ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25 นิยาย บท 10

"เจ้าค่ะ ท่านแม่ทัพคงไม่รู้ ด้านนอกมีเศรษฐีท่านหนึ่งประกาศว่าทำกระต่ายหลุดออกมาและกระต่ายตัวนั้นทำกระพรวนประจำตัวหลุดหายหากผู้ใดพบแล้วนำไปคืนมีรางวัลให้ถึงพันตำลึง เงินมากมายเช่นนี้จึงทำให้ทุกคนพยายามหาของเจ้าค่ะ"

หยางเอ้อหลางมองสองสาวใช้ด้วยสายตาเย็นชาเรียบนิ่ง ก่อนที่จะแค่นเสียงออกมา

"เพราะกระต่ายอ้วนตัวนั้นจึงทำให้พวกเจ้าคิดว่ากระพรวนอยู่ในจวนเช่นนั้นหรือ"

"เจ้าค่ะ แต่บ่าวทั้งสองยังไม่ทันได้ค้นหาเหมือนผู้อื่นนะเจ้าคะ ขอท่านแม่ทัพได้โปรดเมตตา"

พวกนางก้มหน้าตอบเสียงอ่อน ท่านแม่ทัพหยางเป็นบุรุษที่ชอบความเป็นระเบียบเรียบร้อยยิ่ง การที่พวกนางทำเรื่องเช่นนี้ในจวนให้วุ่นวายคงทำให้เขาไม่พอใจอยู่มาก ไม่แน่อาจลงโทษพวกตนก็เป็นได้

"ไร้สาระ"

ท่านแม่ทัพเอ่ยขึ้น คำพูดของสาวใช้ทำให้เขานึกขึ้นได้ว่าเขามีกระพรวนอันหนึ่งที่หลุดมาจากกระต่ายตัวอ้วนจริงๆ เสียด้วย

"ท่านแม่ทัพคงไม่ทำโทษบ่าวใช่หรือไม่เจ้าคะ" สาวใช้ผู้หนึ่งยิ่งหวาดกลัว แม่ทัพหยางผู้นี้แม้จะหล่อเหลายิ่งแต่สายตาว่างเปล่าอีกทั้งยังดุดันทำให้พวกนางตัวสั่นแล้ว

"พวกเจ้าไปเถิด อย่าก่อเรื่องให้วุ่นวาย" ท่านแม่ทัพเอ่ยขึ้นก่อนจะพยักหน้าให้สองสาวใช้แล้วหลีกทางให้พวกนาง

“ขอบคุณท่านแม่ทัพ”

เป็นองครักษ์ฝานที่เข้ามาในห้องเขามองกระพรวนในมือของท่านแม่ทัพจึงเข้าใจได้ว่าเหตุใดแม่ทัพของเขาจึงสั่งให้บ่าวไพร่เลิกค้นหาให้วุ่นวายอีก

"ที่แท้สิ่งนี้อยู่ในมือท่าน ท่านคิดจะมอบให้เจ้าของแล้วนำเงินรางวัลหนึ่งพันตำลึงหรือขอรับ"

"กล่าวเหลวไหล"

"หรือท่านไม่ได้ตั้งใจคืนกระพรวนนี้ให้แก่เจ้าของกันเล่า"

"ดูท่าว่ากระพรวนอันนี้จะสำคัญมาก มีราคาถึงหนึ่งพันตำลึงคงเป็นของล้ำค่าทางจิตใจของคนผู้นั้นเจ้าดู"