ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 948

บัวอัคคีสีทองมากมายระเบิด เปลวเพลิงสีทองหลายสายพาดขวางลุกโชน

คนจากเขาสามขาคิดจะถอยหลังเพื่อหนี แต่กลับไม่ทันกาลเสียแล้ว

เมื่อเผชิญกับเพลิงโหมสีทองเหล่านี้ ในที่สุดดาบอีกาทองผลาญฟ้า อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงก็ได้ใช้ประโยชน์อีกครั้ง

เจ้าสำนักเขาสามขาไม่กล้าลังเล รีบร้อนใช้ดาบต้านเปลวเพลิงอันน่ากลัวตรงหน้า

เศษวิญญาณที่อยู่ในธงวิญญาณสัมผัสได้ถึงการคุกคาม ตื่นขึ้นมาใหม่ บินออกมาต้านทานเปลวเพลิงที่น่าสะพรึงตรงหน้าด้วยตัวเอง

บัวอัคคีสีทองระเบิด แม้ว่าพลังส่วนใหญ่จะถูกนำไปโจมตีใส่คนจาเขาสามขา แต่ก็ยังมีเปลวเพลิงไร้สิ้นสุดล้อมรอบเยี่ยนจ้าวเกอไว้อยู่ดี

เยี่ยนจ้าวเกอรับตราประทับตะวันมาจากมือของอาหู่ แสงอาทิตย์สาดส่อง ขัดขวางการโจมตีจากเปลวเพลิง

“หากข้าได้ควบคุมชีวิต ย่อมปลูกบัวในอัคคีได้” เขาส่ายหน้าพลางถอนใจชมเชย “พูดง่ายแต่ทำยาก บัวทองอัคคีงามเกรงว่ายากจะควบคุมจริงๆ”

เพลิงโหมสีทองระเบิดอย่างรุนแรง แต่มาเร็วและไปเร็ว

หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอป้องกันการระเบิดครั้งแรกสุด เขาก็ชูตราประทับตะวันขึ้นสูงเพื่อปกป้องร่าง ใช้ขวานย้อนเอกภพเปิดทาง จากนั้นก็โถมใส่จนจากเขาสามขา!

เขาในเมื่อต้องการเศษวิญญาณอัคคีทอง ย่อมไม่ปล่อยให้เศษวิญญาณถูกผลาญในทะเลเพลิง

พอถูกเพลิงโหมสีทองพุ่งใส่ ไม่ว่าจะเป็นคนจากเขาสามขาหรือเศษวิญญาณอีกาทอง ก็ล้วนได้รับบาดเจ็บสาหัส

ดาบอีกาทองผลาญฟ้าซึ่งเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนั้น เดิมทีถูกกระบองไม้ไผ่ของเยี่ยนจ้าวเกอฟาดใส่ ในตอนนี้เต็มไปด้วยร่องรอยเสียหาย

ร่องรอยเล็กน้อยเหมือนใยแมงมุมบนคมดาบ ยามนี้ปรากฏให้เห็นชัดเจน

อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงเหมือนกับพร้อมแหลกสลายได้ตลอดเวลา

สุดท้ายก็ต้านทานการระเบิดที่รุนแรงที่สุดของสภาวะอัคคีได้ แต่ไม่รอให้พวกเขาโล่งใจ เยี่ยนจ้าวเกอก็โจมตีตามมาทันที

“มาดูกันว่าใครเป็นตัวแทนแสงสว่างของดวงอาทิตย์” ขณะที่เสียงหัวเราะ เยี่ยนจ้าวเกอจับตราประทับตะวัน ชูขึ้นเหนือศีรษะ จากนั้นก็ฟาดใส่เจ้าสำนักเขาสามขา!

การโจมตีนี้รวมคัมภีร์พลิกฟ้า คัมภีร์นภาหยินหยาง และคัมภีร์เทพพระอาทิตย์ไว้ด้วยกัน

ทิวทัศน์ด้านหน้าเจ้าสำนักเขาสามขาเปลี่ยนเป็นภาพมายา เหมือนกับดวงอาทิตย์บนฟากฟ้าร่วงตก และพาท้องนภาให้ทลายลงไปด้วย พลังงานทั้งหมดหนุนเสริมบนอาทิตย์ตก อานุภาพทำลายฟ้าทำลายดิน

เขาอับจน ขวางดาบใหญ่ด้ามยาว สองมือดันขึ้น ต้านทานการโจมตีนี้

ตราประทับตะวันพอกระแทกลง ดาบอีกาทองผลาญฟ้าก็สั่นไหวอย่างรุนแรง

ตรงกลางด้ามดาบถึงกับถูกชนจนบิดงอ หวุดหวิดจะหักไป!

ดาบใหญ่ด้ามยาวถูกกระแทกจนคดงอ!

เยี่ยนจ้าวเกอได้เปรียบกลับไม่ได้โจมตีต่อ เพียงวูบไหวร่างไปด้านหลัง

จอมยุทธ์เขาสามขาที่อยู่ด้านข้างหมายจะสะบัดธงช่วยเจ้าสำนักของตนเอง แต่ว่าบนตัวเยี่ยนจ้าวเกอมีแสงสีแดงที่น่าพรั่นพรึงปรากฏขึ้น

ประกายแสงกะพริบครั้งหนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอบรรลุถึงธงวิญญาณในชั่วพริบตา!

เจ้าสำนักเขาสามตื่นตระหนก คิดจะขัดขวาง แต่กลับสายไปเสียแล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอใช้นิ้วต่างกระบี่ ทิ่มใส่หว่างคิ้วของจอมยุทธ์เขาสามขาผู้นั้น

จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดงผู้หนึ่งสิ้นชีวิตอย่างสงบราบเรียบเช่นนี้

ธงวิญญาณที่เขากำลังยกขึ้น ตกลงไปในมือของเยี่ยนจ้าวเกอ

หลังจากเขาสังหารคนชิงธงเสร็จ ก็โยนธงวิญญาณเข้าไปสะกดในวังฝูงมังกร แล้วหมุนกายมายกตราประทับตะวันขึ้น ฟาดใส่เจ้าสำนักเขาสามขาอีกครั้ง

ขณะเดียวกันกระบองไม้ไผ่สีเขียวขี้ม้าก็ปรากฏ ฟาดใส่ดาบอีกาทองผลาญฟ้า

วินาทีถัดมา เยี่ยนจ้าวเกอก็กดฝ่ามือลง จับตราประทับตะวัน พุ่งใส่อีกฝ่ายอย่างหักโหม

ชายชราผู้นั้นเบิกตาตวาด “คนแซ่เยี่ยน ท่านอย่าได้ใจนัก คุณชายไม่มีทางปล่อยท่าน ข้าจะรอท่านอยู่เบื้องล่าง…”

พูดยังไม่ทันจบ เยี่ยนจ้าวเกอก็กดตราประทับตะวันกระแทกลงแล้ว!

“สังหารท่าน ไม่ได้ทำให้ข้าภูมิใจแม้แต่น้อย” เยี่ยนจ้าวเกอเบะปาก “แล้วคุณชายที่ท่านว่าจะทำอะไรข้า ท่านไม่จำเป็นต้องกังวลแล้ว”

อีกฝ่ายยกมือขึ้นต้านทาน แต่กลับเห็นสองแขนของตัวเอง ถึงกับหลอมเข้าไปในแสงอาทิตย์ที่ละลานตา