ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 251

บรรยากาศเริ่มน่าอึดอัด

ท่านผู้หญิงชราดึงลิซซี่กลับมา และยิ้มเจื่อน

“เด็กคนนี้ชอบพูดเรื่องไร้สาระ! ฮ่า ฮ่า สเตฟานี่อย่าถือสากับคำพูดของเด็กเลยนะ!”

ฮ่า ๆ …

เด็กพูดพล่าม แต่เป็นความจริงที่สุด

สเตฟานี การ์เร็ตต์ รู้สึกโกรธอยู่ข้างใน

ร่างกายของเธอซูบผอมราวกับเธอเป็นนางแบบ แม้ว่าเธอจะไม่ได้สัดส่วนเท่า เนลล์ เจนนิ่งส์ แต่เธอก็ไม่ได้น่าเกลียด!

นอกจากนี้รูปลักษณ์ของเธอยังถูกมองว่าสวยงาม แม้ว่าใบหน้าของเธอจะไม่โดดเด่นเป็นพิเศษ แต่ก็น่ามอง

ดังนั้นชื่อเล่นของเธอในวงการนี้คือสโนว์ไวท์

ที่มาของชื่อเล่นของเธอไม่ได้เป็นเพราะเธอดูเหมือนสโนว์ไวท์ แต่ผิวของเธอก็ดูดีเป็นพิเศษ ยิ่งไปกว่านั้นรูปร่างที่ผอมบางของเธอควบคู่ไปกับความงามภายนอกของเธอทำให้อากาศสดชื่นและเป็นอิสระดังนั้นคำว่า 'สโนว์ไวท์' จึงเป็นคำอธิบายที่เหมาะสมที่สุด

สิ่งเหล่านี้ในสายตาของ ลิซซี่ ทำให้เธอไม่มีอะไรเทียบกับ เนลล์ เจนนิ่งส์ได้?

สเตฟานีอยากจะเย้ยหยันด้วยใจจริง แต่กลับปลอบใจตัวเองอย่างสิ้นหวังหลังจากพิจารณาโอกาสแล้ว

การชื่นชมความงามของเด็กแตกต่างจากผู้ใหญ่

เหมือนเด็ก ๆ ชอบตุ๊กตาบาร์บี้สีบลอนด์และนมโต! เธอจะเปรียบเทียบตัวเองกับตุ๊กตาบาร์บี้หรือไม่?

สเตฟานีรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากปลอบใจตัวเอง

เธอไม่พูดถึงเรื่องเรียนว่ายน้ำกับลิซซี่อีกต่อไปและเธอก็เปลี่ยนเรื่องว่า “โอ้ใช่มีข่าวลือเต็มไปหมดว่าคุณเจนนิงส์ถูกลักพาตัวและตอนนี้เธอหายตัวไปแล้ว แต่เมื่อกี้ฉันเห็นเธอ มันเป็นข่าวลือทางออนไลน์เหรอ?”

มาดามควินตันมองไปที่เธอโดยไม่พูดอะไรต่อ

"เรื่องมันยาว ฉันเล่าให้คุณฟังได้ แต่คุณต้องสัญญากับฉันว่าคุณจะไม่พูดเรื่องเนลลี่กับคนอื่นคุณทำได้ไหม?”

สเตฟานี่พยักหน้า

ดังนั้นมาดามควินตันจึงเล่าเหตุการณ์ให้เธอฟัง

มาดามควินตันไม่สามารถถูกตำหนิที่ได้บอกตั้งแต่สเตฟานี่อยู่ที่นั่นแล้ว เธอก็เดาได้แม้ว่าเธอจะไม่ได้รับการบอกกล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ตาม

แทนที่จะปล่อยให้จินตนาการของเธอดำเนินไปอย่างดุเดือด มาดามควินตันก็อาจบอกเธอเช่นกัน

ในนามของตระกูลการ์เร็ตต์ และ ลีย์ เธอคงไม่กล้าพูดอะไรมากนัก

สเตฟานีเงียบไปนานหลังจากฟังเรื่องราวจากมาดามควินตัน

หญิงชรายังคงกังวล เพราะกลัวว่าเนลล์จะเป็นผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์ในสายตาของสเตฟานี

เธอรีบอธิบายว่า “เนลลี่ต้องทำเพราะเธอไม่มีทางเลือก แม่ของเธอต้องเสียชีวิตแบบไม่มีเงื่อนงำ และเนลลี่ทำได้เพียงแค่แสดงความกตัญญูของเธอโดยใช้วิธีนี้ โปรดอย่าทำลายแผนการของเธอ”

สเตฟานี่ยิ้มอย่างอบอุ่น

“คุณไม่ต้องกังวลหรอก ฉันจะคิดว่าไม่ได้ยินอะไรล่ะกัน เนื่องจากไม่ใช่ธุระของฉัน ฉันจะไม่บอกใคร”

จากนั้นมาดามควินตันก็พยักหน้าด้วยความโล่งใจ

ตั้งแต่สเตฟานี่มาที่นี่ เธอจะไม่ยอมไปเร็ว ๆ นี้แน่

กิดเดียนรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเธอมา

อย่างไรก็ตามภายใต้การชักชวนของเนลล์ เขาไม่ได้แสดงมันออกมา

ทุกคนรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน ลิซซี่นั่งข้างเนลล์และพึ่งพาเธอตลอดเวลา

มันเหมือนกับสัตว์ประหลาดตัวเล็ก ๆ ที่เกาะติดอยู่