ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 209

ดวงตาของเซลีนเบิกกว้าง

เธอมองเนลล์ด้วยความสับสนและหวาดกลัว

“อะไร แกพยายามจะทำอะไรอยู่? แกสัญญา...”

“ฉันสัญญากับคุณลุงมอร์ตันแล้วว่าจะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างเราสามคน โดยมีเงื่อนไขว่าเธอจะไม่โจมตีฉัน อย่างไรก็ตามหากเธอยืนยันที่จะทำเช่นนั้น...”

เนลล์หัวเราะด้วยความเย็นชาและมีแววตาที่อันตรายในดวงตาของเธอ

“ฉันจะไม่มีความเมตตา ถึงตอนนั้นมาดูกันว่าเธอยังจะสามารถนั่งบนบัลลังก์ที่ถูกขโมยไปได้หรือไม่?”

“แก!”

เนลล์ไม่สนใจเซลีนอีกต่อไป เธอลุกขึ้นและเดินจากไป

บทสนทนาของพวกเขาไม่ได้ฟังหูไว้หูของแองเจิ้ล เธอแทบคลั่งเมื่อเนลล์ออกไป

“พี่เซลีน เราควรโทรแจ้งตำรวจหรือนายน้อยมอร์ตัน! เธอกล้าทำร้ายคุณด้วยวิธีนี้ เราต้องไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไป!”

เซลีนกำหมัดแน่นด้วยความโกรธจนเล็บของเธอใกล้จะหัก

ถึงอย่างนั้นเมื่อเธอได้ยินสิ่งที่แองเจิ้ลพูด เธอก็จ้องมองทั้งกัดฟันพูด

“โทรหาตำรวจทำไม?”

แองเจิ้ลไม่เข้าใจว่าทำไมเซลีนถึงทำตัวแบบนี้ เช่นนั้นเธอจึงพยักหน้า

“ค่ะ”

โชคร้าย เซลีนโกรธแค้นและผลักแองเจิ้ลออกไป “หลีกทางไป!”

แองเจิ้ลตกตะลึง

เธอไม่รู้ว่าเธอพูดอะไรผิด แต่เธอรู้สึกได้ถึงความโกรธเกรี้ยวของเซลีนและคิดว่าเธอยังโกรธเนลล์อยู่ ดังนั้นเธอจึงไปช่วยเซลีน

“พี่เซลีน ได้โปรด”

เซลีนสูดหายใจเข้าลึก ๆ และระงับไฟแห่งความโกรธแค้นภายในตัวของเธอ

“พาฉันกลับไปที่โรงแรม และบอกทิมว่าวันนี้ฉันไม่สบายจะไม่ถ่ายทำ”

แองเจิ้ลตะลึงไป

“ห๊ะ?”

เซลีนจ้องมองไปที่เธอ “ห๊ะ บ้าอะไร? ไป!”

“แต่...คุณลืมเรื่องเนลล์ไปหรือเปล่า”

เซลีนมองไปยังทางที่เนลล์เพิ่งออกไปและกำหมัดของเธอ

“รอก่อน ฉันจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ ไม่ว่ามันจะทำอะไรกับฉันในวันนี้ ฉันมั่นใจว่าจะทำให้มันต้องชดใช้อย่างสาสมในสักวัน!”

สุดท้ายแองเจิ้ลเชื่อฟังเซลีนและไปขอลางานในนามของเธอกับทิม

ทิมรับรู้ถึงความวุ่นวายในกองถ่าย แต่เขาไม่ได้พูดอะไรต่อหน้าแองเจิ้ล

เขาแสร้งทำเป็นไม่รู้และโบกมือ “แค่ไม่มีเธอ เอาล่ะ แค่วันเดียว แต่เธอต้องกลับมาทำงานต่อในวันพรุ่งนี้”

แม้ว่าแอลเจิ้ลจะไม่พอใจ แต่เธอก็ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นและกลับไปทำงานต่อ

ในขณะเดียวกัน เนลล์นั่งอยู่หน้ากระจกและให้แนนซี่ลบเครื่องสำอางให้เธอ

โชคดีที่เนลล์ผิวดีและลงรองพื้นน้อย เธอจึงจำเป็นต้องลบแป้งออกจากแก้มของเธอและทาใหม่หลังจากที่ทายาแล้ว

