ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 514

เมื่อคิดอย่างนี้ เนลล์ก็ได้บอกกับกิดเดียนเรื่องนี้

เมื่อกิดเดียนได้รับข่าว เขาก็คิดว่าความคิดของเนลล์เป็นไปได้ด้วยดี ดังนั้นเขาจึงส่งคนไปประเทศ F ในชั่วข้ามคืนเพื่อติดต่อสมาคมจีนในพื้นที่

อีกด้านหนึ่ง ลูซี่กลับมาจากโรงพยาบาลแล้ว

ทันทีที่เธอกลับมาที่สถานที่ถ่ายทำ เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับบรรยากาศ

สายตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตร และพินิจพิเคราะห์อย่างหนักกว่าเมื่อก่อน

อย่างไรก็ตาม เธออยู่ในแวดวงนี้มาหลายปีแล้ว เหตุผลที่เธอปฏิเสธที่จะให้คาริน่าโทรหาหมอของทีมงาน เพราะเธอกลัวว่าจะเป็นคนที่ดูสูงส่งเกินไป และจะเป็นหัวข้อนินทา

ในเวลานี้เธอจะยังทำเป็นไม่สนใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างไร

บังเอิญมีสายของซูซาน รีท เข้ามาพอดี ลูซี่รู้ดีว่าการปิดบังความจริงจากซูซานไม่ใช่เรื่องดี เธอจึงบอกสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ

เธอยังพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน และวันนี้ด้วย

ซูซานก็ประหลาดใจเช่นกัน หลังจากฟังเรื่องราวทั้งหมด

“แอสทริด ลินด์ เหรอ? เธอไม่รู้จักกันเหรอ ทำไมเธอถึงเล็งเป้าหมายมาที่เธออย่างไม่มีเหตุผลล่ะ”

ลูซี่ถอนหายใจแล้วนอนลงบนเตียง

“ถ้าฉันรู้เหตุผล ฉันจะไม่ยอมอยู่เฉย ๆ แน่”

ซูซานลังเลกับคำพูดของเธอ อย่างไรก็ตามหลังจากที่ได้คิดถึงเรื่องนี้แล้ว เธอก็จำไม่ได้ หรือบางทีลูซี่อาจจะเข้าไปขวางทางแอสทริด

อย่างไงก็เถอะ ลูซี่ก็ยังเป็นเด็กในวัยยี่สิบต้น ๆ เท่านั้น เธอได้รับความนิยมภายในหนึ่งปีหรือสองปี เธอเปรียบเสมือนดอกไม้เล็ก ๆ ที่กำลังเติบโตอย่างต่อเนื่อง

สำหรับแอสทริด เธออยู่ในธุรกิจนี้มากว่าสิบปีแล้ว และอายุก็สามสิบแล้ว ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของรูปร่างหน้าตา นิสัยใจคอ เส้นสาย สไตล์ และอื่น ๆ พวกเขาแตกต่างกันไปคนทางเลย

ในกรณีนั้น ทำไมเธอถึงตั้งเป้าหมายใส่ร้ายลูซี่ด้วย

สิ่งที่ซูซานไม่ได้พูดก็คือ ในแวดวงการประเมินของแอสทริดก็ถือว่าค่อนข้างดี

ต่างจาก เจสัน สเวนสัน ผู้เย่อหยิ่งและอารมณ์ไม่ค่อยดี สิ่งเดียวที่ทำให้เธอระเบิดก็คือ อารมณ์ของเธอ แอสทริดเป็นนักแสดงตัวจริงและมีบุคลิกที่แข็งแกร่ง เหตุผลที่เธอไม่ได้รับความนิยมในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เป็นเพราะเธอไม่เต็มใจที่จะทำตามกฎที่ซ่อนไว้

ไม่อย่างนั้น ด้วยความสามารถของเธอ เธอน่าจะได้รับความนิยมอย่างมาก

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูซานจึงถามลูซี่เพื่อขอรายละเอียดเพิ่มเติม

ลูซี่ยังสับสนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน เธอก็ไม่รู้ว่าตอนไหนที่เธอทำให้อีกฝ่ายรู้สึกโกรธ

เธอทำได้เพียงส่ายหัว และถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “พี่ซูซาน อย่าถามฉันเลย ฉันไม่รู้จริง ๆ ทำไมพี่ไม่ใช้เวลาว่างของพี่ไปถามเธอด้วยตัวเองล่ะ”

มุมปากของซูซานโค้งงอ และเธอก็กลอกตา

“เอาน่า หล่อนอยู่ต่อหน้าเธอ แล้วยังมุ่งเป้าไปที่เธออีก เธอกลัวที่จะถูกหล่อนเหยียดหยามเหรอ ถ้าเธอถามเอง”

ลูซี่หัวเราะ ซูซานเห็นว่าเธอคงไม่ได้อะไรเพิ่มเติมจากลูซี่ เธอจึงหยุดถามและวางสาย

วันรุ่งขึ้น ฝ่ายจัดการฉากส่งคนไปแจ้งลูซี่แต่เช้าตรู่ว่าเธอต้องออกไปแต่เช้า เพราะวันนี้จะมีฉากถ่ายทำที่ภูเขา

ลูซี่ลุกขึ้นจากเตียงด้วยตาที่พร่ามัว หลังจากที่พักผ่อนมาทั้งคืน ไข้ของเธอก็ลดลง และร่างกายของเธอก็รู้สึกดีขึ้นมาก จึงไม่มีปัญหาอะไร

คาริน่าก็หาวเช่นกันเมื่อเธอเดินเข้ามา ทั้งสองเก็บข้าวของ และออกไปพร้อมกับรอยคล้ำใต้ดวงตา พวกเธอขึ้นรถตู้ที่พี่ทีมงานเตรียมไว้

เนื่องจากพวกเขาต้องการถ่ายแสงยามเข้า และเวลาที่มีจำกัด มันจะทำให้ไปสาย ถ้าต้องแต่งหน้าเธอให้เสร็จก่อนที่จะไปถึงสถานที่ถ่ายทำ

ดังนั้นช่างแต่งหน้าจึงรออยู่ในรถตู้แล้ว ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะสามารถแต่งหน้าได้ ในขณะที่ต้องรีบไปที่นั่น

โชคดีที่ลูซี่ล้างหน้าก่อนออกมา เหลือแค่เพียงแต่งหน้าเป็นสิ่งสุดท้าย ถนนที่พวกเขาเดินทางไปถึงสถานที่ถ่ายทำยังคงเป็นถนนคอนกรีตที่ค่อนข้างเรียบ มันไม่ได้เป็นหลุม ทำให้สามารถแต่งหน้าได้ไม่ลำบากหนัก