโถงทองอย่างแน่นแฟ้น แม้แต่ขุมกำลังในเทือกเขาเสียงระรัวก็ยินดีคบหากับเขา

มีคนบางส่วนที่หมายตาของวิเศษบนตัวเยี่ยนจ้าวเกอ แต่ก็ต้องรู้จักประมาณตน

เมื่อคนอื่นๆ ที่อยู่บนโลกซ้อนโลกพอไม่เคยสัมผัสเยี่ยนจ้าวเกอด้วยตัวเองมาก่อน จะมากจะน้อยก็ดูแคลนเขาที่เป็นแค่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดง

แต่ว่าในเขตตพวันอาคเนย์ คนเช่นนี้มีอยู่ค่อนข้างน้อย

สำหรับคนประเภทนี้ ชื่อเสียงในตอนแรกสุดของเขากว่างเฉิง เป็นเด็กหนุ่มผู้นี้สร้างขึ้น

ไม่อาจมองข้ามคนผู้นี้เพราะอายุและพลังฝึกปรือเป็นอันขาด

บวกกับคนส่วนใหญ่คิดว่า กงจักรมหาประกายกาฬที่เป็นอาวุธเซียน ตามเหตุผลสมควรเก็บรักษาไว้ที่เขากว่างเฉิง คอยคุ้มครองสำนัก คงไม่ถูกเยี่ยนจ้าวเกอพกไปทั่วทุกที่

ในสถานการณ์เช่นนี้ ต่อให้มีคนขวัญกล้าเทียมฟ้าคิดเสี่ยงอันตราย ก็รู้สึกว่าไม่คุ้มค่า

การส่งข่าวสารของขุมกำลังในท้องถิ่น ย่อมเร็วและสะดวกกว่าแขกทที่เพิ่งมาเหยียบเทือกเขาเสียงระรัวอย่างเยี่ยนจ้าวเกอและอาหู่

ไม่ทันไรก็มีข่าวมากมายถูกส่งกลับมา

หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอสะสางตรวจสอบ ก็มีเรื่องหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขา

ก่อนหน้าที่ตนจะมาถึงเทือกเขาเสียงระรัวไม่นาน ที่นี่เกิดคดีล้างสำนักขึ้น

ผู้ที่ถูกล้างสำนัก เป็นขุมกำลังที่ตีนเขาทิศใต้ของเทือกเขาเสียงระรัว มีชื่อว่าตระกูลเซี่ย หรือตระกูลเซี่ยแห่งยอดเขาสดับอัสนี

ข่าวว่าตระกูลเซี่ยแห่งยอดเขาสดับอัสนีไม่ใช่ขุมกำลังที่เกิดบนโลกซ้อนโลก แต่มาจากโลกเบื้องล่างใบหนึ่งเหมือนกับเขากว่างเฉิง และสำนักตะวันซ้อนจากโลกยมทะยาน

ประมุขตระกูลเซี่ยเดิมทีเป็นจอมยุทธ์พเนจรคนหนึ่งจากโลกเบื้องล่าง เขาหลงไหลในวรยุทธ์ มีจิตใจทะเยอทะยาน

หลังจากที่อยู่เหนือทุกคนในโลกเบื้องล่าง เขาก็ไม่ได้พอใจ แต่ตั้งใจฝึกฝนต่อ สุดท้ายทลายนภา เห็นเทวะสำแดงสำเร็จ