แนนซี่ลูบครีมที่แก้มของเธออย่างระมัดระวังและบ่นออกมา “เซลีนเป็นผู้หญิงบ้า! เธอรุนแรงเกินไป ดูสิ! ใบหน้าของคุณกำลังบวม”

เนลล์สังเกตเห็นความโกรธบนใบหน้าของแนนซี่จึงหัวเราะออกมา “ไม่เป็นไร เธออยู่ในสภาพที่แย่กว่าฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการเตะของคุณ นี่ คุณไม่ได้ออกแรงเต็มที่ใช่ไหม?”

แนนซี่แปล่งเสียง “ฮึ้ม”

“ถ้าฉันออกแรงเต็มที่ ตอนนี้เธอคงถูกหามส่งโรงพยาบาลไปแล้ว แทนที่จะเดินไปที่นั่นด้วยตัวเอง”

ท้ายที่สุดแนนซี่รู้ว่าเธอไมสามารถรุนแรงเกินไปในตอนนั้นได้ ด้วยเกรงว่าเธอจะทำให้เรื่องแย่ลง

เนลล์พยักหน้าและเริ่มผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย

ครู่ต่อมา เธอนึกอะไรบางอย่างได้และหัวเราะออกมาอีกครั้ง

“ดูเหมือนความสัมพันธ์ของเซลีนและเจสันจะมีปัญหา”

แนนซี่ถามด้วยความสงสัย “คุณหมายถึงอะไร?”

“เธอเป็นคนเจ้าเล่ห์มาตลอดแต่เธอไม่ใจร้อน ฉันสังเกตเห็นลักษณะนี้ของเธอ ตอนที่เธอและแซลลี่พยายามดิ้นรนเพื่อให้ได้มาพบกันจนกระทั่งเธอย้ายมาอยู่กับเราเมื่อเธออายุสิบแปดปี ถ้าเป็นเช่นนั้น เธอก็แสดงปฏิกิริยาที่รุนแรงออกมาเมื่อวันนี้ฉันพูดบางอย่างที่คลุมเครือออกไป นี่แสดงว่ามีบางอย่างผิดปกติระหว่างเธอกับเจสันไม่ใช่เหรอ?”

ในที่สุดแนนซี่ก็เข้าใจเรื่องหมดและตอบรับเธอด้วยคำว่า “โอ้”

“นี่หมายความว่าที่คุณทำให้เธอโกรธก่อนหน้านี้ด้วยหรือเปล่า?”

“แน่นอน!”

แนนซี่งุนงงอีกครั้ง

“แต่ สิ่งนี้ทำให้เราได้ประโยชน์อะไร?”

เนลล์หัวเราะเบา ๆ

ประโยชน์อะไร? อย่างที่คาดไว้ มีบางส่วนของพวกเขา

ท้ายที่สุดแล้วสัตว์ร้ายที่ถูกต้อนจนมุม จะทำบางอย่างเมื่อสิ้นหวัง ใช่ไหม?

เมื่อเธอคิดเช่นนี้เธอก็ลดสายตาลงและรอยยิ้มอย่างรู้ทันกระจายไปทั่วใบหน้าของเธอ จากนั้นเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรออก

เช้าวันนั้น วิดีโอที่คาดเอาไว้ก็ปรากฏขึ้นบนอินเตอร์เน็ต

มันเกี่ยวข้องกับ ‘การนำทางของคนไร้ค่า’ เซลีนและเนลล์อีกครั้ง

ช่วงหลัง ๆ มานี้ ละครเรื่องนี้และสองนักแสดงสาวมักจะปรากฏตัวในประเด็นที่เป็นที่สนใจจนทำให้ชาวเน็ตรู้สึกงงกับพวกเขา

แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อเปิดวิดีโอและดูว่ามีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาต้องหายใจเข้าลึก ๆ ด้วยความตกใจ

นี่มันอะไรกัน?! รุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอ!

นี่คือ เซลีน เจนนิงส์ คนเดียวกันกับที่ดูสง่างามและอ่อนโยนต่อหน้ากล้องหรือ?

