ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 406

เนลล์คุ้นเคยกับเส้นทางไปบริษัทลีย์เป็นอย่างดี ด้วยเหตุนี้เธอจึงตรงไปที่อาคารสำนักงาน บางคนที่คุ้นเคยกับเธอก็โบกมือและพยักหน้าทักทาย ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ไม่คุ้นเคยกับเธอ เริ่มกระซิบเมื่อเห็นเธอถือกล่องข้าวกลางวันและกดลิฟต์ไปที่ชั้น 38

ชั้น 38 เป็นชั้นของประธาน ตัวตนของเนลล์ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป ทุกคนต่างก็สงสัยว่าเธอมาที่นี่เพื่อนำอาหารมาให้ประธานแน่นอน

ประธานเป็นชายโสดที่มีคุณค่ามานานหลายปีแล้ว และแม้แต่อดีตของเขา สเตฟานี การ์เร็ตต์ ก็เป็นแค่เรื่องราวที่สื่อและปาปารัสซี่จับได้ แต่เขาไม่เคยยอมรับมัน

อย่างไรก็ตาม เขาโดนผู้หญิงคนนี้ได้ตัวไปอย่างง่ายดาย แม้ว่าทุกคนจะสุภาพและให้ความเคารพอย่างทั่วไป แต่ก็ยังมีความริษยาและความหึงหวงอยู่ในใจ

เนลล์สัมผัสได้ถึงดวงตาด้านหลังของเธอ เธอถอนหายใจอย่างไม่สบายใจ โชคดีที่ลักษณะงานของเธอทำให้ไม่ต้องนั่งอยู่ในบริษัททุกวัน มิฉะนั้นแล้วเธอคงจะไม่จมน้ำตายในน้ำลายของผู้หญิงเหล่านี้ เธอก็จะถูกฆ่าโดยสายตาของพวกเขา

เมื่อลิฟต์มาถึงชั้น 16 ประตูก็เปิดออกพร้อมกับเสียง ติ้ง และ แมทธิว สตาร์ก ก็เดินเข้ามา เขาอุทานด้วยความประหลาดใจเมื่อเขาเห็นเธอ

“คุณผู้หญิง คุณมาที่นี่ทำไม?”

เนลล์ซ่อนกล่องอาหารกลางวันไว้ข้างหลังอย่างเงียบ ๆ ก่อนจะยิ้มแห้ง ๆ

“ฉันว่างแล้วก็อยู่บ้านไม่มีอะไรทำ ฉันเลยมาที่นี่”

แมทธิวเผยสีหน้าที่คิดตามอย่างหนัก

“คุณนาย ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อเจอท่านประธาน เขาอยู่ในสำนักงานและเขายังไม่ได้ทานข้าวเลยครับ!”

เนลล์พยักหน้า แสร้งทำเป็นว่าไม่รับรู้อะไร

เมื่อเห็นภาพนั้น แมทธิวก็ยิ้มในใจแต่ไม่กล้าแสดงออก เขาทำได้แค่แกล้งทำเป็นไม่เห็นกล่องอาหารกลางวันที่เธอซ่อนไว้อยู่ด้านหลัง

ไม่นานลิฟต์ก็มาถึงชั้น 38

ประตูลิฟต์เปิดออก แมทธิวก็เดินออกไปก่อนและเปิดประตูให้เธอ เขาพูดอย่างสุภาพ “ระวังนะครับ”

เนลล์เดินออกไป ทั้งสองคนยืนอยู่หน้าห้องทำงานของประธาน

“ท่านประธาน นี่คือข้อมูลในช่วงสามเดือนที่ผ่านมาจากแผนกวางแผนที่คุณขอ”

กิดเดียนก้มศีรษะลงและกำลังเขียนอะไรบางอย่าง โดยไม่เงยหน้าขึ้น เขาตอบรับในลำคอก่อนจะชี้ไปที่ตู้หนังสือที่เต็มไปด้วยเอกสารข้าง ๆ เขา “วางไว้ตรงนั้น”

“ครับผม”

แมทธิววางรายงานไว้ที่นั่นก่อนจะพูดว่า “มีอะไรอีกไหมครับท่าน?”

กิดเดียนโบกมือ

นั่นหมายความว่าไม่มีอะไรเพิ่มเติม แมทธิวจึงออกไปอย่างมีชั้นเชิง และปิดประตูตามหลังเขาอย่างเงียบ ๆ

เนลล์ถือกล่องข้าวและยืนนิ่งเงียบ ไม่ส่งเสียงหรือเคลื่อนไหวใด ๆ ที่รบกวน เธอมองไปรอบ ๆ สำนักงานที่เธอไม่ได้มาบ่อย ๆ แทน

สำนักงานมีขนาดใหญ่มาก โดยมีกระจกที่เริ่มจากพื้นจนถึงเพดานทั้งสองด้านและมีแสงสว่างเพียงพอ

โต๊ะของเขาอยู่มุมซ้ายมือ ห่างจากประตู ถัดจากตู้หนังสือขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยหนังสือประเภทต่าง ๆ

ทางขวามือเป็นพื้นที่ประชุมที่มีม่านโปรเจ็กเตอร์ขนาดใหญ่ติดที่ผนัง เนลล์เคยเห็นเขาคุยกับชาวต่างชาติหลายคนที่นั่นมาก่อน

ด้านหลังพื้นที่ประชุมเป็นพื้นที่พักผ่อน พร้อมโซฟา ตู้เย็น ตู้กดน้ำ และมีห้องแยกต่างหากสำหรับห้องน้ำ

กิดเดียนจดจ่ออยู่กับงานของเขามาก ถ้าเขาไม่ยกมือไปหยิบแก้วและพบว่ามันว่างเปล่า เขาคงไม่ทันสังเกตการมาถึงของเธอ

“เนลลี่?”

เขาเงยหน้าขึ้นมองอย่างตกใจ "คุณมาทำอะไรที่นี่?"

เนลล์เดินไปวางกล่องอาหารกลางวันลง และหยิบแก้วเปล่าจากมือก่อนจะเติมและส่งคืนให้เขา

จากนั้นเธอก็พูดอย่างเชื่องช้า “ป้าจอยซ์บอกให้ฉันเอาอาหารกลางวันมาให้คุณ”

กิดเดียนมองกล่องอาหารกลางวันบนโต๊ะและเลิกคิ้วขึ้น “ป้าจอยซ์บอกให้มาเหรอ?”

เนลล์พยักหน้าอย่างคล้อยตาม

สีหน้าของเธอดูจริงใจมากจนไม่น่าจะเป็นความจริง