ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 333

คำพูดของเจเน็ตแล่นเข้าไปในสมองของเขาอย่างรวดเร็ว

เธอต้องการที่จะบอกเขาอย่างนั้น ทว่าเธอก็เก็บคำพูดเหล่านั้นไว้กับตัวเองเสมอมา

ตอนนี้ เธอผ่านพ้นมันไปด้วยความโล่งใจ เธอผลักมือของเขาออกและเดินไปด้านข้าง

เจเน็ตรู้สึกอยากจะร้องไห้และพยายามระงับอารมณ์นั้นด้วยการสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

เธอหัวเราะขึ้นเบา ๆ และพูดขึ้นด้วยท่าทางตำหนิตัวเอง “ยิ่งไปกว่านั้น อย่ายึดติดกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน สิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไปมากมายภายในห้าปี ใครเป็นคนบอกว่าฉันจะพูดว่า ‘ตกลง’ ถ้านายต้องอยู่กับฉัน?”

“ฉันไม่ได้รักนายอีกต่อไปแล้ว ใช่ นายไม่รู้เหรอ? ฉันมีแฟนแล้วและเขาดูแลฉันเป็นอย่างดี ดังนั้นไม่ต้องมาเป็นห่วงเรื่องอนาคตของฉัน”

เลียมสูดหายใจเข้าลึก ๆ

“เธอพูดอะไร?”

เจเน็ตหันมามองเขา เธอยืนตัวและตอบด้วยความมั่นใจ “ฉันพูดว่าฉันมีแฟนแล้ว ชื่อของเขาคือ โจเอล ฟอสเตอร์ และเขายังเป็นนายน้อยของตระกูลฟอสเตอร์ที่เมืองหลวง ฉันพนันได้เลยว่านายต้องเคยได้ยินเรื่องของพวกเขา หรือไม่เคย? ดูสิ ฉันเป็นเหมือนผู้หญิงที่มีอำนาจ ถ้าตระกูลกริฟฟินไม่ต้อนรับฉัน ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตั้งเป้าหมายของฉันไปที่อื่น ฉันไม่จำเป็นต้องพึ่งพานายเพียงแค่คนเดียว”

เลียมหัวเราะด้วยความเย็นชา

เขาพยักหน้าของเขาอย่างต่อเนื่อง

“ดี ดี ดี”

ดวงตาของเขาแดงก่ำ พวกเขาทำให้เกิดความขุ่นเคืองและความอาฆาต

เจเน็ตกำหมัดแน่นและพูดขึ้นอย่างหนักแน่น “ตอนนี้นายออกไปได้แล้ว”

อย่างไรก็ตามแทนที่จะออกไป ชายคนนั้นกลับขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น

เขาตรึงเธอไว้กำแพง

เจเน็ตตกใจและจ้องมองไปที่เขาอย่างโหดเหี้ยม “เลียม แจ็คแมน นี่นายกำลังทำอะไรอยู่? ฉันขอเตือนนายไว้เลยนะ นี่คือบ้านของฉัน! ถ้านายพยายามจะเล่นตลก พ่อของฉันจะไม่มีวันปล่อยนายไป!”

“แล้วเธอคิดว่าฉันกำลังจะทำอะไร?” เลียมตอบกลับ “เธอคิดว่าเธอจะหลอกฉันได้อย่างนั้นเหรอ? เธอคิดว่าฉันจะโง่เหมือนที่เธอคิดเอาไว้ และจะอยู่ในการควบคุมของเธออย่างนั้นใช่ไหม?”

เจเน็ตหวาดกลัว

“ปล่อย ปล่อยฉันไป”

“ไม่!”

แทนที่จะปล่อยเธอ เขากลับเอื้อมมือออกไปจับที่คางของเธอ

ความเจ็บปวดรุนแรงเกิดขึ้นที่คางของเจเน็ต แล้วเธอก็ร้องขึ้นมา

จากนั้น ใบหน้าของชายคนนั้นก็ขยับเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น

ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจ

เธอรู้สึกได้ถึงความนุ่มและเย็นบนริมฝีปากของเธอ

เจเน็ตคาดไม่ถึง คำพูดของเธอเจ็บปวดมากพอแล้ว ทว่าเขาก็ยังจูบเธอ

คางของเธอปวดไปหมด

เธอร้องคร่ำครวญและและพยายามดิ้นรนผลักเขาออกไป

แต่ถึงอย่างไร เขาคว้ามือของเธอเอาไว้ ยกขึ้นเหนือศีรษะแล้วกดมันไว้กับกำแพง

เจเน็ตไม่สามารถรอดพ้นจากการเกาะกุมของเขาได้และอารมณ์ที่พลุ่งพล่านก็เข้าครอบงำเธอ น้ำตารื้นขึ้นในดวงตาและมันกำลังจะไหลลงมาตามแนวแก้มของเธอ

เลียมโกรธมาก

เธอแสร้งว่าเขาเป็นคนโง่และง่ายต่อการจัดการ

เธอสามารถแก้ตัวได้ดีกว่านี้

เธอไม่รู้หรือว่าตั้งแต่เธอกลับมาอีกครั้ง เขาได้ทำการสืบอย่างละเอียดเกี่ยวกับทุกคนที่เธอพบ และสถานที่ที่เธอเคยไปตลอดห้าปีที่ผ่านมา?

เขารู้ดีถึงถึงผู้คนที่เธอไปพบและบริษัทที่เธอเก็บเอาไว้เป็นความลับ

เธอเป็นคนโกหกหลอกลวงที่แย่มากและทำกับเขาเหมือนเป็นคนโง่