ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 313

รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนริมฝีปากของโอเวน เขาผลักประตูให้เปิดออกและเข้าไปข้างใน เขาเห็นหญิงสาวในเสื้อสเวตเตอร์สีขาวยืนอยู่ข้างหน้าต่าง เธอซ่อนความคิดเอาไว้ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถรู้ได้

เขาไอเบา ๆ และเดินเข้าไป “เกิดอะไรขึ้น?”

ธาราสะดุ้ง แต่ไม่หันกลับมามอง

เธอเพียงแค่ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่มีอะไร”

โอเวนลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามว่า “ทำไมคุณดูไม่มีความสุขล่ะ? เป็นเพราะ…”

เขาหยุดชั่วคราว เมื่อเห็นเธอนิ่งเงียบเขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เมื่อคืนคุณยังโกรธอยู่ใช่ไหม?”

คำพูดนั้นทำให้ธารารู้สึกตกใจ การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปอย่างทันที

โอเวนสนใจเธออย่างกระชั้นชิด หัวใจของเขาอดไม่ได้ที่จะจมอยู่กับการเปลี่ยนแปลงท่าทีที่แสดงออกของเธอ

เขาอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น จริง ๆ แล้วผมถูกวางยาและควบคุมตัวเองไม่ได้ ด้วยเหตุผลนี้ถึงแม้ว่าผมจะรู้ว่าคุณไม่สามารถให้อภัยผมได้ แต่ผมก็ยังจะอธิบายให้คุณฟัง "

เมื่อเขาพูดจบธาราก็หันหน้ากลับมามองเขา การจ้องมองของเธอซับซ้อนมาก

เธอพูดหลังจากหยุดชั่วคราวเท่านั้น “คุณหมายความว่ายังไง คืนนั้นไม่ได้ตั้งใจ? ถ้าคุณไม่ได้ถูกวางยา คุณจะไม่ทำอะไรแบบนั้น ถ้างั้นวันนี้ที่คุณมาที่นี่คุณมาเพื่อขอโทษฉันงั้นเหรอ?”

โอเวนพยักหน้า

แสงสีดำสว่างวาบในดวงตาของหญิงสาวราวกับว่าเธอเจ็บปวดและผิดหวัง

เธอฝืนยิ้มและพูดว่า “เอาล่ะฉันเข้าใจแล้ว ฉันยกโทษให้คุณ”

โอเวนตะลึงเล็กน้อย ไม่คิดว่าเธอจะยกโทษให้เขาง่ายๆ เขายืนอยู่ที่เดิมและสูญเสียคำพูดไป

ก่อนมาที่นี่ เขานึกถึงสถานการณ์ที่เป็นไปได้อย่างมากมายว่าเธอจะมีปฏิกิริยาอย่างไร เธอจะตำหนิเขาอย่างไรหรือเธอจะตะโกนใส่เขาไหม ถ้าเธอรำคาญมากเกินไป เขาก็จะไปบอกครอบครัวของเขา เขาพร้อมจะมอบตำแหน่งคุณนายแจ็คแมนให้เธอด้วยซ้ำ ถ้าเธอต้องการ

อย่างไรก็ตามทั้งหมดที่เธอพูดคือ “ฉันยกโทษให้คุณ”

แค่นั้น...

โอเวนยืนอยู่ที่นั่นในความเงียบ เขารู้สึกว่าหัวใจของเขารัดแน่น และรู้สึกไม่สบายใจอย่างน่าประหลาด

ในทางกลับกันธารารู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเหมือนฟ้าร้องเหมือนกับว่ามันกำลังจะกระโดดออกจากอกของเธอ

ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอก็ยืนนิ่งเงียบ เขาคิดอะไรอยู่? ทำไมเขาถึงไม่จากไป?

ในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณขอโทษฉันแล้ว และฉันก็ให้อภัยคุณแล้ว มีอะไรที่คุณต้องการอีกไหม?”

โอเวนจนตรอกและมองไปที่เธอ โดยไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนก่อน

ความเงียบของเขาทำให้จมูกของธาราบูดบึ้งเล็กน้อย และยิ่งทำหัวใจของเธอก็ทรุดลงไปอีก

เขาไม่ชอบเธอ สำหรับเขาสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าความผิดพลาดโดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจที่ทำมันและมันก็จบลงไปแล้ว

เขามาเพื่อขอโทษเธอ และหวังว่าเธอจะให้อภัยเขาแล้วยังไงล่ะ จากนั้นทั้งสองจะแยกทางกัน ไม่ได้เจอกันอีก! แล้วมีอะไรอีกทำไมเขายังเงียบอยู่?

ดวงตาของหญิงสาวค่อย ๆ แดงขึ้น โอเวนมองไปที่ดวงตาที่แดงก่ำของเธอ หัวใจของเขาก็บีบแน่นอีกครั้งทำให้เขารู้สึกหายใจไม่ออกมันอึดอัดมาก

เธอกำลังตำหนิเขาใช่ไหม? ถึงแม้ว่าเธอจะบอกว่าเธอให้อภัยเขาแล้ว แต่หัวใจของเธอก็ยังเกลียดเขา!

ท้ายที่สุดมันเป็นครั้งแรกของเธอ! การที่ถูกชายคนหนึ่งที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เป็นคนดีหรือไม่ดีหัวใจของเธอต้องดูถูกเขา

เขาถอนหายใจเบา ๆ คำพูดที่เขาอยากจะพูดมันพูดออกมาไม่ได้ เพราะน้ำตาที่ร่วงหล่นลงที่มาจากดวงตาของเธออย่างกะทันหัน