ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 427

เนลล์รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

เธอมองไปที่เอเวลิน โดยไม่รับรู้ถึงความสุขที่เธอควรจะได้รับจากการแก้แค้นของเธอ

“แล้วเธอ… เนลล์!”

ทันใดนั้น เอเวลินชี้ไปที่จมูกของเนลล์และพูดอย่างเคร่งขรึม “เธอคิดว่าฉันยังห่วงใยเธออยู่เหรอ? เธอเป็นแค่หมากสำหรับฉันที่จะได้ใกล้ชิดกับลีย์มากขึ้นก็แค่นั้น

“ผู้หญิงโง่! อย่าประเมินตัวเองสูงไปเกินไป เธอก็จะไม่เป็นเลย ถ้าเธอทิ้งครอบครัวลีย์ไป!

“พ่อของฉันจากไปแล้วและฉันก็ถูกพวกลีย์คุมขัง! พวกคุณทุกคนไม่ยอมให้ข่าวใด ๆ เพื่อที่มันอาจจะทำลายชื่อเสียงของตระกูลคุณเมื่อมันแพร่ออกไป เพราะมีคนมากมายคอยมองคุณอยู่เสมอ ละ... แล้วฉันล่ะ? ฉันไม่มีอะไรเลย!" เธอปิดหน้าและร้องไห้ออกมา

เนลล์มองไปที่เอเวลินทั้งน้ำตา เนลล์ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอคือสาวน้อยผู้น่ารักคอยห่วงใยและอยู่เคียงข้างเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมา

เนลล์ไม่รู้เรื่องความเกลียดชังระหว่างเอเวลินกับตระกูลลีย์

หลังจากเหตุการณ์นี้ จากการสอบสวนของแมทธิวแล้ว เธอค่อย ๆ เริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง

ครั้งนี้เมื่อเนลล์และกิดเดียนมาที่ ประเทศ F ด้วยกัน เธอขอความช่วยเหลือจากเอเวลิน ซึ่งทำให้ตกหลุมพรางของเอเวลินอย่างไม่ต้องสงสัย

เธอไม่กล้าคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากในคืนนั้นการแทงของเธอแม่นยำขึ้นอีกนิด…

เธอไม่กล้าคิดเรื่องนี้เลยจริงๆ

เนลล์เงียบไปครู่หนึ่ง โดยที่กิดเดียนจับฝ่ามือของเธอไว้ตลอดเวลา ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอถอนหายใจและพูดว่า “เอเวลิน ถ้ากิดเดียนต้องการแน่ใจว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาจะไม่แพร่ออกไป ทำไมเขาถึงกักขังคุณไว้เพียงคนเดียวและปล่อยให้มีความเสี่ยงมากมายขนาดนี้?”

“คุณรู้วิธีการของเขา เขาสามารถทำให้คุณตายอย่างเงียบ ๆ ได้อย่างแน่นอน ทำไมเขาถึงปล่อยให้คุณอยู่ในโลกนี้เพื่อข่มขู่เขา ในเมื่อคุณมีความเกลียดชังอย่างที่สุด”

เอเวลินไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ

แมทธิวเห็นสิ่งนี้จึงก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเอเวลินให้ลุกขึ้น เธอไม่ได้ต่อต้านและปล่อยให้เขาช่วยเธอ

“คุณอยากรู้ไหมว่าทำไมพ่อคุณถึงตาย?” เนลล์มองเธอและพูดอย่างตรงไปตรงมา

เอเวลินไม่ตอบ

อันที่จริง เธอรู้แล้วว่าต้องรู้อะไรจากเบลีย์แล้ว

เธอแค่ไม่อยากจะเชื่อ

อย่างไรก็ตาม เนลล์ไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยเธอไป แม้ว่าน้ำเสียงของเธอจะอ่อนโยนและช้า แต่ก็มีน้ำหนักที่จะไปกระทบเข้ากับใจของใครบางคนอย่างตรง

“พ่อของคุณรับผิดชอบการตายของเขาเป็นเพียงราคาแห่งการกระทำของเขาเอง”

เอเวลินช็อก!

เธอเงยหน้าขึ้นมองเนลล์ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ฉันไม่เชื่อ เธอก็เหมือนกับเบลีย์! พวกคุณทั้งหมดเป็นคนโกหก! ฉันจะไม่เชื่อคำพูดใด ๆ จากพวกคุณ! พ่อของฉันไม่ได้ตาย เขา.. !”

“เขาเป็นคนโลภชอบรับสินบน เขาฆ่าตัวตายด้วยความกลัวว่าจะถูกลงโทษ”

ทันใดนั้น เสียงชายที่สงบก็ดังขึ้น ซึ่งทำให้ความคิดของเธอแตกสลายไปอย่างสิ้นเชิง

กิดเดียนไม่เคยเรียนรู้ที่จะแสดงความเมตตาต่อผู้อื่นในชีวิตของเขา เขาเย่อหยิ่งและไม่ยอมให้มีการพูดเล่นใด ๆ

ไม่ต้องพูดถึงเอเวลิน

เสียงของกิดเดียนเย็นชามาก แต่ตำแหน่งที่สูงส่งของเขาทำให้ยากที่ใครจะไม่เชื่อเขา สิ่งที่เขาพูดออกมาเป็นความจริง

เนลล์มองไปที่เอเวลินและขมวดคิ้วเล็กน้อย

หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ไร้เดียงสาที่น่ารักอีกต่อไป ตอนนี้เธอแค่เบื่อความเกลียดชังและใช้

ประโยชน์จากพวกเขา

แม้ว่า เนลล์รู้ว่าเอเวลินสูญเสียพ่อไปไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะใช้ประโยชน์จากเนลล์ได้โดยไม่เกรงกลัวขนาดนี้

เอเวลินอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะนั่งลง

เธอนั่งลงอย่างนุ่มนวลจนเสียงที่เปล่งออกมาราวกับมาจากที่ไกล ๆ

“งั้น… สิ่งที่เบลีย์พูดนั้นเป็นความจริงทั้งหมดสิ?”

ดูเหมือนเธอกำลังพูดกับตัวเอง แต่แล้วเธอก็ส่ายหัวทันที “ไม่ ฉันไม่เชื่อ!”

อย่างไรก็ตาม เธอเชื่อในสิ่งที่เบลีย์พูดเกือบทั้งหมดแล้ว เธอแค่ไม่กล้ายอมรับมัน

เธอกลัวว่าคนที่เธอเกลียดไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เธอเกลียดจริง ๆ แผนการทั้งหมดของเธอเป็นเพียง