ใครคนนั้นดูเหมือนจะเป็นผู้สูงวัย แต่ชิม่อนไม่เคยพบเขามาก่อนตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่เขาอยู่ในตระกูลฟลินเดอร์
บุคคลนั้นทักทายเขาด้วยรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร “คุณคงเป็นคุณชิม่อน ฟลินเดอร์ ใช่ไหม?”
ท่ามกลางความประหลาดใจของเขา ชิม่อนจำไม่ได้ว่าเคยเห็นบุคคลนี้มาก่อนหรือเปล่า หรือว่าหลุยส์มีคนรอบข้างที่เขาไม่รู้มาจักก่อน?
แต่ถึงแม้ว่าเขาจะคิดเช่นนั้นเขาก็ไม่กล้าถามออกมาตรง ๆ
ชิม่อนพยักหน้าแทนคำตอบ "ใช่"
“เจ้านายกำลังรอคุณอยู่ ได้โปรดตามผมมา”
บุคคลนั้นพาเขาเข้าไปในสถานที่บนเกาะ
เนื่องจากเวลานี้มืดแล้ว ชิม่อนจึงไม่สามารถจำทางได้ เขาจำได้คราว ๆ ว่าเส้นทางนั้นคดเคี้ยวราวกับเขาวงกต มันเป็นเส้นทางที่แตกต่างออกไปจากเส้นทางเดิมในตอนที่เขาได้พบกับหลุยส์ครั้งสุดท้าย
ถึงแม้จะอยากรู้อยากเห็น แต่ชิม่อนก็ระงับคำถามที่เขาอยากจะถามเอาไว้
ทั้งคู่เดินเข้าไปในที่ดินที่แปลกตา พวกเขาเดินผ่านเส้นทางที่คดเคี้ยวอีกทางหนึ่งเป็นเวลานานก่อนที่พวกเขาจะมาถึงยังประตูไม้แกะสลักแห่งหนึ่ง
ผู้เฒ่ายืนอยู่ด้านนอกประตูตะโกนขึ้นว่า “นายท่าน คุณชิม่อน ฟลินเดอร์ มาแล้วครับ”
เสียงที่ชัดเจนของชายผู้นั้นดังขึ้นจากด้านใน "เข้ามา"
ชิม่อนตกตะลึง
นั่นไม่ใช่เสียงของหลุยส์
หลุยส์อายุมากเกินหกสิบปีแล้ว และถึงแม้ว่าเขาจะดูแลสุขภาพของเขาเป็นอย่างดี แต่เสียงของเขาก็ไม่สามารถฟังดูนุ่มลึกเช่นนี้ได้
เสียงที่ชิม่อนได้ยินช่างมีเสน่ห์และชัดเจนราวกับน้ำแร่บริสุทธิ์ท่ามกลางภูเขา
เขาเดินตามผู้เฒ่าเข้าไปในบ้าน
บ้านหลังนี้อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของไม้จันทน์ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความเย็นชาและความสงบสุขภายในห้อง
ที่มุมหนึ่งของบ้านทางทิศตะวันออก มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่
ชายผู้นั้นดูค่อนข้างหนุ่ม เขาน่าจะมีอายุน้อยกว่าชิม่อนเพียงแค่สองปี เขาค่อนข้างดูดี เป็นผู้ใหญ่และสุภาพเรียบร้อยเขามีตัวตนที่ค่อนข้างลึกลับที่ไม่สามารถสรรหาถ้อยคำมาบรรยายถึงลักษณะของเขาได้จริง ๆ
ผู้เฒ่าพาเขาเดินเข้าไป
"นายท่านครับ"
"ไปได้แล้ว"
เจฟฟ์สั่งเขา
ผู้เฒ่าพยักหน้าและเดินจากไป
มีเพียงเจฟฟ์และชิม่อนที่อยู่ภายในบ้าน ชิม่อนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าชายผู้นี้เป็นใครและเหตุใดจึงพาเขามาที่นี่
ชิม่อนปกป้องกล่องที่บรรจุหยกอาถรรพ์เอาไว้ตามสัญชาตญาณ ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจฟฟ์ด้วยความระมัดระวัง
"คุณคือ..."
เจฟฟ์เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
“นายไม่รู้จักฉันหรอก”
ชิม่อนตกตะลึง
เจฟฟ์โบกมือขึ้น จากนั้นร่างของใครบางคนก็โผล่ออกมาจากผ้าม่านข้าง ๆ เขา
ชิม่อนตกตะลึง
บุคคลนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เฒ่าคนปัจจุบันของตระกูลฟลินเดอร์ หลุยส์ ฟลินเดอร์
“คุณหลุยส์ คุณ...”
ชิม่อนอ้าปากค้าง
เขาไม่รู้ว่าหลุยส์กำลังทำอะไร
หลุยส์ยิ้ม “ชิม่อน ให้ฉันแนะนำสุภาพบุรุษผู้นี้ให้นายรู้จัก เขาคือนายท่านเจฟฟ์ ฟลินเดอร์ หัวหน้าตระกูลฟินเดอร์ที่แท้จริง ผู้ที่อยู่ข้างหลังม่านมาโดยตลอด”
ชิม่อนตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
เจฟฟ์ ฟลินเดอร์? หัวหน้าตระกูลที่แท้จริง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก