ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 210

เขากระโดดลุกขึ้นจากเก้าอี้และยืนตัวตรงขณะที่จ้องมองไปที่โทรศัพท์ด้วยสีหน้ามืดมน

บังเอิญเลขาของเขาเข้ามาและรายงานต่อเขาตามหน้าที่ “ท่านประธานมอร์ตัน การประชุมคณะกรรมการจะเริ่มต้นขึ้นในอีกสิบนาที”

เจสันหน้าตึงโดยไม่พูดอะไร

ผ่านไปไม่กี่วินาทีก่อนที่เขาจะตอบว่า “เข้าใจแล้ว คุณช่วยออกไปก่อน”

เลขาพยักหน้าและเดินออกจากห้องทำงานของเขา

เจสันหายใจเข้าลึก ๆ ระงับความโกรธภายในใจและโทรออก

ในไม่ช้าก็รับสายและได้ยินเสียงประหลาดใจของเซลีนดังขึ้นที่อีกด้านหนึ่ง “พี่เจย์”

“คุณทำอะไรอยู่?”

“ฉันเหรอ?” เซลีนอยู่ที่โรงพยาบาล เธอมองไปที่แองเจิ้ลที่อยู่ข้าง ๆ เธอและพูดด้วยความรู้สึกผิด “ไม่มีอะไรฉันอยู่ที่กองถ่าย...”

“ในกองถ่าย? อื้ม! ดูเหมือนคุณจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบนอินเตอร์เน็ตใช่ไหม?”

เซลีนตกใจและงุนงง

“ในอินเตอร์เน็ต? มันเกี่ยวกับอะไร?”

“เกี่ยวกับอะไรเหรอ? ไปออนไลน์และดูผลงานฝีมือคุณ!”

เจสันตะโกนและวางสายทันที

ปฏิกิริยาของเขาทำให้เซลีนประหลาดใจ เธอกลับมาสงบสติอารมณ์ของเธอ หลังจากนั้นไม่นานและเข้าสู่ระบบเวยป๋อบนโทรศัพท์ของเธอ

ที่นั่นเธอพบว่าอินเตอร์เน็ตความนิยมเป็นอย่างมากจากความเห็นและปฏิกิริยาที่ตอบกลับที่ไม่สิ้นสุดของชาวเน็ต ตอนนี้วิดีโอที่เธอทำร้ายเนลล์อยู่ในอันดับต้น ๆ ของรายการหัวข้อที่ได้รับความนิยม และในส่วนของความคิดเห็นนั้น เต็มไปด้วยความสงสัยและคำพูดที่รุนแรง ที่ชี้เป้ามาที่เธอ

ท่าทางของเซลีนเปลี่ยนไป เธอดูวิดีโอทันทีและโกรธจัด

นังนั่น!

ต้องเป็นเธอ!

เธอต้องวางแผนต่อต้านเธอแน่ ๆ เธอคิดว่ามันแปลกสำหรับเนลล์ที่ทำตัวแบบนั้น โดยปกติแล้วเนลล์เย็นชาต่อเจสัน แต่วันนี้เธอกลับอบอุ่นกับเขา!

เธอต้องกล่าวคำพูดแบบนั้นโดยมีจุดประสงค์เพื่อซ้ำเติมเธอ จากนั้นก็สั่งให้ใครบางคนถ่ายวิดีโอนั้นแล้วเก็บไว้เป็นความลับ

นังสารเลวนั่น!

เซลีนเริ่มตื่นตระหนก เธอนึกถึงน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดของเจสันและรู้สึกลังเล

เธอตัดสินใจโทรกลับไปหาเขา

เมื่อเธอโทรและเขารับสาย เธอก็รีบแก้ตัวทันที “พี่เจย์ ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด เป็นเนลล์ เธอจัดฉาก ความจริงมันไม่เหมือนในอินเตอร์เน็ต”

เจสันพึมพำ “คุณกำลังจะพูดว่าเธอเสนอหน้าให้คุณตบด้วยเหรอ?!”

เซลีนสะดุ้ง

“พี่เจย์ คุณต้องเชื่อฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอ เธอยั่วโมโหฉันและฉันก็โมโห...”

น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเซลีน ขณะที่เธอสะอื้น “พี่น้องกันจะใจร้ายได้อย่างไร มันไม่เป็นไรเลยถ้าเธอจะจัดฉาก มันเลยเป็นเรื่องใหญ่ เธอรู้ดีว่าการกลับมาครั้งนี้ของฉันมันมีความหมายกับฉันมากแค่ไหน!”

ในขณะเดียวกันนั้นแพทย์ก็มาถึงและเรียกเธอ “เซลีน ถึงเวลารักษาแล้ว”

เจสันที่ได้ยินคำเหล่านั้นและถามด้วยความสงสัย “คุณอยู่ที่ไหน”

“ฉัน...” เซลีนลังเลและไม่พูดอะไรสักคำ

แองเจิ้ลไม่สามารถทนเห็นสิ่งนี้ได้อีกต่อไป เธอฉวยโทรศัพท์มาและร้องขึ้น “นายน้อยมอร์ตัน คุณเอาแต่โทษพี่เซลีน แต่คุณปฏิเสธที่จะดูว่าเธอโดนผู้หญิงชั่วคนนั้นทำร้าย มันเป็นเพราะคุณ!”

“จะบอกความจริงให้! ตอนนี้พวกเราอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว! นอกจากการโดนตบหน้าสองครั้งแล้วพี่เซลีนยังถูกเตะอีกด้วย หมอบอกว่าซี่โครงของเธอเหมือนจะร้าว หากพวกเราไปโรงพยาบาลไม่ทันเวลาอาจจะมีภาวะแทรกซ้อนในภายหลัง!”

แองเจิ้ล หุบปากของคุณ!”

เซลีนคว้าโทรศัพท์มาจากแองเจิ้ลและตอบด้วยความประหม่า “พี่เจย์ ฉันสบายดีไม่ต้องเป็นห่วง พี่... พี่แข็งแรงกว่าฉันมาตลอด เธออาจจะไม่ได้อยากทำแบบนั้น”

ปลายสายอีกด้านหนึ่งเงียบ

เซลีนและแองเจิ้ลกลั้นหายใจระหว่างรอคำตอบจากเขา

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้ยินเสียงเขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดด้วยท่าทางที่ใจเย็นลง

“คุณเจ็บไหม?”

เซลีนส่ายหัว “แค่บาดเจ็บเล็กน้อย ไม่ได้ร้ายแรงอะไร”

“คุณอยู่โรงพยาบาลไหน ฉันจะไปหาตอนนี้”

เซลีนกัดริมฝีปากของเธอและรู้สึกไม่สบายใจ “พี่เจย์ งานไม่ยุ่งเหรอ?”

“ไม่ ส่งที่อยู่ให้กับฉัน”

“ขะ...เข้าใจแล้ว”

เมื่อเธอวางสาย เซลีนก็ส่งตำแน่งปัจจุบันของเธอให้กับเขา

แองเจิ้ลจ้องมองเธอและพูดว่า “นายน้อยมอร์ตันตัดสินใจมาทันทีที่เขาได้ยินว่าคุณได้รับบาดเจ็บ แสดงว่าเขายังคงห่วงใยคุณอยู่”

เซลีนพยักหน้า “แต่แน่นอน”

ตอนนี้เธอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

ไม่ว่าเนลล์จะใช้วิธีอะไรกับพี่เจย์ เขาก็ยังรักเซลีน

ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ทิ้งงานของเขาเพื่อมาหาเธอ

พี่เจย์ห่วงใยเธอ ไม่มีคำถามเกี่ยวกับเรื่องง่าย ๆ แบบนี้!

เมื่อเธอคิดเช่นนั้น เซลีนก็หยุดตื่นตระหนกและปล่อยให้แพทย์ดูแลรักษาตัวเธอเอง

สามสิบนาทีต่อมา เจสันก็มาถึง

สกายลาร์มากับเขาด้วย

เมื่อได้เห็นวิดีโอดังกล่าว เธอได้สั่งให้ลูกน้องของเธอนำวิดีโอดังกล่าวออกจากหัวข้อที่น่าสนใจและลบออก

ถึงอย่างนั้น เธอก็ตระหนักได้ว่าเมื่อครึ่งวันผ่านไปและวิดีโอได้ถูกแชร์ไปทั่วอินเตอร์เน็ต การลบวิดีโอคงช่วยอะไรไม่ได้มาก

อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

สกายลาร์ปลอบใจตัวเอง เมื่อเธอเห็นเซลีน เธอวิ่งเข้าไปหาเธอและมองไปที่เธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าแล้วถามว่า “คุณเป็นอย่างไรบ้าง? คุณสบายดีหรือเปล่า?”

เซลีนเม้มริมฝีปากและส่ายหัว

เธอสบตาเจสันที่ยืนอยู่ด้านหลังของสกายลาร์ด้วยน้ำตาที่คลออยู่ที่ดวงตา

“พี่เจย์ ฉันขอโทษ ฉันทำให้คุณเดือดร้อนอีกแล้ว”

เห็นได้ชัดว่าเจสันอารมณ์เสีย

เขาไม่เคยคิดเลยว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้น

เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเซลีนจะหุนหันพลันแล่นถึงขนาดที่เธอจะตบใครสักคนในกองถ่าย

นอกเหนือจากการทำร้ายใครสักคน การกระทำของเธอยังถูกบันทึกภาพเอาไว้และสิ่งนี้ไม่ดีต่อเธอ

โง่อะไรอย่างนี้!

เขาโกรธ แต่ก็ไม่แสดงอารมณ์ของเขาต่อหน้าเซลีนที่ทำอะไรไม่ถูก ดังนั้นเขาจึงระงับความโกรธและพูดกับเธอด้วยสายตาที่หม่นลง “เกิดอะไรขึ้นกันแน่? บอกฉันมาทุกอย่าง”

ดังนั้น เซลีนและแองเจิ้ลจึงผลัดกันอธิบายสถานการณ์ให้เจสันฟัง

โดยปกติแล้วสิ่งที่พวกเขาบอกส่วนใหญ่เป็นความจริง แต่เมื่อพวกเขามาถึงรายละเอียดบางอย่างพวกเขาก็มีอคติในคำอธิบายของพวกเขา

เมื่ออธิบายเสร็จแล้ว เซลีนก็ใช้กระดาษทิชชู่ซับน้ำตาของเธอและสีหน้าของเธอก็เศร้าหมอง

“ฉันยอมรับว่าฉันหุนหันพลันแล่นเกินไป แต่พี่สาวก็ล้ำเส้นเกินไป! ฉันแค่อยากถามคำถามเธอและเธอก็ให้บอดี้การ์ดมาทำร้ายฉัน เธอแตกต่างจากคนเถื่อนอย่างไร?”

เจสันรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างประหลาดเมื่อเห็นเซลีนร้องไห้

เขาโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เป็นไร ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง อย่าเพิ่งไปที่กองถ่ายสองวันจากนี้ ฉันจะแจ้งให้ทิมทราบในนามของคุณ และคุณจะกลับมาเมื่อปัญหานี้จบลง

หลังจากนั้นสักครู่เซลีนกัดริมฝีปากของเธอและตอบตกลงอย่างว่าง่าย