“หยุด! เดี๋ยว!" เนลล์หยุดเดินชั่วคราว เธอหันกลับมามอง
“ยังมีอะไรอีกไหม?” อาวุโสเค ลังเลก่อนที่จะพูดว่า
“กองทหารมังกรไม่สงบสุขเมื่อเร็ว ๆ นี้ และมีหลายคนแอบหาคุณระวังตัวไว้!" เนลล์ตะลึง หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็ยิ้ม
"ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณค่ะ” อาวุโสเคก็ยิ้มเช่นกัน
“ฉันแค่เตือนเพื่อนเก่าแบบสบาย ๆ ในฐานะคนที่รู้จักไม่กี่คนที่นี่และที่นั่น ยินดีครับ” เนลล์พยักหน้าและไม่พูดอะไรอีกแล้วหันจากไป
ภายในรถเก๋งโรลส์รอยซ์ แมทธิวมองดูคนทั้งสองที่แยกทางกันหน้าร้านกาแฟและดูตื่นตระหนกเล็กน้อย เขามองไปที่ใบหน้าของเจ้านายและถามอย่างระมัดระวัง
“ท่านประธานเราจะไปต่อหรือไม่?” กิดเดียนขมวดคิ้วเมื่อมองดูร่างเพรียวที่เดินหายไปในตอนเย็น หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็พูดว่า
“ไม่ต้อง”
จากนั้นประตูก็ปิดลงอีกครั้ง และรถโรลส์รอยซ์ก็ขับออกไป เนื่องจากมุมดังกล่าวทำให้เนลล์ไม่เห็นรถโรลส์รอยซ์ที่จอดอยู่อีกด้าน เมื่อเธอเข้าไปในรถเธอได้รับโทรศัพท์จากกิดเดียนเสียงของชายคนนั้นค่อนข้างเย็นชาขณะที่เขาถามว่า
“คุณอยู่ที่ไหน?” เนลล์เลิกคิ้วและมองไปที่ฝูงชนรอบ ๆ ตัวเธอก่อนจะพูดอย่างเป็นกันเอง
“ที่บริษัท ทำไม?" ลมหายใจของอีกฝ่ายหยุดลงชั่วคราว ด้วยเหตุผลบางอย่างเนลล์รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย และมองไปทางซ้ายและขวาของเธออย่างระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใบหน้าหรือรถที่คุ้นเคย เธอรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย เธอถามอย่างรวดเร็วว่า
“คุณทำงานเสร็จหรือยัง?”
"ยัง"
“ถ้าอย่างนั้น ... ตั้งใจทำงานของคุณ แล้วเจอกันคืนนี้?”
“อืม แล้วเจอกัน” หลังจากวางสายแล้วเนลล์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ที่มืดลงครู่หนึ่งและทันใดนั้นก็เผยให้เห็นรอยยิ้มรู้สึกผิดของตัวเอง
เธอรู้สึกผิดเรื่องอะไร? ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่สามีที่แท้จริงของเธอ
แล้วถ้าเธอนอนกับเขาสองครั้งก่อนหน้านี้ล่ะ? แล้วถ้าพวกเขามีใบสมรสล่ะ? เขาไม่ได้ซ่อนบางอย่างจากเธอด้วยเหรอ? ทำไมเธอถึงต้องทุ่มเทและซื่อสัตย์กับเขาคนเดียวด้วย?
เนลล์พยายามอย่างหนักในการโน้มน้าวตัวเองและทำได้เพียงแค่ระงับความรู้สึกไม่สบายใจและรู้สึกผิดหลังจากนั้นไม่นาน
ในทางกลับกันหลังจากที่กิดเดียนวางสายโทรศัพท์ เขานึกถึงร่างที่เขาเพิ่งเห็นหน้าร้านกาแฟและจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นโกหกเขา ดวงตาของเขาก็เย็นชา เขายิ้มอย่างเย็นชาและสั่งแมทธิว
“ไปค้นหาว่าเขาเป็นใคร?” แม้จะไม่ลงรายละเอียดแมทธิวก็รู้ว่ากิดเดียนหมายถึงใคร เขาตอบตกลงอย่างรวดเร็ว
ในตอนกลางคืนเมื่อเธอกลับบ้านกิดเดียนก็กลับมาแล้ว เมื่อเนลล์เข้าไปป้าจอยซ์ก็ต้อนรับเธอด้วยรอยยิ้ม
“คุณผู้หญิงกลับมาแล้ว อาหารเย็นพร้อมแล้ว คุณลีย์รอคุณอยู่ที่ห้องอาหารด้วย!” เนลล์พยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในห้องอาหาร ที่นั่นกิดเดียนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและนั่งตัวตรง
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาตึงและปลายคิ้วของเขานั้นเยือกเย็นและแข็งกร้าวในสายตาที่หาดูได้ยาก เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอเข้ามาและไม่ได้พูดอะไร เนลล์ตระหนักดีว่ามีบางอย่างผิดปกติกับบรรยากาศของวันนี้
เธอมองไปที่ป้าจอยซ์ที่มองมาที่เธอขณะยืนอยู่ข้างหลังกิดเดียน
วันนี้คุณลีย์อารมณ์ไม่ดีดังนั้นทุกคนจึงทำงานในขณะที่กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้น เนลล์เข้าใจและยิ้มหลังจากนั่งลง
“ช่วงนี้คุณยุ่งมากหรือเปล่า? คุณเหนื่อยไหม?" กิดเดียนไม่ตอบเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก