ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 133

หลังจากถูกฉีดยา ในที่สุดนางก็สงบลงและหยุดต่อต้าน ปล่อยเฟ่ยชุ่ยและชื่อเจี้ยนทำความสะอาดบาดแผลให้นาง

มีบาดแผลขนาดต่าง ๆ เจ็ดแปดแผลจากการถูกสุนัขกัด

และที่ต้องเย็บมีเพียงสองแผล

โชคดีที่ทั้งหมดเป็นการบาดเจ็บภายนอกผิวหนัง ทั้งหมดอยู่บนผิวภายนอกแค่ตื้น ๆ จึงไม่คณามือเฟ่ยชุ่ยนัก

หลังจากทำให้ชาด้วยเข็มยาชา เฟ่ยชุ่ยก็เย็บแผลที่ใหญ่สุด และในที่สุดไป๋โค้วก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้า

ฉินเหยี่ยนเย่ว์กลับไปที่ห้องของตน

ห้องถูกทำให้เละเทะไร้เค้าโครงเดิม เครื่องนอนและผ้าปูเตียงเปรอะเปื้อนขนไก่และมูลไก่เต็มไปหมด แจกันและเครื่องลายครามแตกกระจัดกระจายทั่วพื้น ผ้าม่านและผ้าโปร่งล้วนถูกฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

“ไป๋โค้วผู้นี้ช่างมีความสามารถในการรื้อบ้านเสียจริง ไม่น่ารักเอาเสียเลย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอนใจ

หวังว่านางจะได้รับบทเรียนในครั้งนี้ วันข้างหน้าสามารถนำไปใช้กับนางได้ ก็มิใช่ว่าความบากบั่นของนางจะเสียของ

ปัจจุบันมีเฟ่ยชุ่ยเพียงผู้เดียวในเรือนของนางที่สามารถใช้งานได้

เฟ่ยชุ่ยเป็นคนคล่องแคล่วและชาญฉลาด แต่นางเป็นคนอ่อนไหวเกินไปจึงถูกรังแกได้ง่าย

หางน้อยมาจับตาดูนาง ไม่นับว่าเป็นคนของนาง จึงเหมาะที่จะอยู่ในที่ลับมากกว่า

ไป๋โค้วตรงไปตรงมา ปากร้าย และมีวรยุทธ์เป็นเลิศ ตรงกันข้ามกับเฟ่ยชุ่ย จึงเหมาะที่สุดที่จะใช้ให้มาจัดการกับคนเจ้าเล่ห์ที่ออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ

หากนางได้รับการบ่มเพาะให้เป็นแม่นางฮัสกี้ที่สามารถรื้อบ้านของคนอื่น และปกป้องบ้านของตนได้ นั่นก็คงจะดีไม่น้อยเลยทีเดียว

ฉินเหยี่ยนเย่ว์คิดอย่างเงียบ ๆ

นางดูว่าห้องเละเทะแค่ไหน และไม่รู้ว่าควรจะเก็บกวาดอย่างไร วันนี้ทำได้เพียงแค่ไปค้างคืนที่ห้องของเฟ่ยชุ่ยเท่านั้นแล้ว

-

นอกเรือนโยวหลาน