ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 334

เสียงฝีเท้าของสาวใช้ได้ยินเข้ามาถึงในห้อง มีคนหยุดอยู่หน้าประตูและถามขึ้นเสียงเบา “คุณหนู คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”

เจเน็ตชะงักนิ่ง

สาวใช้ต้องได้ยินเสียงความวุ่นวายและรู้สึกเป็นห่วง ดังนั้นเธอจึงมาหา

เจเน็ตจ้องมองไปที่ผู้ชายคนนั้นและบอกเป็นนัย ๆ ว่าให้เขาปล่อยเธอ

อย่างไรก็ตาม เลียมแสร้งทำเป็นไม่เห็นท่าทางของเธอ เขาจับเอวของเธอและกดให้พิงกับประตู

เจเน็ตไม่สามารถทำอะไรเขาได้ ดังนั้นเธอจึงตอบกลับสาวใช้ “ทุกอย่างเรียบร้อยดี”

สาวใช้รู้สึกสงสัย ทว่าเธอก็ไม่ได้ถามอะไรมากไปกว่านี้แล้วและจากไป

เมื่อสาวใช้ไปแล้ว เจเน็ตจ้องมองไปที่เขาอีกครั้ง และพูดขึ้นด้วยความเกรี้ยวกราด “นายจะไม่ปล่อยฉันไปเลยใช่ไหม?”

เลียมมองเธอด้วยท่าทางที่สงบลงแทนที่จะปล่อยเธอไป เขาขยับเขามาให้ใกล้มากขึ้นทำให้ช่องว่างระหว่างพวกเขาแคบลงไปอีก

หัวใจของเจเน็ตสั่นระรัวขณะที่เธอรู้สึกความอึดอัดที่บีบบังคับอย่างรุนแรง โดยสัญชาตญาณ เธอขยับศีรษะของเธอไปด้านหลัง

ทันใดนั้นเอง เลียมก็หัวเราะขึ้นเบา ๆ

“เจน เธอมีฉันอยู่ในใจ”

เจเน็ตสั่นสะท้าน

ราวกับว่าเขามั่นใจในเรื่องนี้ เลียมเอื้อมมือออกไปจับคางของเธอและบังคับให้เธอมองมาที่เขา ความแข็งกร้าวและความขุ่นเคืองใจในดวงตาสีดำของเขาลดลง ทว่ามีอารมณ์บางอย่างเกิดขึ้นมาแทนที่เจเน็ตไม่สามารถอธิบายได้

“เธอรู้ไหมว่าฉันมักจะสงสัยอะไรตลอดหลายปีที่ผ่านมา?”

เจเน็ตตกอยู่ในความงุนงง เธอยังคงเงียบพลางจ้องมองไปที่เขา

เลียมลูบไล้ผิวบนคางของเธอและกระซิบ “ฉันมักจะสงสัยว่าทำไมเธอถึงทิ้งฉัน เมื่อเธอชอบฉันมากในตอนนั้น เธอหมายความตามที่เธอพูดกับฉันครั้งสุดท้ายใช่ไหม? เธอคบกับฉันด้วยความอยากรู้อยากเห็น คนจนอย่างฉันอยู่กันคนละระดับกับเธอ คุณหนูแฮนค็อก...”

ความจำในอดีตท่วมท้นในจิตใจของเธอ

เมื่อห้าปีที่แล้ว เจเน็ตยังเด็กมาก เด็กสาวที่อ่อนเยาว์และใจร้อนที่จะตกหลุมรัก เลียม แจ็คแมน ผู้แข็งแกร่งในครั้งแรกที่เธอสบตากับเขา

แต่ในตอนนั้นเธอยังเด็กมาก แม้ว่าจะชอบเขา มันยากที่จะสารภาพความรู้สึกของเธอ

ยิ่งเธอชอบเขามากเท่าไร เธอกลับยิ่งรู้สึกหนักใจ

เธอรักเขามาก แต่ก็ต้องแสร้งทำหน้าเฉยเมยอยู่ตลอดเวลา

ยิ่งไปกว่านั้น เธอคือลูกสาวของตระกูลแฮนค็อก

เพื่อนของเธอต่างมาจากตระกูลที่ร่ำรวยและเป็นชนชั้นสูง และพวกเขาอยู่ในระดับชนชั้นสูงของจินเฉิง

ก่อนเหตุการณ์จะเกิดขึ้นกับเคธี่ เนลล์ก็เป็นเด็กที่ถูกเอาอกเอาใจของตระกูลเจนนิงส์เช่นกัน

บ่อยครั้งผู้คนชอบทำการเปรียบเทียบภายในชนชั้นสูง เมื่อวันหนึ่งมีคนถามเธอว่าเธอจะอยู่กับผู้ชายที่สิ้นเนื้อประดาตัวหรือ และยังหัวเราะเยาะเธออีกด้วย

โดยไม่ทราบสาเหตุ เธอก็โพล่งออกไปว่าเธอแค่เล่น ๆ และไม่มีอะไรต้องแปลกใจ!

อีกฝ่านเหน็บแนมเธอและพูดว่าเธอจะแต่งงานกับคนบ้านนอกในอนาคตและกลายเป็นหญิงปากร้ายที่ยากจนไปตลอดชีวิตของเธอ เธอตื่นตระหนกและพูดว่าเธอจะไม่ทำแบบนั้น เธอคือคุณหนูของตระกูลแฮนค็อก และเธอไม่ได้จริงจังกับความสัมพันธ์กับคนบ้านนอกที่ไม่คู่ควรกับเธอ

เธอไม่เคยหมายความตามที่เธอพูด

เธออยากจะบอกว่าเธอมั่นใจว่าชายหนุ่มคนนั้นจะไม่ใช่แค่ผู้ชายที่น่าสงสารของประเทศนี้