ลูซี่ตกใจอีกครั้ง
เธอไม่คิดว่าโจเอลจะพูดอย่างนี้กับเธอ
น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจกับเจ็บปวด เหมือนกับว่าเขากำลังจะตายและรอคอยให้เธอมาช่วยเขา
เธอไม่เคยคิดเลยว่าความรักของเขาจะแทรกซึมลึกลงไปขนาดนี้
เธอเป็นคนที่หยิ่งทนงและเอาแต่ใจ!
ราวกับว่าไม่มีสิ่งไหนในโลกที่สามารถทำให้เขายอมลดตัวเองลงได้ขนาดนี้
แต่ในตอนนี้ เขากำลังกอดและขอร้องเธอเพื่อให้เธอเมตตาเขา…
น้ำตาของลูซี่กลับไหลลงมาแทน
หลังจากนั้นสักพัก ลูซี่เริ่มพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแหบห้าว
“โจเอล คุณรู้หรือเปล่าว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?”
“ผมรู้”
โจเอลลดเสียงลงและพูด “ผมขอโทษ ผมคิดมาตลอดว่าผมเป็นแค่คนเดียวที่บอกความรู้สึกที่แท้จริงกับคุณหลังจากที่คุณตอบรับ ผมรอให้คุณเป็นฝ่ายเริ่มก่อนมาโดยตลอด แต่ผมกลับลืมไปว่า ผมเป็นคนเริ่มความสัมพันธ์นี้ขึ้นมาและผมเป็นคนที่เข้าหาคุณก่อน
“ผมขอโทษ ที่ทำร้ายคุณเพราะความหยิ่งทะนงในตัวเอง ผมคิดจะยอมแพ้มาก่อนแต่ผมทำไม่ได้ ดังนั้นลูลู คุณให้โอกาสผมอีกครั้งได้ไหม?
“ครั้งนี้ จะไม่มีข้อตกลงหรือเงื่อนไขอีก เราเป็นแค่เหมือนคู่รักทั่วไปคู่อื่น ๆ คุณจะโกรธผมก็ได้ คุณพูดกับก็ได้ว่าคุณต้องการให้ผมเป็นยังไง เราจริงจังกันสักครั้งหนึ่ง โอเคไหม?”
ชายคนนี้กลับทำให้น้ำตาของลูซี่ไหลหนักกว่าเดิม
เนื่องจากหน้าของเขาอยู่แนบกับหลังของเธอ เขาจึงไม่เห็นมัน
หลังจากนั้นสักพัก ลูซี่ยื้อเวลาของเธอและพูด “ทำไม?”
“ทำไม?”
เขารู้ว่าถึงแม้ว่าพวกเขาเข้ากันมากแค่ไหน แต่เธอก็ไม่เคยสัญญาว่าจะอยู่กับเขาตลอดไป
เขารู้ว่าถึงแม่ว่าความพยายามทั้งหมดของเขาจะต้องสูญเปล่า ราวกับแมลงเม่าที่บินเข้าหาเปลวไฟ เขาก็จะแผดเผาตัวเอง
ทำไมถึงยืนยันที่จะต่อเรื่องนี้
เธอมีดีอย่างไรถึงทำทั้งหมดนี้แล้วคิดว่าจะคุ้มค่า?
โจเอลยิ้มอย่างขมขื่น
ในความเป็นจริง เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาจะต้องทำอย่างนี้
มันก็แค่เพราะเสียงของหัวใจของเขากำลังบอกว่าถ้าเขาไม่ลองพยายามดูอีกครั้งในคืนนี้ เขาจะไม่มีโอกาสจะได้ทำมันอีกต่อไปอีกแล้ว
เขาแค่...ไม่อยากจะเสียความสัมพันธ์เดียวที่เขาถูกปฏิบัติอย่างจริงใจไป
โจเอลลดเสียงลงและพูด “คุณยังเกลียดผมหรือเปล่า?”
ลูซี่ไม่ได้พูดตอบกลับ
โจเอลพูดต่อ “ผมเอาชีวิตแม่ของคุณมาขู่คุณ ผมทำสิ่งเหล่านั้นกับคุณและยังรังแกคุณ คุณคงเกลียดผมจริง ๆ ใช่ไหม?”
ลูซี่อยากจะตอบกลับว่า ไม่
แต่ลงเอยด้วยการตอบว่า “ใช่”
โจเอลหัวเราะ
“เพราะแบบนี้ คุณเลยต้องสัญญากับผม คุณสามารถคว้าเอาโอกาสนี้มาเพื่อทรมานผม และระบายความโกรธที่ผ่านมาของคุณทั้งหมดมาลงที่ผม ไม่ดีเหรอ?”
น้ำตาที่ลูซี่พยายามกลั้นไว้ด้วยความอดทนไหลลงมาอีกครั้ง
ผู้ชายคนนี้...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก