ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 968

เยี่ยนจ้าวเกอเหน็บแนมตัวเองว่าในภูเขาไร้พยัคฆ์ วานรเป็นใหญ่

แต่ในความจริงแล้ว บนเขตเพลิงทักษิณในตอนนี้บางทีอาจไร้พยัคฆ์จริงๆ แต่ว่ายังคงมีสัตว์ร้ายกระจายอยู่ทั่ว ไม่ได้มีแค่วานรที่ขึ้นเป็นใหญ่ได้

ถ้าหากบอกว่ามีวานรอาละวาดในนี้จริงๆ เช่นนั้นก็เป็นราชาวานรที่น่ากลัวสุดเปรียบปานตัวหนึ่ง

ดังนั้นจอมยุทธ์เขตเพลิงทักษิณในเทือกเขายาวเหยียดจึงพบเจอโศกนาฏกรรมแล้ว

เมื่อทางเนินต้นจักรพรรดิบนเขาลีลาหงส์ได้รับข่าว เยี่ยนจ้าวเกอก็เข่นฆ่าออกจากเขายาวเหยียดไปแล้ว

เพลิงโหมเผาฟ้า หงส์เพลิงขนาดยักษ์ตัวหนึ่งกระพือปีกบินสูง บินผ่านพื้นที่ของเขตเพลิงทักษิณอย่างรวดเร็ว

ใต้การปกคลุมของเปลวเพลิง เป็นเรือเทพที่ลอยบนฟ้า แล่นบนวายุ แหวกทะเลเมฆหมื่นลี้ลำใหญ่ลำหนึ่ง

ยามนี้บนเรือนภาร่อนวายุของประมุขทักษิณลำนี้ มีบุรุษวัยกลางคนผู้หนึ่งเป็นผู้นำ จอมยุทธ์เนินต้นจักรพรรดิบนเขาลีลาหงส์กลุ่มหนึ่งต่างมีสีหน้าเคร่งขรึม

คนในท้องที่ของเขายาวเหยียดส่วนใหญ่ไม่ทราบ แต่ว่าคนของเนินต้นจักรพรรดิกลับรู้เรื่องหนึ่งอย่างชัดเจน

ก่อนหน้านี้สำนักตนได้รับเบาะแส ออกเสาะหานิวาสสถานอันลี้ลับแห่งหนึ่ง ทิศทางที่เบาะแสชี้ไปในตอนสุดท้ายอยู่ที่เทือกเขายาวเหยียด

ด้านในนั้นยังมีจวงเจาฮุย คนหนุ่มที่โดดเด่นที่สุดของเขตเพลิงทักษิณ บุตรของประมุขอาคเนย์จวงเซิง

ตอนแรกไปถึงหน้าประตู กลับขาดของวิเศษสำหรับเข้าไป ดังนั้นพวกจวงเจาฮุยจึงได้แต่รู้สึกเสียดาย

มิคาดกลับได้กุญแจมา พวกจวงเจาฮุยต่างยินดีปรีดา ตอนที่เข้าไปในอารามเอกนิกาย ก็ได้ทิ้งคนไว้เฝ้าปากทาง นอกจากนี้ยังส่งคนกลับไปรายงานสำนัก

ผู้ใดหาทราบไม่ว่าจากนั้นก็ไม่มีข่าวคราวอีก

เมื่อเชื่อมโยงถึงการปรากฏตัวอย่างกระทันหันในบริเวณเขายาวเหยียดของเยี่ยนจ้าวเกอ คนของเนินต้นจักรพรรดิก็เกิดลางสังหรณ์อัปมงคลขึ้นทันที

บุรุษวัยกลางคนผู้นั้นมีสีหน้าเคร่งขรึมยิ่ง ไม่กล่าววาจาแม้แต่น้อย

คนผู้นี้แซ่เผิง นามเฮ่อ เป็นยอดฝีมือระดับสุดยอดระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนระยะท้าย

ผู้คนเรียกเขาว่า ‘ราชาอัคคี’ เป็นลูกศิษย์ในสำนักของประมุขทักษิณจวงเซิน ผู้สืบทอดเนินต้นจักรพรรดิ เป็นมือดีที่ยอดเยี่ยมที่สุดรองจากจวงเซิน

สายสืบทอดของเนินต้นจักรพรรดิ นอกจากจวงเซินผู้เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นประมุขที่มีร่างของเซียนมนุษย์แล้ว ยอดฝีมือคนอื่นๆ ก็ไม่ได้ขาดแคลน เผิงเฮ่อเป็นคนที่โดดเด่นในนั้น

บนเขตเพลิงทักษิณ ต่อให้ไม่นับเบื้องหลังที่มาจากเนินต้นจักรพรรดิ เผิงเฮ่ออาศัยแค่พลังของตัวเอง ก็เป็นหนึ่งในตัวตนระดับสุดยอดนอกจากผู้เป็นประมุขแล้ว

อีกทั้งยังเป็นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงอยู่บนบนโลกซ้อนโลกมาหลายปี

สิ่งที่ควรค่าแก่แการเอ่ยถึงก็คือ บุตรีของเผิงเฮ่อแต่งให้แก่จวงเจาฮุย

จอมยุทธ์เนินต้นจักรพรรดิคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังเขาลดเสียงเอ่ยว่า “ท่านอาจารย์ ที่ประตูทางเข้านิวาสสถานแห่งนั้นพบศพของสหายในสำนักจำนวนมาก แต่ว่าในนี้ไม่มีศิษย์พี่จวงและอาจารย์อาหวัง”

“ประตูทางเข้านิวาสสถานแห่งนั้น พวกเรายากจะเข้าไปค้นหา ไม่อาจยืนยันตำแหน่งของศิษย์พี่จวงและอาจารย์อาหวังได้”

เผิงเฮ่อได้ยินดังนั้นก็ไม่ได้มีความเห็นใด

ยังไม่เห็นศพ บางทีนี่อาจหมายถึงจวงเจาฮุยไม่ได้ประสบภัยพิบัติ ยังคงมีความเป็นไปได้ที่จะรอดชีวิต

แต่ว่าในใจของเผิงเฮ่อกลับเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นแล้ว

เมื่อมาถึงระดับในปัจจุบันของเขา ลางสังหรณ์ชนิดนี้ไม่ใช่ไม่มีที่มา

“หากเจอเยี่ยนจ้าวเกอนั่นให้จับเป็น ห้ามให้เขาหนีกลับเขตตะวันอาคเนย์ได้เด็ดขาด” เผิงเฮ่อเอ่ยอย่างแช่มช้า

พอคิดถึงชื่อของเยี่ยนจ้าวเกอ เผิงเฮ่อก็รู้สึกว่าขมับสองข้างของตนเต้นตุบๆ

คนหนุ่มที่ผงาดขึ้นมาได้ไม่ถึงสิบปีผู้นี้ ทำให้ทั่วทั้งเขตเพลิงทักษิณต่างเจ็บปวดเหลือแสน

มีพรสวรรค์โดดเด่น กอปรด้วยพลังที่ไม่ธรรมดา แต่ถึงอย่างไรระดับพลังฝึกปรือก็ยังต่ำอยู่ ตัวเขาแท้ที่จริงไม่น่ากลัว แต่มีวาสนาเปี่ยมล้น ครอบครองของวิเศษที่ร้ายกาจมากมาย

นี่เป็นความคิดส่วนใหญ่ที่จอมยุทธ์เขตเพลิงทักษิณมีต่อเยี่ยนจ้าวเกอ