ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 987

อาหู่มองตามสายตาของเยี่ยนจ้าวเกอไป

นั่นเป็นแม่น้ำที่ยิ่งใหญ่ กว้างขวางและยาวเหยียดสายหนึ่ง

ผิวแม่น้ำกว้างเหมือนทะเล ทำให้ผู้คนที่เห็นถอนใจชมเชย

“แม่น้ำนี้ชื่อแม่น้ำเฉาเหอ เป็นสายน้ำขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงบนโลกซ้อนโลก” เยี่ยนจ้าวเกอมองผิวน้ำพลางกล่าว “ตอนอยู่ทางฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ ข้าได้ยินคนในเขาโถงทองบอกไว้”

ที่ปลายแม่น้ำเฉาเหอไม่ใช่เขารอบวง และไม่ใช่เขตเพลิงทักษิณ แต่ว่าเป็นเขตมหานภากลางที่อยู่ทางเหนือ

ต้นน้ำอยู่ในเขตมหานภากลาง ทอดไปยังตะวันออก ข้ามผ่านอาณาเขตนับล้านล้านลี้ เข้าออกสถานที่มากมายในเขตมหานภากลางและเขตเพลิงทักษิณ

เทือกเขารอบวงเป็นหนึ่งในจำนวนนี้ อาณาเขตทั้งหมดถูกแม่น้ำเฉาเหอแบ่งออกเป็นสองส่วน

จากนั้นก็ออกจากเทือกเขารอบวง ไหลต่อไปทางใต้

แม่น้ำใหญ่ระหว่างเทือกเขานับว่าเป็นลักษณะเด่นทางภูมิศาสตร์ที่สำคัญแห่งหนึ่งของเขารอบวง

ในฐานะพรมแดนของเขตเพลิงทักษิณซึ่งอยู่ติดกับทะเลหวงเจีย เยี่ยนจ้าวเกอย่อมใช้ความพยายามศึกษาที่นี่อย่างจริงจัง

ไม่ใช่แค่จอมยุทธ์ทิศใต้ที่เคลื่อนไหวที่นี่ ยังครอบคลุมถึงลักษณะเด่นทางภูมิประเทศที่มีชื่อเสียงของที่นี่ด้วย

เยี่ยนจ้าวเกอรู้จักแม่น้ำเฉาเหอ แต่ว่าวันนี้เพิ่งได้มาที่นี่ด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก

สาเหตุที่มั่นใจมาก และเดินทางจากเทือกเขายาวเหยียดมายังตะวันออกโดยไร้ข้อกริ่งเกรง เยี่ยนจ้าวเกอย่อมไม่คิดทำสงครามโดยไม่ได้เตรียมตัว

เนินต้นจักรพรรดิแห่งเขาลีลาหงส์และเขตเพลิงทักษิณมีกองรบปักหลักอยู่ที่เขารอบวง คอยเฝ้าระวังยอดฝีมือจากตะวันออกเฉียงใต้ที่อยู่อีกฝั่ง เรื่องนี้เยี่ยนจ้าวเกอก็รู้

แต่ว่าเขาก็ยังคงมาที่นี่

ถ้าหากบอกว่าก่อนหน้านี้ตอนยังไม่ได้บรรลุถึงเขารอบวง มีความมั่นใจเจ็ดแปดส่วน ตอนนี้พอมาถึงเขารอบวง และได้เห็นแม่น้ำที่ยิ่งใหญ่สายนี้ด้วยตัวเองแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็มีความมั่นใจมากกว่าเก้าส่วน

เซี่ยกวงยามนี้ปรากฏตัวด้านข้างเยี่ยนจ้าวเกอ ทอดถอนใจไม่หยุด

ก่อนหน้านี้เยี่ยนจ้าวเกอบอกว่าต้องการทะลวงกลับมา เขาจึงรู้สึกฮึกเหิม

ทว่าในตอนที่ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจริงๆ นอกจากความจิตใจอันร้อนระอุแล้ว เซี่ยกวงก็รู้สึกสะท้านสะเทือนยิ่ง

ตั้งแต่เขายาวเหยียดเป็นต้นมา มียอดฝีมือทิศใต้จำนวนนับไม่ถ้วนล้มลงต่อหน้าเยี่ยนจ้าวเกอ

ในเทือกเขาสันติภาพ ผู้คนชุมนุมกันเพื่อรับมือเยี่ยนจ้าวเกอ สุดท้ายชายหนุ่มบุกไปถึงเขามหาวิญญาณ เล่นงานเขามหาวิญญาณจนเกือบล้างสำนัก ยอดฝีมือฝั่งทิศใต้ที่ชุมนุมกันล้วนหนีเตลิด

หยวนเสี่ยนเฉิง จ้าวเจิน และนักพรตตงเฉวียน ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นแปดผู้ยิ่งใหญ่สามคนในงานชุมนุม มีสองคนตกตาย

แม้แต่จางซู่เหรินที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนระยะท้ายก็สู้เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ ได้แต่รีบร้อนกลับเขารอบวง ยืนหยัดรักษาอยู่ในค่ายกลไม่กล้าออกมา

จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดงคนหนึ่งกระทำการตามใจในเขตเพลิงทักษิณ ผู้คนได้แต่ก้มหน้า ความประทับใจนี้บันดาลให้เซี่ยกวงรู้สึกปรารถนาจนคิดหมอบกราบกรานด้วยความนับถือ

พลังของเขามหาวิญญาณ เมื่อเทียบกับเขาสามขาแล้ว บางทีอาจด้อยกว่าเล็กน้อย แต่ก็เป็นสำนักที่มีระดับคล้ายๆ กัน

ในสำนักมีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสะพานเซียนไม่ต่ำกว่าหนึ่งคนคุ้มครอง มีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงคอยสะกดอยู่

ทว่าตัวตนที่ไม่ว่าจะไปอยู่ในเทือกเขาเสียงระรัว ทะเลหวงเจีย หรือที่ราบสูงยอดขจีก็เรียกได้ว่าเป็นผู้ทรงอำนาจเช่นนี้ กลับถูกเยี่ยนจ้าวเกอทำลายจนสูญสิ้นด้วยตัวคนเดียว

ยอดฝีมือระดับสูงรวมถึงนักพรตตงเฉวียนเสียชีวิตแทบหมดสิ้น อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงอย่างแส้หางมังกรตกมาอยู่ในมือของเยี่ยนจ้าวเกอ

เขามหาวิญญาณทั้งลูกถูกเยี่ยนจ้าวเกอกระทืบแหลกด้วยหนึ่งเท้า หายไปจากโลกนับตั้งแต่บัดนี้

ขอแค่คิดถึงเรื่องราวเหล่านี้ เซี่ยกวงก็รู้สึกเลือดลมพลุ่งพล่น อยากจะมีความสามารถเช่นนั้นบ้าง จะได้รีบเข่นฆ่าเขาสามขาให้พินาศ

“คุณชาย ค่ายกลที่อยู่ตรงหน้านี้ขวางทางที่พวกเราจะใช้กลับเขตตะวันอาคเนย์ไว้พอดี” อาหู่ครั้งนี้เอ่ยขึ้น “ถึงแม้จะไม่ทราบว่าไฉนจนถึงตอนนี้จึงยังไม่มียอดฝีมือทิศใต้คนอื่นไล่ตามพวกเรา แต่ว่าถ้าถูกสกัดไว้ที่นี่นานเกินไป เรื่องราวก็ยากจะบอกแล้ว”

เซี่ยกวงได้ยินก็ระวังตัวขึ้นตาม

ถึงเขาจะรู้จักเขตเพลิงทักษิณไม่มาก แต่เขาก็ทราบว่าที่นี่ไม่ใช่มีแค่จางซู่เหรินที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าเพียงคนเดียว

“จะต้องมีคนไล่ตามมาแน่” เยี่ยนจ้าวเกอตอบเหมือนไม่มีเรื่องราวใด “ก่อนหน้านี้ข้าเองก็สงสัย แต่ต่อมาถึงค่อยเข้าใจ”

“คนเหล่านั้นเกรงว่าตอนแรกจะไล่ล่าไปทางเหนือ เพื่อป้องกันไม่ให้ข้าผละไปโดยใช้เส้นทางของเขตมหานภากลาง”