ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 260

“กลอุบายของซูเตี่ยนฉิงไม่ใช่เพียงแค่นั้น ถ้านางต้องการแต่งงานเข้าจวนอ๋องเจ็ด พระชายาควรจะทำเช่นไร?” ใบหน้าของลู่ซิวสงบนิ่ง

สีหน้าของฉินเหยี่ยนเย่ว์เปลี่ยนไป

ตงฟางหลีกำลังเปิดโปงซูเตี่ยนฉิงต่อหน้าองค์ฮ่องเต้ ซึ่งเป็นการทำลายชื่อเสียงของนาง ครั้นต้องการซ่อนเร้นก็ไม่สามารถซ่อนมันไว้ได้

หากซูเตี่ยนฉิงต้องการกอบกู้ชื่อเสียงของตน การแต่งงานกับตงฟางหลีเป็นวิธีที่เร็วและเหมาะสมที่สุด

สตรีผู้นั้นมีแนวโน้มที่จะไม่เสียดายแม้เป็นเพียงพระชายารอง อย่างไรก็ยังต้องการแต่งงานเข้ามา

หัวใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกติดขัด

ถ้าเป็นเมื่อก่อน นางอาจจะปรบมือตีและตะโกนว่าเยี่ยม ตีฆ้องและกลองเพื่อถอนตัวออกไป แล้วแสดงความยินดีกับพวกเขาให้รักกันจนแก่เฒ่ามีลูกในเร็ววัน

แต่ตอนนี้นั้น...

เมื่อคิดว่าตงฟางหลีอาจแต่งงานกับคนอื่น ก้นบึ้งหัวใจอันไร้คลื่นคล้ายกับว่าถูกกระแทกเข้ากับก้อนหิน คลื่นถาโถมไม่สงบนิ่ง

“หากตงฟางหลีเต็มใจ ข้าจะแสดงความยินดีกับพวกเขาด้วย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์สะบัดหิมะที่ตกลงบนแขนเสื้อออก และเสียงของนางก็หายไปพร้อมกับเสียงถอนหายใจสีขาว

นางเร่งฝีเท้ามาถึงตำหนักจื๋ออู่

ณ ลานจอดรถม้าในตำหนักจื๋ออู่ คนบังคับรถม้าเห็นนางมาถึงจึงรุดมาทำความเคารพ

ฉินเหยี่ยนเย่ว์เปิดม่านด้วยใบหน้าที่เย็นชา มองตงฟางหลีที่นอนเอนตัวอยู่ในรถม้า กำลังเล่นกับป้ายทองละเว้นโทษตายในมือ

แสงอาทิตย์ส่องเข้ามาสะท้อนบนป้ายทองจนส่องระยิบระยับ นางยกแขนเสื้อขึ้นมาปิดตาโดยไม่รู้ตัว และฉวยป้ายทองด้วยมืออีกข้าง

ตงฟางหลีรีบดึงมันกลับอย่างรวดเร็วด้วยสายตาและมือที่ว่องไว

นางกระโจนเข้าไปเสียท่า จนคว้าแขนข้างหนึ่งที่เข้าเฝือกของเขาไว้

“เจ็บ” ตงฟางหลีสูดลมหายใจเข้า

ฉินเหยี่ยนเย่ว์รีบปล่อยเขาออก

ตงฟางหลีซ่อนป้ายทองในชุดรัดรูปของเขาอย่างใจเย็น

ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้ว่านางถูกหลอกอีกแล้ว ใบหน้ามืดมน สะบัดผ้าม่านแล้วขึ้นรถม้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน