ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25 นิยาย บท 12

การจะออกจากวังของนางแต่ละครั้งหากไม่แอบออกไปต้องขออนุญาตจากฮองเฮาผู้ดูแลสตรีวังหลังทั้งหมดเสียก่อน

เมื่อได้รับป้ายอนุญาตจึงจะสามารถออกไปได้อย่างสบายใจ

หากฮองเฮาพระทัยดีบางครั้งก็ให้รางวัลเป็นเงินติดตัวให้บรรดาองค์หญิงติดตัวไปด้วยน่าเสียดายที่องค์หญิงสิบสามไม่เคยได้รับพระกรุณาเรื่องเงินติดตัวแม้แต่ครั้งเดียว นางเป็นองค์หญิงนอกคอกที่ไม่มีผู้ใดเหลียวแลมีเพียงตำแหน่งแต่ไร้ซึ่งอำนาจใดๆ อย่างสิ้นเชิง

โชคดีที่นางยังมีท่านอ๋องฉางอันที่ถือเป็นพี่น้องกันตั้งแต่เด็กคอยดูแล ฐานะของอ๋องฉางอันนั้นได้รับการแต่งตั้งเป็นพิเศษจากฝ่าบาทเพราะท่านพ่อของอ๋องฉางอันยอมปกป้องฝ่าบาทในเหตุการณ์ลอบสังหารจนถึงแก่ความตาย

ฝ่าบาทจึงรับเขาเข้ามาเป็นบุตรบุญธรรมตั้งแต่อ๋องฉางอันอายุห้าขวบและมอบให้ตำหนักธิดาเทพเป็นผู้ดูแล ทั้งคู่จึงผ่านพ้นช่วงยากลำบากในวัยเด็กมาด้วยกันเมื่อยังเด็กองค์หญิงสิบสามมักจะถูกรังแกเสมอก็ได้อ๋องฉางอันที่ฉลาดเฉลียวคอยปกป้องคุ้มภัยให้รอดพ้นมาได้ ความผูกพันของทั้งสองจึงแน่นแฟ้นนัก

เรื่องราวในอดีตผ่านมาแล้ว ความจริงองค์หญิงสิบสามหาได้ใส่ใจคิดแค้นใครด้วยวันๆ จิตใจนั้นพะวงอยู่กับเรื่องหินจันทราในร่างกายของตนเองจนเรื่องอื่นกลายเป็นเรื่องไม่สำคัญไปเสียหมด ใครจะรังแกหรือพูดจากระทบทำร้ายจิตใจเพียงใดองค์หญิงจึงไม่ใส่ใจ เพราะนางเฉยชาแบบนี้อีกทั้งงดงามยิ่งประดุจบุปผาผลิบานที่เยื้องกรายไปที่ใดทำให้ผู้คนเคลิบเคลิ้มจึงมักถูกบรรดาองค์หญิงด้วยกันอิจฉาริษยาจนหาเรื่องกลั่นแกล้งไม่เว้นวัน

"ทูลองค์หญิงนางกำนัลจากห้องตัดเย็บมาเข้าเฝ้าเพคะ เห็นว่าอาภรณ์ที่สั่งตัดขององค์หญิงเสร็จแล้ว" นางกำนัลหน้าตำหนักเข้ามารายงานอย่างนอบน้อม

"ดีเลยเสร็จก่อนวันงานหลายวันทันใจข้าเลยตอนแรกก็แอบเป็นกังวลกลัวว่าจะไม่เสร็จเหมือนกันให้เข้ามาพบ"

นางกำนัลหน้าตำหนักพานางกำนัลจากห้องตัดเย็บแห่งวังหลวงเข้ามา สตรีผู้นั้นใบหน้าเล็กเป็นรูปดอกท้อมือไม้บอบบางรูปร่างอรชร ในมือมีถาดอาภรณ์สีแดงวางอยู่

"พี่ใหญ่ท่านดูชุดข้าเสร็จแล้ว"