ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 76

“ข้ามิได้ทำอันใดเลย แค่ขอให้เจ้าอยู่เฉย ๆ เท่านั้นเอง” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว

“เป็นไปไม่ได้!” ตู้เหิงอยากจะใช้กำลังเพื่อทลายมัน

“อย่าเปลืองแรงเปล่าเลย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ย “เข็มยาชาที่นักเรียนประถมเทพมรณะใช้มาหลายร้อยบทโดยไม่เคยล้มเหลวเลยน่ะ มันจะแก้ได้ง่าย ๆ ปานนั้นเชียวหรือ?”

นางหมุนเข็มเงินในมือจนส่องแสงเป็นประกาย “ถ้าเจ้ายังดิ้นรนต่อไป ข้าก็ไม่ถือสาที่จะให้เจ้าอีกสักสองเข็ม”

ตู้เหิงมีเหงื่อเย็นไหลหยด เขารู้ว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่มีวรยุทธ์ เมื่อครู่จึงมิได้มีการเตรียมป้องกันในสถานการณ์เช่นนั้น คาดไม่ถึงว่าเขาประมาทจนถูกหลอกเอาได้

เขาโคจรพลังไม่ได้ แม้แต่ขยับก็ไม่ได้เลย!

ฉินเหยี่ยนเย่ว์หยิบเข็มยาชาออกมา พลางหายใจเข้าลึก ๆ

ในบรรดายาที่ปรากฏในศาลา มีขวดยาชาหนึ่งขวด

ยาชามีหลากหลายประเภท วิธีการใช้ก็แตกต่างกัน ครั้งนี้ยังนับว่าโชคดีที่ได้รับยาชาที่มีประสิทธิภาพค่อนข้างคงที่มา

นำเข็มเงินไปเคลือบยาชาเพื่อทำเป็นเข็มยาชา

แตกต่างจากยาชาที่นักเรียนประถมเทพมรณะใช้ เข็มยาชาประเภทนี้จะไม่ทำให้คนหลับ เพียงทำให้ร่างกายเกิดอาการชาเท่านั้น ก็จะสามารถชนะด้วยวิธีการที่ไม่คาดคิดได้

“ถ้าทำได้ ข้าไม่อยากจะใช้วิธีนี้เลย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ตู้เหิง ข้าเข้าใจความรู้สึกในใจของเจ้านะ หากสูญเสียมือขวาไปก็เท่ากับเป็นคนไร้ประโยชน์ ความคิดที่เจ้าคับแค้นใจแทนท่านอ๋อง ข้าก็เข้าใจเป็นอย่างดี”

“ไม่ต้องกังวล ข้าจะช่วยให้เขาฟื้นตัวเหมือนเมื่อก่อนอย่างแน่นอน”

หลังจากพูดจบนางก็ผลักประตู

ลมหนาวม้วนพัดเข้าทางกรอบประตู และพัดม่านหน้าต่างสีฟ้าอ่อน

โป๊ะโคมในห้องก็ถูกสายลมพัดจนกวัดแกว่งไปมาเช่นกัน แสงไฟก็เริงระบำ สะท้อนใบหน้าอันมืดมนของตงฟางหลีระหว่างความสว่างและความมืด

“ท่าน? ท่านเข้ามาได้อย่างไร” ลู่ซิวยื่นแขนเสื้อออกเพื่อกันลมหนาว

เขาไม่กล้าที่จะเชื่อเลยว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์ ซึ่งมีรูปร่างผอมบางอ่อนแอ อีกทั้งไม่มีวรยุทธ์ใดเลยจะสามารถฝ่าผ่านตู้เหิงมาได้