ในวิดีโอเซลีนทำตัวเหมือนคนบ้า เธอพุ่งเข้าไปหาเนลล์และตบอย่างแรง

ฉากนั้นสั้นและใช้เวลาเพียงสิบวินาที หลังจากตบกล้องก็แพนขึ้นไปที่เพื่อแสดงให้เห็นถึงสีหน้างุนงงของเนลล์และความประหลาดใจของผู้คนที่มองมา

ทันทีที่วิดีโอได้รับการเผยแพร่การสนทนาที่ดุเดือดก็เกิดขึ้นในอินเตอร์เน็ต

มันแย่กว่าเรื่องภาพถ่ายก่อนหน้านี้ของเนลล์เสียอีก

“แม่ง! นี่เซลีนมันเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? ฉันรู้สึกเจ็บใบหน้าไปด้วยเลยเมื่อเห็นการตบนั้น เธอทำได้อย่างไร?”

“เป็นการแสดงของพวกเขาใช่ไหม? บางทีอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของบทละครหรือเปล่า?”

“อาจจะไม่ใช่ พวกเขาสวมชุดลำลองแทนเครื่องแต่งกายของนักแสดง”

“เกิดอะไรขึ้น? เธออาจจะไม่ทำร้ายผู้อื่นโดยไม่มีเหตุผล ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา”

“สมมุติว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา เธอก็ไม่ควรทำร้ายร่างกาย! นี่มันมากเกินไป!”

“ถูกต้อง และเธอแสดงความเมตตาและห่วงใยตลอดเวลา ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะชั่วร้ายขนาดนี้”

“อย่างที่พวกเขาพูด คุณไม่ควรตบหน้าคนอื่น การเป็นนักแสดงหญิงขึ้นอยู่กับภาพลักษณ์ของพวกเขาในการหาเลี้ยงชีพและพวกเขาก็อยู่ระหว่างการถ่ายทำด้วย เธอพยายามจะจบบทบาทการแสดงของเนลล์ด้วยการตบใช่หรือไม่?”

“การดูสิ่งนี้ทำให้ฉันเจ็บปวดและฉันแน่ใจว่าคนที่โดนทำร้ายก็เจ็บปวดเช่นกัน เธอล้ำเส้นเกินไปแล้ว”

“ที่สำคัญกว่านั้นคือพวกเขาไม่ใช่พี่น้องกันเหรอ? ก่อนหน้านี้ในระหว่างการสัมภาษณ์ เซลีนบอกว่าเธอคืนดีกับเนลล์แล้ว”

“ใช่ ถ้าเป็นอย่างนั้นเธอคงจะโกหกอยู่แล้ว”

“มันอาจจะเป็นเรื่องโกหก ทำไมเธอถึงหันหลังให้กับเนลล์และทำร้ายเธอหลังจากที่คืนดีกันได้ไม่ได้นาน”

“ฉันสังเกตเห็นว่าเนลล์งงไปจริง ๆ เธอคงคิดไม่ถึงว่าเซลีนจะทำร้ายเธอ ดังนั้นเซลีนจึงน่าจะเป็นเพียงคนเดียวที่สร้างปัญหาและกลั่นแกล้งเธอ”

“เฮ้อ! และฉันนับถือเธอจริง ๆ ดูเหมือนสิ่งที่เรียกว่ามารยาทจะเป็นเรื่องจอมปลอม เธอเป็นคนชั่วร้ายและขี้ขลาดหลังกล้อง สังเกตว่าการกระทำของเธอเปลี่ยนไปเร็วแค่ไหน แสดงให้เห็นว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำเช่นนั้น เธอคงทำตัวแบบนี้ในชีวิตจริง”

“ภาพลักษณ์ของเธอพังพินาศ”

“ย่อยยับ +1”

“ย่อยยับ +1”

“ย่อยยับ +10086”

ในเวลาเดียวกันนั้นเจสันนั่งอยู่ในห้องทำงานของประธานบริษัทมอร์ตัน คอร์ปอเรชั่น ได้ยินการแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของเขา เขามองไปที่มันและท่าทางของเขาก็ช้าลง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก