ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1075

กิดเดียนหัวเราะแก้เขิน

เมื่อมองลิซซี่ เนลล์จึงถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง “ที่ประเทศจีนเป็นยังไงบ้าง? หนูเป็นเด็กดีหรือเปล่าจ๊ะ?”

ลิซซี่พยักหน้าด้วยท่าทางจริงจัง เธอจึงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “พวกเราคิดถึงคุณแม่ค่ะ เมื่อไหร่คุณแม่จะกลับมาล่ะคะ?”

หัวใจของเนลล์อ่อนยวบ เพียงแค่มองดวงตาที่แฝงไปด้วยแววตาที่โศกเศร้าและอ่อนไหว

เนลล์จึงรีบปลอบเธอ “คุณพ่อกับคุณแม่จะกลับวันพรุ่งนี้ค่ะ หนูสองคนเป็นเด็กดีนะ อย่าซนจนทำให้คุณปู่คุณย่าโมโห เข้าใจไหมคะ?”

ลิซซี่พยักหน้ารับอย่างหนักแน่นอีกครั้ง

คราวนี้เป็นหนูน้อยวีมอนด์ที่โผล่ใบหน้าน่ารักเข้ามาพร้อมกับดวงตาสีดำสดใส

เขาถือหุ่นยนต์มาด้วย แล้วอวดหุ่นยนต์กับเนลล์

“คุณแม่ ดูสิฮะ ผมต่อหุ่นยนต์ตัวเองนี้เอง ผมจะให้คุณแม่ตอนที่คุณแม่กลับมาครับ”

เนลล์มองดูเขา วีมอนด์คงจะสืบทอดความอัจฉริยะมาจากกิดเดียน แม้เขาจะอายุเพียงห้าขวบ เขาสามารถทำอะไรหลาย ๆ อย่างได้ด้วยตัวเอง รวมถึงออกแบบหุ่นยนต์ตัวนี้ด้วย

วีมอนด์ตัวน้อยมีความสนใจและมีพรสวรรค์ทางด้านนี้มาก บางทีสิ่งที่เขาสร้างขึ้นมายังทำให้ผู้ใหญ่รู้สึกละอายใจตัวเอง

เนลล์มองดูลูกทั้งสองคนของเธอแล้วก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมา

เธอพูดคุยกับพวกเด็ก ๆ อยู่อีกสักครู่ ก่อนที่เธอจะวางสาย

เมื่อรู้ว่าลิซซี่โทรมาหาเธอ ฌอนและเคธี่ก็เผยยิ้มออกมา แล้วถามเนลล์ถึงเรื่องลูก ๆ ของเธอหลังจากที่เธอวางสายแล้ว

เนลล์ตอบพวกเขาอย่างอ่อนโยน แล้วครอบครัวก็ดื่มกันอย่างมีความสุขจนถึงเที่ยงคืน

คืนนี้กิดเดียนดื่มหนักมาก เขาจึงเมาเมื่อกลับไปยังห้องของเขา

แต่ถึงอย่างไร เขายังจำได้ว่าเนลล์ยังตั้งครรภ์อยู่ เขายังห้ามตัวเองเอาไว้ จึงไม่กล้าแตะต้องเธอ

เมื่อกลับมาถึงห้อง เนลล์จึงเร่งให้เขาอาบน้ำ เพราะเธอไม่ชอบกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ติดตัวเขา

เนลล์โทรหาวิกกี้หลังจากที่กิดเดียนเข้าห้องน้ำไปแล้ว

วิกกี้และคนอื่น ๆ ออกเดินทางไปช่วงเย็น และในตอนนี้พวกเขาจึงไปถึงเมืองลินแล้ว

หลังจากที่มั่นใจแล้วว่าพวกเขาปลอดภัยแล้ว เนลล์จึงให้กำลังใจวิกกี้ก่อนที่เธอจะวางสาย

เนลล์รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยหลังจากที่ยุ่งมาตลอดทั้งวัน

เธอจึงนอนลงบนเตียงแล้วผล็อบหลับไปโดยไม่รู้ตัว หลังจากที่วางสายไป

สักพักหนึ่ง ประตูห้องน้ำก็เปิดออกทันที

กิดเดียนเดินออกมาจากห้องน้ำเมื่อเขาอาบน้ำเสร็จ และเห็นเนลล์นอนหลับคุดคู้อยู่บนเตียง

เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ตอนแรกกิดเดียนอยากคุยเรื่องอดีตที่ภายมากับเธอคืนนี้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่จำเป็น

กิดเดียนเดินไปที่ข้าง ๆ แล้วจุมพิตที่หน้าผากของเธอ จากนั้นเขาจึงขึ้นเตียงแล้วเข้านอนกับเธอ

เช้าวันรุ่งขึ้น เนลล์และกิดเดียนโดยสารเครื่องบินเพื่อเดินทางกลับประเทศจีน

เมื่อนานมาแล้ว เคธี่และฌอนตัดสินใจกลับไปพร้อมกับพวกเขา

แต่ทว่ามีปัญหาเกิดขึ้นระหว่างนั้น ทำให้หลายสิ่งหลายอย่างต้องล่าช้าออกไป

ฌอนยังสะสางเรื่องธุรกิจยังไม่เสร็จ ดังนั้นจึงต้องใช้เวลาสักพักหนึ่ง

ในตอนแรก เคธี่วางแผนจะกลับไปพร้อมกับพวกเขา แต่เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น เธอจึงรู้สึกว่าตัวเองต้องรักษาช่วงเวลานี้กับคนที่รักเธอเอาไว้

ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจไม่เดินทางไปก่อน และรอให้ฌอนทำธุระของเขาให้เสร็จเสียก่อน พวกเขาจึงจะเดินทางไปยังประเทศจีนด้วยกันในภายหลัง

เมื่อกิดเดียนและเนลล์รู้เรื่องนี้ พวกเขาจึงไม่บังคับ

สุดท้ายแล้วไม่ใช่แค่ฌอนและเคธี่ที่เข้าใจเรื่องนี้ แต่กิดเดียนและเนลล์ก็เข้าใจเช่นกัน

ด้วยเหตุนี้ ในวันนั้นพวกเขาจึงไปส่งกิดเดียนกับเนลล์ด้วยตัวเอง

ระยะเวลาการบินใช้เวลามากกว่าเจ็ดชั่วโมง

กว่าพวกเขาจะเดินทางมาถึงเมืองหลวงก็เย็นเสียแล้ว