“นี่มิใช่ฝีมือของพระชายาหรือ?” ตู้เหิงรู้สึกโล่งใจ แต่แล้วกลับรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง “ผู้ใดจะใจกล้าทำเรือนเป็นเช่นนี้ล่ะ หรือว่า…”
หน้าผากของเขากระตุก และชื่อหนึ่งก็พร้อมที่จะถูกปล่อยออกมา
นอกจากแม่นางไป๋โค้วชื่อเสียงเลื่องลือแล้ว เขานึกถึงคนอื่นไม่ได้เลยจริง ๆ
ไป๋โค้วฟ้าดินไม่กลัว นึกถึงยามนั้นนางยังจุดไฟเผาลานบ้านของท่านอ๋องด้วย ไม่ว่านางจะไปที่ใด ก็จะต้องอลหม่านอย่างแน่นอน
“ไป๋โค้ว?”
“นอกจากนางแล้ว ยังจะมีผู้ใดจะไร้เดียงสาเพียงนี้อีก?” เฟ่ยชุ่ยเอ่ยขึ้น
“เมื่อไป๋โค้วพบกับพระชายา ก็เหมือนกับทองแดงพบเหล็กดำ มีเพียงแต่ต้องถูกทุบตีเท่านั้น” ตู้เหิงมองด้วยความสุขที่อยู่บนความทุกข์ของผู้อื่น
“ท่านมาที่นี่เพื่อเชิญพระชายาด้วยความจริงใจหรือเปล่า?” เฟ่ยชุ่ยถาม
“แน่นอน”
“หากท่านจริงใจ ก็ให้เชิญนางไปพักในตำหนักของท่านอ๋องสักสองสามวัน และรับปากว่าจะซ่อมแซมเรือนโยวหลาน”
“หา?” ตู้เหิงรู้สึกงุนงง
“งงอะไร? ห้องของพระชายาถูกทำลายไปแล้ว จำเป็นต้องทำความสะอาดให้เรียบร้อย นางไม่มีที่อยู่ เมื่อครู่ยังคิดจะมาเบียดเสียดอยู่ที่ห้องของพวกเราอีก” เฟ่ยชุ่ยพูด “พระชายาจะพักในห้องบ่าวรับใช้ได้อย่างไร?”
“ถ้าท่านทำตามที่ข้าบอก ข้าจะบอกท่านว่าพระชายาชอบกินอะไร”
ตู้เหิงคิดว่าวิธีนี้เป็นไปได้
อาการป่วยของท่านอ๋องไม่คงที่ ดังที่พระชายากล่าวไว้ สองสามวันนี้เป็นช่วงที่อันตรายที่สุด เชิญพระชายามาพักอยู่ในตำหนักหมิงอวี้ เพื่อที่จะได้คอยเฝ้าดูอาการป่วยของท่านอ๋องได้ตลอดเวลา ถึงจะเป็นการดีที่สุด
ถ้าท่านอ๋องถามขึ้นมา ก็แกล้งโง่เพื่อให้ผ่านพ้นไป
“ตกลง” เขาพูด “ข้าจะพาพระชายาไปพักตำหนักหมิงอวี้สักสองสามวัน แล้วพระชายาชอบกินอะไร?"
“ท่านบอกกับพระชายาว่าตำหนักหมิงอวี้ได้เตรียมหม้อไฟ ไก่ย่าง และหัวเป็ดเผ็ดไว้แล้ว นางจะต้องหวั่นไหวเป็นแน่” เฟ่ยชุ่ยนิ่งไปเล็กน้อยแล้วพูดว่า “พระชายาและท่านอ๋องมีนิสัยที่เข้ากันไม่ได้ และมักจะทะเลาะกันอยู่เสมอ ในเมื่อท่านเป็นผู้ที่เชิญพระชายาไป ก็ดูแลนางให้ดี”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน