ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 152

ทิมผงะ ไม่สามารถประมวลผลความหมายที่แฝงอยู่หลังคำพูดนั้นได้

เนลล์ยิ้มอย่างเขินอาย “ขอพูดตรง ๆ กับคุณเลยนะคะ ฉันได้บทมาจากผู้กำกับลีย์ค่ะ ในตอนแรกฉันไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก แต่หลังจากที่ฉันอ่านมันอย่างละเอียดแล้ว ฉันก็รู้เลยว่านี่คือบทที่ดีที่หาได้ยากมาก โดยส่วนตัวแล้วฉันชอบบทบาทของนักแสดงนำหญิงค่ะ”

ดวงตาของทิมเบิกกว้างขึ้นทันที

“คุณกำลังพูดว่า...”

“ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มีส่วนร่วมในซีรี่ส์นี้ค่ะ ฉันเห็นว่าต้องขอคำแนะนำจากคุณแล้วนะคะ ผู้กำกับคูมบส์”

ทิมตะลึงจนพูดไม่ออก

เขาไม่คิดมาก่อนว่ามันจะเป็นเรื่องง่าย!

เขาถูกจับตามองโดยไม่ทันได้ตั้งตัว หลังจากที่ได้สติแล้วเขาก็จับมือของเนลล์ด้วยความดีใจ

“ได้เลย ขอบคุณครับ ขอบคุณที่เต็มใจเข้าร่วมการผลิดของผม”

เนลล์ตกใจกับความกระตือรือร้นของเขา เมื่อรู้สึกถึงการแสดงปฏิกิริยาที่มากเกินไปของเขา ทิมจึงคลายการจับมือของเขาและเกาหัวของเขาด้วยความลำบากใจ

“ผมเคยมืดแปดด้วนมาหลายครั้งแล้ว ดังนั้นผมเลยไม่คิดว่าวันนี้จะราบรื่นแบบนี้ คุณเจนนิงส์ คุณไม่ต้องกังวล คุณจะไม่ผิดหวังที่มีส่วนร่วมในการสร้างภาพยนตร์ในครั้งนี้ครับ”

เมื่อเข้าใจที่มาที่ไปของเขา เนลล์ยิ้ม

“ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นจริง ๆ ค่ะ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องเรียกฉันว่าคุณเจนนิงส์ เรียกแค่ชื่อของฉันก็พอแล้วค่ะ”

ทิมละทิ้งความเป็นทางการและตกลงตามนั้น เขาจากไปอย่างมีความสุขหลังจากที่ได้เซ็นสัญญากับเนลล์

เนลล์ส่งทิมออกไปและในไม่นาน เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากกาเร็ธ

ในโทรศัพท์ กาเร็ธถามว่าทิมมาหาเธอหรือไม่ด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างพอใจ

เนลล์ตอบอย่างตรงไปตรงมาซึ่งทำให้กาเร็ธหัวเราะออกมา

“เด็กคนนี้นี่ ฉันบอกว่าคุณจะไม่มีทางตกลงกับมันหรอก เขาไม่เชื่อฉันและทำแม้แต่พนันกับฉัน ฮ่าฮ่า ฉันจะดูว่าตอนนี้เขาจะจัดการกับมันอย่างไร!”

เนลล์เลิกคิ้ว “พวกคุณพนันอะไรกัน?”

“ฮ่า ฮ่า ไม่มีอะไรมาก ถ้าฉันชนะ เขาต้องให้อำนาจในการจ้างกับฉัน ถ้าเขาชนะฉันจะคุกเข่าเรียกเขาว่าพ่อ”

เนลล์เม้มริมฝีปากของเธอ “กลับไปเรียกเขาว่าพ่อได้แล้ว”

กาเร็ธ “???”

“ฉันตกลงกับเขาแล้ว”

คำพูดเหล่านั้นเกิดขึ้นกะทันหัน โจมตีกาเร็ธอยู่ในหัวของเขา

มีเพียงเสียงเงียบในโทรศัพท์ ใช้เวลาสักพักก่อนที่จะได้ยินเสียงสั่นเครือและอัดอั้น

“ฉัน...ถาม...ได้ไหม...ว่าทำไม?”

ทำไม?

ทำไมเธอถึงตอบตกลงกับคูมบส์ แต่ไม่ใช่เขา?

อะไรคือคุณค่าในตัวของเขา?

เมื่อคิดว่าเขาลงเดิมพันบ้า ๆ นั่นด้วยซ้ำ อ๊ากกก!

กาเร็ธรู้สึกประหลาดใจ

เนลล์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ “บางทีฉันก็มีความต้องการอยากจะทำเมื่อเร็ว ๆ นี้นี่แหละ!”

แน่นอนว่าเธอไม่บอกเหตุผลที่แท้จริงกับกาเร็ธ –เซลีนจับตาดูซีรี่ส์เรื่องนี้

เธอรู้เหตุผลที่แท้จริงของเรื่องนี้

ด้วยเหตุที่พวกเขาไม่อาจรับโทษตามกฎหมายได้ เนลล์จึงต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยมือของเธอเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาครอบครอง เธอจะยึดคืนทีละนิด

เซลีนไม่มีวันได้อะไรและทุกสิ่งที่เธอต้องการ!

เธอจะต้องสูญเสียสิ่งที่มีค่าไปทั้งหมด!

จนกระทั่งในที่สุดเซลีนก็ไม่เหลืออะไรให้เธอ เสียชื่อเสียงและหายไปพร้อมกับความทุกข์ทรมาน!

…

ในที่สุดกาเร็ธก็วางสายและหายไป

เขาไม่กล้าถามหรือพูดถึงเหตุผลเบื้องหลังที่เนลล์ตอบตกลงกับทิม

ผู้ช่วยคนหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอกประตูและถามเขาด้วยความเคารพว่า “ผู้กำกับลีย์ จัดฉากสำหรับคืนนี้แล้ว เราสามารถกลับไปถ่ายทำได้ในเวลาสี่โมง”

กาเร็ธใช้ความคิดก่อนจะโบกมือไล่เขา

“ไปกันเถอะ ไปเอารถมาและเราจะไปที่นั่นทันที”

ผู้ช่วยรู้สึกแปลกใจและสับสนในเวลาเดียวกัน

หลังจากถ่ายทำติดต่อกันเป็นเวลาหลายเดือน ผู้กำกับลีย์กล่าวว่าแม้แต่บุรุษเหล็กก็ต้องการพักผ่อน ดังนั้นเขาจึงให้ตัวเองได้หยุดและทิ้งผู้ช่วยผู้กกำกับให้รับผิดชอบงานในขณะที่เขากลับมาในตอนกลางคืน

ตอนนี้อะไรคือความเร่งรีบ หลังจากนั้น?

ไม่มีใครใส่ใจจะอธิบาย กาเร็ธเก็บข้าวของของเขาและเดินออกไป

เขาชนเข้ากับทิมที่กำลังลงจากรถเมื่อเขาอยู่ที่ประตู

“เฮ้ ลีย์ผู้แสนดี นี่คุณกำลังรีบไปทำการถ่ายทำเหรอ?”

ทิมยิ้ม ใบหน้ายู่ยี้ในดูหล่อเหลาขึ้นดูอ่อนเยาว์ลงเพราะความขบขันของเขา

กาเร็ธจ้องเขม่งไปที่เขาก่อนจะอุทานด้วยความฉุนเฉียว “เอาความอิ่มอกอิ่มใจออกจากหน้าของคุณคูมบส์! ไม่เป็นไร ฉันจะเรียกคุณว่า พ่อ ใช่ไหม? ฉันจะเรียก”

ด้วยเหตุนี้เขาจึงทิ้งทุกสิ่งทุกกอย่างลงและพร้อมที่จะแสดงความเคารพเมื่อสิ้นสุดการต่อรอง

ทิมเลิกคิ้วแล้วก้าวไปข้าวหน้าเพื่อหยุดเขา

“ตอนนี้ไม่เป็นไร คุณไม่อายหรืออย่างไร ฉันกลัวว่าอายุขัยของฉันจะสั่นลง คุณไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพ่อ ลีย์ผู้แสนดี ช่วยฉันด้วย!”

กาเร็ธจ้องมองไปที่เขาด้วยความสงสัย

“คุณมีอะอไรในใจอีกแล้ว?”

ทิมถูจมูกของเขาพลางยิ้ม

“ไม่มีอะไร เราอาจจะได้เข้ารอบชิงนักแสดงนำหญิง แต่มันต่างไปจากที่พวกเราคุยกันเอาไว้ เธอเป็นมือใหม่ที่ไม่มีชื่อเสียงหรือคนที่ติดตามเธอ ฉันกำลังคิดว่าถ้าคุณเจรจากับนักลงทุนในนามของฉัน...”

กาเร็ธเบิกตากว้าง

เมื่อมองไปที่ใบหน้าของเขาบ่งบอกว่าเขาต้องการบดขยี้ทิม

“คูมบส์ พอได้แล้ว! คุณเป็นผู้กำกับหรือฉันเป็นผู้กำกับ? คุณเลือกคนและตอนนี้ฉันต้องไปคุยในนามของคุณอีกเหรอ?”

ใบหน้าของทิมนิ่งไป

เขากระแอมในลำคอ “ประมาณนั้น ฉันมีศักดิ์ศรี”

“คุณมีศักดิ์ศรี? แล้วฉันไม่มีหรือไง? ศักดิ์ศรีของฉันไม่มีค่าเลยหรือไง?”

ทิม “...”

“แล้วคุณจะแค่คุกเข่าแล้วเรียกฉันว่าพ่อหรือ?”

กาเร็ธสามารถตะครุบและทุบเขาได้

ในท้ายที่สุด เขาก็ปัดการข่มขู่ออกไป “รอ!”

จากนั้นเขาก็จากไปด้วยความโกรธ

เมื่อมองดูกาเร็ธที่ห่างออกไป ริมฝีปากของเขาค่อยๆคลี่ยิ้มออกมา

มันดีมากที่มีเพื่อนสนิท!

ลีย์ผู้แสนดีต่อสู้อย่างหนักเพื่อโอกาสนี้ ดังนั้นเขาไม่ควรจะผิดหวังอีกครั้ง!

ท่าทางของเขาดูเคร่งขรึมเมื่อนึกถึงความตั้งใจนั้น สักครู่ต่อมาเขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และจ้องมองท้องฟ้าที่แจ่มใส ทิมยิ้มก่อนจะก้าวไปข้างหน้า

เซลีนรอฟังข่าวจากกาเร็ธตลอดสองวันที่ผ่านมา

เธอไม่อยากโทรหาทิม คูมบส์จริง ๆ เพราะว่าไม่ได้ทำให้เธอได้รับผลสำเร็จ เขาก็แค่ผู้กำกับที่ไม่มีชื่อเสียง เธอได้ยินมาว่าเขาช่วยกำกับมิวซิควิดีโอเล็ก ๆ น้อย ๆ และโฆษณาสั้น ๆ ปราศจากผลงานที่มีชื่อเสียงของเขา เขากล้าเรื่องมากได้อย่างไร?

แม้ว่าเธอจะมีเรื่องอื้อฉาว แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอเสียชื่อเสียงและอิทธิพลไป ก่อนหน้านี้ทุกคนจะต้องต่อสู้เพื่อให้เธอรับงานแสดงของพวกเขา เขากล้าปฏิเสธเธอได้อย่างไร?

ไม่มีเหตุผลว่าเธอจะมองมันอย่างไร มันคือเนลล์ นั่นเป็นความผิดของนังนั่น!

เธอไม่ควรยอมจำนนต่อสิ่งนี้ถ้ามันใช่เธอ

ยิ่งเซลีนสาธยายมันมากเท่าไร เธอก็ยิ่งโกรธแค้นมากขึ้นเท่านั้น เล็บของเธอจิกลึกเข้าไปในฝ่ามือของเธอก่อนที่เธอจะรู้สึกเกิดรอยฟกช้ำสีแดงใกล้จะมีเลือดไหลออกมาจากฝ่ามือของเธอ

เมื่อหายใจเข้าลึก ๆ เธอปล่อยมือและโทรหาสกายลาร์

“พี่เทอร์เรล มีความคืบหน้าอะไรเกี่ยวกับกาเร็ธไหม? เขาตอบตกลงไหม?”